หัวข้อ: สัตววัตถุหมูป่า เริ่มหัวข้อโดย: anonchobpost ที่ พฤศจิกายน 28, 2017, 02:58:45 pm (http://www.คลัง[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%9B%E0%B9%88%E0%B8%B2.png)
หมูป่า[/b] หมูป่าเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม กีบคู่ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Sus scrofa Linnaeus จัดอยู่ในสกุล Suidae มีชื่อสามัญว่า common wild pig หมูเถื่อนก็เรียก ชีววิทยาของหมูป่า หมูป่ามีรูปร่างเพรียวลม ขนาดวัดจากปลายจมูกถึงโคนหางยาวราว ๑.๕๐ เมตร หางยาวราว ๒๐ ซม. น้ำหนักตัว ๗๕-๑๐๐ กิโล ความสูงตอนไหล่ ๖๐-๗๕ ซม. บริเวณไหล่และก็อกใหญ่ เรียวไปทางด้านหลังของลำตัว ขาเล็กเรียว ใช้สำหรับขุดค้นหาอาหารใต้ดิน ขนยาว หยาบคาย แข็ง สีน้ำตาลเข้มหรือสีดำผสมเทา หรือสีดำแซมขาว มีขนยาวเป็นแผงบนสันคอและก็หลัง ขนบริเวณดังที่กล่าวถึงแล้วนี้จะตั้งชันขึ้นเมื่อสะดุ้งหรือเมื่อต่อสู้กับศัตรู เขี้ยวมีลักษณะยาว แหลมคมมาก โค้งงอนขึ้นไปนอกปาก ใช้เป็นอาวุธป้องกันตัว บางตัวอาจมีเขี้ยวยาวถึง ๖ นิ้ว จมูกไว หูดี ถูกใจอาศัยตามป่าเปียกชื้น ที่ราบตามไหล่เขา หรือรอบๆหนอง อยู่เป็นฝูง ออกหากินเวลาเช้าหรือเย็น และก็ค่ำคืน กลางวันมักหลบอยู่ตามพุ่งไม้ ตามปลักโคลนตม หรือลำธาร ถูกใจเกลือกปลักโคลนตม ตัวผู้ที่แก่กๆจะแยกออกไปพบกินตามลำพังทลาย เรียก หมูป่าโทน หรือ หมูโทน ตัวเมียแก่ๆเป็นหัวหน้าฝูง ในฤดูผสมพันธุ์เพศผู้ต่อสู้กัน แล้วก็จะดุร้ายเมื่อเจ็บ หมูป่าแม่ลูกอ่อนจะดุร้ายกว่าธรรมดาและก็จะหวงลูกมากมาย ชอบรื้อฟื้นดินหาอาหาร กินได้ทั้งพืชและก็สัตว์ ดังเช่น ผลไม้ ข้าวโพด เผือก มัน งู หนู ไส้เดือน กบ เขียด ปลา หมูป่าสืบพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี แต่ผสมพันธุ์กันถี่ที่สุดในช่วงธ.ค.ถึงม.ค. เริ่มโตสืบพันธุ์ได้เมื่ออายุ ๘-๑๐ เดือน มีท้องนาน ๑๑๕ วัน ตามธรรมดาตกลูกทีละ ๔-๘ ตัว ลูกเลิกกินนมเมื่ออายุ ๓-๔ เดือน หมูป่าอายุยืนราว ๑๕ ปี (http://www.