หัวข้อ: ชาข่อย เป็นสมุนไพรตามตำหรับยาว่า เป็นยาที่มีสรรพคุณ สามารถเเก้ไข้ได้ดีอีกด้วย เริ่มหัวข้อโดย: watamon ที่ เมษายน 30, 2018, 11:56:39 am (http://www.คลัง[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B9%83%E0%B8%9A%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A2.jpg)
สมุนไพรชาข่อย[/size][/b] ชาข่อย Acalypha siamensis Oliv. ex Gang ชื่อพ้อง A. evrardii Gagnep.; A. fruticosa Ridl. บางถิ่นเรียกว่า ชาข่อย ชาฤาษี (กลาง) กาใส่น้ำ ชาญวน (กรุงเทพฯ) จ๊าข่อย (เหนือ) ชาป่า (ปัตตานี) ผักดุก ผักดูด (จังหวัดประจวบคีรีขันธ์). ไม้พุ่ม สูงโดยประมาณ 1-2 ม. ลำต้น แล้วก็กิ่งไม้เรียวเล็ก ไม่มีขน (เว้นเสียแต่ก้านใบและช่อดอก). ใบ เดี่ยว เรียงสลับกัน รูปข้าวหลามตัด กว้าง 1.5-3 ซม. ยาว 4-6.5 เซนติเมตร ปลายใบมีติ่งปลายมนยื่นยาวออกไป โคนใบสอบแคบ; ขอบใบหยักมน เส้นใบมี 4-5 คู่ เส้นบางมากมาย คู่ล่างสุดออกมาจากฐานใบ; ก้านใบยาวประมาณ 1-3 มม. สมุนไพร ดอก สีเขียว เล็ก ออกเป็นช่อตามง่ามใบ และที่ยอด ช่อดอกยาว 2.5-4.5 เซนติเมตร มีขน ดอกเพศผู้ออกทางตอนบนของช่อ ดอกเพศภรรยามีเพียงแค่ 2-3 ดอก ออกที่โคนช่อ. ดอกเพศผู้ เล็ก ติดเป็นกลุ่มเล็กๆ; กลีบรองกลีบ 4 กลีบ รูปไข่ปลายแหลม ขอบกลีบมีขน; เกสรผู้มีประมาณ 10 อัน ก้านเกสรมีขน ใบแต่งแต้มรูปหอก ปลายแหลม. ดอกเพศภรรยา มีใบประดับประดาขนาดใหญ่ห่อหุ้มอยู่ รังไข่มี 3 ช่อง แต่ละช่องมีไข่อ่อน 1 หน่วย. ผล แก่แห้ง และแตก เล็ก ยาว 1-2 มิลลิเมตร มีรยางค์เหนียวหนืด. เม็ด ค่อนข้างกลม. (http://www.คลังสมุนไพร.com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A2.png) นิเวศน์วิทยา : ขึ้นในป่าดงดิบแล้ง และก็ปลูกเป็นรั้ว. สรรพคุณ : ต้น ทั้งต้นตำเป็นยาพอกร่างกายใช้ลดไข้ ใบ น้ำสุก หรือ ชงใบ ใช้แทนใบชาได้ กินเป็นยาบำรุงธาตุ ช่วยย่อย แก้น้ำเหลืองเสีย ไตพิการ และก็ขับเยี่ยว ยาชงใบ และก็ดอก กินเป็นยาขับปัสสาวะ
|