|
หัวข้อ: ข้อกําหนด เกี่ยวกับการจัดสรรที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัยและพาณิชยกรรมกรุงเทพมหานคร เริ่มหัวข้อโดย: raraymondas ที่ ตุลาคม 13, 2016, 10:11:33 am ข้อกําหนดเกี่ยวกับการจัดสรรที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัยและพาณิชยกรรมกรุงเทพมหานคร
(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๗ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๑๔ (๑) มาตรา ๑๖ แห่งพระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ. ๒๕๔๓ คณะกรรมการจัดสรรที่ดินกรุงเทพมหานคร จึงออกข้อกําหนดเกี่ยวกับการจัดทําแผนผังโครงการ และวิธีการในการจัดสรรที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัยและพาณิชยกรรม โดยความเห็นชอบจากคณะกรรมการ จัดสรรที่ดินกลางไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ข้อกําหนดนี้เรียกว่า “ข้อกําหนดเกี่ยวกับการจัดสรรที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัยและพาณิชยกรรม กรุงเทพมหานคร (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๗” ข้อ ๒ ข้อกําหนดนี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกําหนดสามสิบวันนับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิกความในข้อ ๑๙ และข้อ ๒๐ ของข้อกําหนดเกี่ยวกับการจัดสรรที่ดิน เพื่อ ที่อยู่อาศัยและพาณิชยกรรมกรุงเทพมหานคร พ.ศ. ๒๕๕๐ และให้ใช้ข้อความต่อไปนี้แทน “ข้อ ๑๙ ถนนแต่ละสายให้มีความยาวจากทางแยกหนึ่งถึงอีกทางแยกหนึ่งไม่เกิน ๓๐๐.๐๐ เมตร และไม่ควรให้เป็นแนวตรงยาวเกินกว่า ๖๐๐.๐๐ เมตร ถนนในโครงการที่มีความยาวระหว่างทางแยกเกินกว่า ๑๒๐.๐๐ เมตร ให้จัดทํา สันชะลอความเร็วทุกระยะไม่เกิน ๑๒๐.๐๐ เมตร ถนนที่เป็นปลายตันต้องจัดให้มีที่กลับรถ ดังนี้ ๑๙.๑ ถนนปลายตันที่มีระยะเกิน ๕๐.๐๐ เมตร แต่ไม่เกิน ๑๐๐.๐๐ เมตร ให้จัดทํา ที่กลับรถบริเวณปลายตัน ๑๙.๒ ถนนปลายตันที่มีระยะความยาวเกิน ๑๐๐.๐๐ เมตร ให้จัดทําที่กลับรถ ทุกระยะ ๑๐๐.๐๐ เมตร แต่หากมีระยะเป็นเศษไม่ครบ ๑๐๐.๐๐ เมตร ต้องจัดทําที่กลับรถ ตามเงื่อนไขต่อไปนี้ ๑๙.๒.๑ หากระยะตั้งแต่จุดที่ครบ ๑๐๐.๐๐ เมตร จุดสุดท้ายไปจนถึง จุดปลายตันของถนนมีระยะไม่เกิน ๕๐.๐๐ เมตร ให้จัดทําที่กลับรถที่บริเวณปลายตันของถนนโดย ไม่ต้องจัดทําที่กลับรถในบริเวณ ที่ครบระยะ ๑๐๐.๐๐ เมตร จุดสุดท้าย ๑๙.๒.๒ หากระยะตั้งแต่จุดที่ครบ ๑๐๐.๐๐ เมตร จุดสุดท้ายไปจนถึง จุดปลายตันของถนนมีระยะเกิน ๕๐.๐๐ เมตร ให้จัดทําที่กลับรถที่บริเวณปลายตันของถนนด้วย ๑๙.๓ ที่กลับรถต้องจัดให้เป็นไปตามมาตรฐาน ดังนี้ ๑๙.