หัวข้อ: สัตววัตถุ ปลาพะยูน เริ่มหัวข้อโดย: teareborn ที่ พฤศจิกายน 17, 2017, 02:02:59 pm (http://www.คลัง[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%9E%E0%B8%B0%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B8%99.png)
ปลาพะยูน[/b] ปลาพะยูนเป็นสัตว์เลือดอุ่น อาศัยอยู่ในน้ำไม่ใช่ปลาจริงๆแต่ว่าเนื่องจากว่าอยู่ในน้ำและก็มีรูปร่างเหมือนปลาคนประเทศไทยก็เลยเรียกรวมเป็น”ปลา” มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Dugong dugon(MuBer) จัดอยู่ในตระกูล Dugongidae ชื่อสามัญว่า dugong sea บางถิ่นเรียกว่า พะยูน โคสมุทรหรือหมูทะเลก็เรียก มีลำตัวเปรียว ขนาดตัววัดจากหัวถึงโคนหาง ยาว ๒.๒๐ -๓.๕๐ เมตรหางยาว ๗๕.๘๕ ซม.ตัวโตเต็มกำลังหนัก ๒๘๐ ถึง ๓๘๐ กก.รูปกระสวยหางแยกเป็น๒แฉกขนานกับพื้นในแนวราบไม่มีครีบภายหลังอยู่ตอนล่างของส่วนแม่ริมฝีปากบนเป็นก้อนเนื้อครึ้มลักษณะเป็นเหลี่ยมเหมือนจมูกหมูเมื่ออายุน้อยลำตัวมีสีออกขาวแม้กระนั้นเปลี่ยนเป็นสีเทาอมน้ำตาลเมื่อโตเต็มวัย เหมือนเคยชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงหลายๆฝูงหาเลี้ยงชีพรวมกันเป็นฝูงใหญ่รับประทานพืชชนิดหญ้าทะเลตามพื้นทะเลริมฝั่งเป็นของกินโตสุดกำลังพร้อมสืบพันธุ์ได้เมื่ออายุ ๑๒-๑๓ปีมีท้องนาน๑ปีคลอด ทีละ ๑ ตัว เคยมักพบตามชายฝั่งทะเลของประเทศไทยแต่ว่าปัจจุบันเป็นสัตว์หายากรวมทั้งใกล้สิ้นซากยังพบในอ่าวไทยที่จังหวัดระยองจังหวัดชลบุรีตราดประจวบคีรีขันธ์ และก็ชายฝั่งทะเลอันดามันแถบจังหวัดภูเก็ต จังหวัดพังงากระบี่โดยยิ่งไปกว่านั้นพบซุกซุมที่สุดรอบๆอุทยานแห่งชาติชายหาดเจ้าไหม-เกาะลิบงจังหวัดตรังในต่างชาติเจอได้ตั้งแต่บริเวณชายฝั่งทะเลด้านตะวันออกของทวีปแอฟริกาสมุทรแดงตลอดแนวริมฝั่งของห้วงสมุทรประเทศอินเดียไปกระทั่ง ถึงประเทศฟิลิปปินส์เกาะไต้หวันถึงภาคเหนือของทวีปออสเตรเลีย (http://www.คลังสมุนไพร.com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%9E%E0%B8%B0%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B8%991.jpg) คุณประโยชน์ทางยา[/size][/b] หมอแผนไทยใช้เขี้ยวปลาพะยูนเป็นเครื่องยาอย่างหนึ่งแม้กระนั้นเพื่อรักษาสัตว์ชนิดนี้ซึ่งหายากมากมายแล้วจึงไม่สมควรใช้ยานี้อีกต่อไป เขี้ยวปลาพะยูนเป็นเครื่องยาอย่างหนึ่ง ที่ใช้ในพิกัดยาไทยที่เรียกว่า”นวขี้ยว” หรือ”เนาวเขี้ยว” เช่นเขี้ยวหมูเขี้ยวหมีเขี้ยวเสือ เขี้ยวจระเข้[/color]เขี้ยวเลียงผา และงา (ดูคู่มือเภสัชกรรมแผนไทยเล่ม ๑น้ำกระสายยา)
|