ล้อแม็ก แม็ก แม็กล้อ แม็กซ์แต่งรถ ล้อแม็กคุณภาพ รวมล้อแม็กลายใหม่ๆ

(http://www.คลัง[b]สมุนไพร[/b][/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%84%E0%B8%93%E0%B8%B2.png)
สมุนไพร(คณาเภสัช)[/size][/b]
ในการประกอบยาหรือปรุงยานั้น แพทย์ผู้ปรุงยาจำเป็นต้องรู้จักวัตถุต่างๆที่จะนำมาปรุงเป็นยา ในทางมุมต่างๆรวมทั้งแนวทางการปรุงยา (เภสัชกรรม) เป็นปฐม โดยธรรมดาแพทย์ปรุงยาจำต้องรู้จักหลักใหญ่ๆ๔ ประการ อย่างเช่น เภสัชวัตถุ รู้จักตัวยา เป็นวัตถุธาตุนานาชนิดที่จะนำมาใช้ประกอบเป็นยาสำหรับแก้โรค พฤกษวัตถุ สัตววัตถุ และธาตุวัตถุสรรพคุณเภสัช รู้จักคุณประโยชน์แล้วก็โทษของวัตถุธาตุที่จะนำมาใช้ปรุงเป็นยาตลอดจนเครื่องยาต่างๆที่ใช้บ่อยในยาไทย จำแนกแยกแยะตามรส คณาเภสัช รู้จักพิกัดยาเป็นยาหลายแบบที่มีชื่อต่างกัน รวมเรียกเป็นชื่อเดียวกัน การปรุงยา รู้จักกรรมวิธีปรุงยาหรือการประกอบยาตามแบบหนังสือเรียนโบราณ เภสัชวัตถุ เภสัชวัตถุอันคือวัตถุธาตุนานาประเภทที่จะนำมาใช้เป็นยาบำบัดโรคนั้น โบราณแบ่งประเภทตามที่มาของวัตถุที่ประยุกต์ใช้เป็นยาได้ ๓ ชนิดใหญ่ๆเป็น
๑.พฤกษาวัตถุ[/b] ดังเช่นว่าจำพวกพฤกษชาตินานาชนิด ชนิดต้น ประเภทเถาหรือเครือ ชนิดหัว ชนิดผัก ประเภทต้นหญ้า จำพวกพืชพิเศษ (เห็ดรวมทั้งพืชชั้นต่ำอื่นๆ)
๒.สัตววัตถุ อย่างเช่นสัตว์นานาประเภท ทั้งๆที่ทั้งตัวหรือเพียงแค่ลางส่วน นำมาใช้เป็นเครื่องยา ไม่ว่าจะเป็นสัตว์น้ำ สัตว์บก หรือสัตว์อากาศ
๓.ธาตุวัตถุ เช่นแร่ต่างๆที่นำมาใช้เป็นเครื่องยา ทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติหรือผสมขึ้น โบราณว่าสรรพวัตถุอันมีอยู่ในโลกนี้ล้วนเกิดขึ้นได้เพราะมีสาเหตุเนื่องมาจากแร่ธาตุทั้ง ๔ ย่อมใช้เป็นยาบำบัดโรคได้ทั้งสิ้น แต่ว่าจะมีสรรพคุณมากมายน้อยกว่ากันยังไง ขึ้นอยู่กับประเภทของวัตถุนั้นๆแพทย์ผู้ปรุงยาต้องรู้จักเภสัชวัตถุในรายละเอียด ๕ ประการ เป็นรู้จักรูปยา รู้จักสียา รู้จักกลิ่นยา รู้จักรสยา รวมทั้งรู้จักชื่อยานี้ ก็เลยจะสามารถนำเอาเครื่องยาที่ถูกต้องจากที่กำหนดไว้ภายในตำรับยา มาปรุงเป็นยาซึ่งสามารถแก้โรคนั้นนั้นๆได้
(http://www.คลังสมุนไพร.com/wp-content/uploads/2017/09/chinese-herbs-300x200.png)
สรรพคุณเภสัช
สมุนไพร[/b] คุณประโยชน์เภสัช หมายถึงคุณประโยชน์ทางยา ของเภสัชวัตถุ[/color]ดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น แต่จำเป็นต้องทราบรสอย่างก่อนจะรู้สรรพคุณยา เพราะรสยาจะแสดงคุณประโยชน์ยา เมื่อรู้จักยาแล้ว จึงจะรู้จักคุณประโยชน์ยานั้นย่างกว้างๆได้ ในเรื่องรสยานี้โบราณแบ่งรสยาวออกเป็น ๓กระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมตั้งเป็นประธานก่อนเป็น
๑.รสเย็น ประจำฤดูร้อน (คิมหันตฤดู) แก้ในกองเตโช สมุฏฐาน ดับพิษร้อนทำลายพิษไข้ต่างๆเพราะไข้ตัวร้อนมากกำเนิดในช่วงฤดูร้อน อย่างเช่น อย่าที่ปรุงด้วยเกสรดอกไม้ (ที่ไม่ร้อน) รากไม้ต่างๆ(ที่ไม่ร้อน) เขาสัตว์ต่างๆเขี้ยวสัตว์ต่างๆรวมถึงของที่เผาหรือสุ่มให้เป็นถ่าน เป็นต้น
๒.รสร้อน ประจำหน้าฝน (วสันตฤดู) เบื่อแก้ในกองวาโยสมุฏฐาน แก้ลมต่างๆเป็นส่วนมาก ทำให้แน่นท้อง จุกเสียด และแก้ลมในกองธาตุทุพพลภาพ ด้วยเหตุว่าโรคลม โดยส่วนมาก กำเนิดในช่วงฤดูฝน อาทิเช่น ยาที่ปรุงผสมด้วยห้ากุล ตรีกฏุก ฝึกหัดคุณ ขิง[/color] ข่า[/b] หัศคุณทั้งคู่ ดองดึง ใบกระเพรา ฯลฯ
๓.รสอ่อนโยน ประจำหน้าหนาว (เหมันตฤดู) แก้ในกองอาโป สมุฏฐาน ยับยั้งเสลด แก้เลือดพิการ เช่น ยาที่ปรุงตั้งใจด้วยโกษฐ์ทั้ง ๕ เทียนอีกทั้ง ๕ กฤษณา[/b] กระลำพัก ชลูด อบเชย[/b] ขอนดอก ฯลฯ เมื่อปรุงเป็นยาแล้วจะได้ยารสสุขุม อาทิเช่น ยาหอม

ฐานข้อมูลผิดพลาด

ลองอีกครั้ง ถ้าเกิดการผิดพลาดอีกครั้ง ให้แจ้งผู้ดูแลระบบด้วย