คลัง[b][i]สมุนไพร[/i][/b].com/wp-content/uploads/2017/09/20431216_1967530740190630_4698607341029435788_n.jpg) คุณประโยชน์ทางยา หมอแผนไทยรู้จักใช้หนังหมูป่า ดีหมูป่า และเขี้ยวหมูป่าเป็นเครื่องยา ดังนี้ ๑. หนังหมูป่า ตัวอย่างเช่น สมุนไพร ยาต้มแก้สันนิบาตเลือดขนานหนึ่งใน พระตำราชวดาร เข้า “หนังหมุหยาบคาย” เป็นเครื่องยาด้วย ดังนี้ ยานั้นคุลีการเปนยาดับพิษลมพิษเสลดอันร้อนนอนมิหลับบริโภคของกินมิได้ ให้แต่งยาต้มรับประทานตอนเช้า เอาหีบลม ๑ หนังหมูโหดร้าย ๑ รากเจ็ตมูลไฟแดง ๑ รากช้าพลู ๑ เอาสิ่งละ ๑ บาท ข่า ๕ บาท ดอกคำ ๑๐ สลึง เทียนดำ ๒ บาท ผลจู๋ม ๑ ก้านสะเดา ๑ ผลสมอเทศ ๑ ผลสมอไทย[/color] ๑ ผลสมอพิเภก[/color] ๑ ยายามเช้าเย็นเหนือ ๑ เอาสิ่งละ ๑ บาท ดอกบัวแดง ๑ ดอกบัวขาว ๑ ดอกบัวขม ๑ ดอกบัวเผื่อน ๑ ดอกพิกุล ๑ ดอกบุนนาค[/b] ๑ ดอกสารภี[/color] ๑ เอาสิ่งละ ๖ สลึง ต้มด้วยน้ำเถาวัลเปรียงแซกดีเกลือตามกำลังวัน กินชำระเม็ดยอดตกลิ้น แล้วจึงประกอบยามหาสมไม่ใหญ่ แก้ไข้แก้ลม ให้รับประทานเปนคู่กับยาต้ม ๒. ดีหมูป่า ยกตัวอย่างเช่น ยาขนานหนึ่งชื่อ “ยาผสานทอง” ใน พระหนังสือปฐมจินดาร์ เข้า “ดีหมูเถื่อน” เป็นเครื่องยาด้วย ดังนี้ ยาชื่อประสานทองคำ ขนานนี้ท่านให้เอา ชะมดสด ๑ ชะมดเชียง ๑ เอาสิ่งละ ๑ เฟื้อง พิมเสน ๑ สลึง กรุงเขมา ๑ อำพัน[/b] ๑ ดอกบุนนาค ๑ บอแร็ก ๑ ลิ้นทะเลปิ้งไฟ ๑ เอาสิ่งละ ๒ สลึง ตรีกฏุก ๑ โกศทั้ง ๙ เทียนอีกทั้ง ๕ ผลจันทน์ ๑ ดอกจันทน์[/b] ๑ กระวาน[/b] ๑ กานพลู[/b] ๑ จันทน์ ๒ กฤษณา[/b] ๑ กระลำภัก ๑ ชะลูด ๑ ขอนดอก ๑ เปราะหอม ๑ ผลราชดัด ๑ ผลสารพันพิษ ๑ พญารากขาว ๑ ปลาไหลเผือก[/b] ๑ ตุๆมกาทั้งยัง ๒ ระอุ ๑ มหาสดำ ๑ มหาละลาย ๑ รากท้อม ๑ รากไคร้เครือ ๑ หว้านกีบแรด[/b] ๑ หว้านร่อนทองคำ ๑ หว้านน้ำ[/b] ๑ แสนประสระต้น ๑ แสนประสระเครือ ๑ เหล้ามฤตย์ ๑ อบเชยเทศ ๑ เอาสิ่งละ ๑ บาท ทองคำเปลว ๒๐ แผ่น รวมยา ๖๑ สิ่งนี้ปฏิบัติเปนจุณ แล้วเอาดีงูงูเหลือม ๑ ดีไอ้เข้ ๑ ดีตะพาบ[/b] ๑ ดีหมูป่า[/b]เถื่อน ๑ ดีปลาช่อน[/b] ๑ ดีนกยูง ๑ ดีทั้ง ๖ นี้แซก เอาน้ำเปนกระสาย บดปั้นแท่งไว้ แก้พิษทราง แลแก้ไข้สันนิบาต ละลายน้ำดอกไม้รับประทาน ถ้าหากแก้พิษไข้ทรพิษ พิษฝีดวงเดียว พิษงูร้ายละลายสุรารับประทาน ทุกสิ่งประสิทธิ์ดีนัก ๓. เขี้ยวหมูป่า เป็นเครื่องยาอย่างหนึ่งในพิกัดไทยที่เรียก “นวเขี้ยว” หรือ “เนาวเขี้ยว[/b]” เป็นต้นว่า เขี้ยวหมูป่า เขี้ยวหมี เขี้ยวเสือ เขี้ยวแรด เขี้ยวสุนัขป่า เขี้ยวปลาพะยูน เขี้ยวจระเข้ เขี้ยวเลียงหน้าผา แล้วก็งาช้าง (มอง คู่มือเภสัชกรรมแผนไทย เล่ม๑ น้ำกระสายยา)
|