๓.๑ กรณีที่เป็นวงเวียน ต้องมีรัศมีความโค้งวัดจากจุดศูนย์กลางถึง กึ่งกลางถนนไม่ต่ํากว่า ๖.๐๐ เมตร และผิวจราจรกว้างไม่ต่ํากว่า ๖.๐๐ เมตร หน้า ๓๔ เล่ม ๑๓๑ ตอนพิเศษ ๑๓๗ ง ราชกิจจานุเบกษา ๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๗ ๑๙.๓.๒ กรณีที่เป็นรูปตัวที (T) ต้องมีความยาวสุทธิของไหล่ตัวทีด้านละ ไม่ต่ํากว่า ๕.๐๐ เมตร เว้นแต่จัดทําที่บริเวณปลายตันให้มีความยาวของไหล่ตัวทีด้านละไม่ต่ํากว่า ๒.๕๐ เมตร และผิวจราจรกว้างไม่ต่ํากว่า ๔.๐๐ เมตร ๑๙.๓.๓ กรณีที่เป็นรูปตัวแอล (L) ต้องมีความยาวสุทธิของขาแต่ละด้าน ไม่ต่ํากว่า ๕.๐๐ เมตร และผิวจราจรกว้างไม่ต่ํากว่า ๔.๐๐ เมตร หากจัดทําในบริเวณปลายตันของถนน ให้จัดทําห่างจากบริเวณปลายตันไม่น้อยกว่า ๕.๐๐ เมตร ๑๙.๓.๔ กรณีที่เป็นรูปตัววาย (Y) ต้องมีความยาวสุทธิของแขนตัววายด้านละ ไม่ต่ํากว่า ๕.๐๐ เมตร เว้นแต่จัดทําที่บริเวณปลายตันให้มีความยาวของไหล่ตัววายด้านละไม่ต่ํากว่า ๒.๕๐ เมตร และผิวจราจรกว้างไม่ต่ํากว่า ๔.๐๐ เมตร มุมตัววายต้องไม่เล็กกว่า ๑๒๐ องศา ข้อ ๒๐ ที่จอดรถสําหรับที่ดินแปลงย่อยประเภทอาคารพาณิชย์ ต้องจัดให้มีจํานวนที่จอดรถ ไม่น้อยกว่า ๑ คัน ต่อ ๑ แปลง ๒๐.๑ กรณีจัดทําที่จอดรถบริเวณด้านหน้าของที่ดินแปลงย่อยแต่ละแปลง ให้มีลักษณะ ดังนี้ (๑) กรณีจัดให้มีที่จอดรถยนต์ตั้งฉากกับแนวทางเดินรถให้มีความกว้าง ไม่น้อยกว่า ๒.๔๐ เมตร และความยาวไม่น้อยกว่า ๕.๐๐ เมตร (๒) กรณีจัดให้มีที่จอดรถยนต์ขนานแนวทางเดินรถ หรือทํามุมกับทางเดินรถ น้อยกว่า ๓๐ องศา ให้มีความกว้างไม่น้อยกว่า ๒.๔๐ เมตร และความยาวไม่น้อยกว่า ๖.๐๐ เมตร (๓) กรณีจัดให้มีที่จอดรถยนต์ทํามุมกับทางเดินรถตั้งแต่ ๓๐ องศา ขึ้นไป ให้มีความกว้างไม่น้อยกว่า ๒.๔๐ เมตร และความยาวไม่น้อยกว่า ๕.๕๐ เมตร ให้แสดงขอบเขตที่จอดรถแต่ละคันไว้ให้ปรากฏในบริเวณที่จอดรถ ๒๐.๒ กรณีจัดที่จอดรถบริเวณพื้นที่ที่จัดไว้เป็นที่จอดรถในบริเวณอื่นต้องจัดที่จอดรถ ในบริเวณใกล้เคียงที่ดินแปลงย่อย และสามารถเดินทางได้โดยสะดวกมีระยะทางไม่เกิน ๒๐๐.๐๐ เมตร จากที่ดินแปลงย่อยซึ่งอยู่ในโครงการจัดสรรที่ดินเดียวกัน และให้ถือเป็นสาธารณูปโภคของโครงการ จัดสรรที่ดินนั้นที่ให้ใช้เฉพาะที่ดินแปลงย่อยประเภทอาคารพาณิชย์ โดยให้มีลักษณะการจัดทํา ตามกฎหมายว่าด้วยการควบคุมอาคาร และให้แสดงขอบเขตที่จอดรถแต่ละคันไว้ให้ปรากฏในบริเวณ ที่จอดรถดังกล่าวด้วย” ให้ไว้ ณ วันที่ ๓๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๗ พินิจ หาญพาณิชย์ อธิบดีกรมที่ดิน ประธานกรรมการจัดสรรที่ดินกรุงเทพมหานคร
|