กระทู้ล่าสุดของ: watamon

[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />
สมุนไพรขานา�[/size][/b]
ขานาง Homalium tomentosum (Vent.) Benth.
บางถิ่นเรียกว่า ขานาง (ภาคกลาง จังหวัดเชียงใหม่ จันทบุรี) ขางนาง ขานาง (ภาคกึ่งกลาง) ค่านาง โคด (ระยอง) ช้างเผือกหลวง (เชียงใหม่) แซพลู้ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) ปะหง่าง (ราชบุรี) เปลือย (กาญจนบุรี) ยุ่ยขานาง เปื๋อยนาง (อุตรดิตถ์) เปื๋อยค่างไห้ (จังหวัดลำปาง) ลิงขอคืนดี (จังหวัดโคราช) แลนไฮ้ (ลาว-แม่ใส่)
    ต้นไม้ ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบ 15-30 มัธยม ลำต้นกลมตรง เปลือกลางเรียบ สีขาวหรือสีเทาอ่อน ที่โคนต้นมีพูพอน ใบ ผู้เดียว ออกเวียนสลับกับตอนปลายๆกิ่ง รูปไข่กลับ ถึงรูปไข่กลับปนขอบขนาน กว้าง 4-7 เซนติเมตร ยาว 10-15 ซม. ปลายใบกลมมน หรือ เป็นติ่งแหลม โคนสอบแคบ โคนสุดมน ขอบของใบจะมนตื้นรวมทั้งห่างๆด้านล่างมีขนสากหนาแน่น เส้นใบมีราวๆ 12 คู่ เกือบจะขนานกัน ก้านใบอ้วนสั้น ยาว 1-3 เซนติเมตร ดอก เล็ก สีเขียว ออกเป็นช่อยาวตามง่ามใบ [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ช่อดอกยาว 10-35 ซม. ห้อยลง ไม่มีก้านดอก ติดเป็นกลุ่มๆเวียนกันบนแกนดอกกลุ่มละ 2-3 ดอก เป็นดอกบริบูรณ์เพศ กลีบเลี้ยงเชื่อมกันเป็นรูปกรวย มีขน ปลายแยกเป็น 5-6 แฉก กลีบดอกไม้ติดอยู่ในท่อกลีบเลี้ยง กลีบดอกไม้แต่ละกลีบจะมีเกสรเพศผู้ติดอยู่ ก้านเกสรยาวราวๆ 2 มิลลิเมตร รังไข่มี 1 ช่อง ฝาผนังรังไข่ติดกับผนังภายในของท่อกลีบเลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียมี 2-3 อัน แยกจากกัน หรือ ชิดกันเพียงเล็กน้อยที่โคนก้าน ผล เล็ก ยาวราวๆ 3 มิลลิเมตร เป็นประเภทผลแห้งแก่ไม่แตก ข้างในมีเพียงแต่ 1 เมล็ด

นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วๆไป ความสูง 50-300 ม.
สรรพคุณ : ราก น้ำต้มรากเป็นยาฝาดสมาน

[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B2.png" alt="" border="0" />
สมุนไพรกระเบาใหญ�[/b]
กระเบาใหญ่ Hydnocarpus anthelminthica Pierre
บางถิ่เรียก กระเบาใหญ่ กระเบาน้ำ กระค่อยแข็ง กาหลง (ภาคกลาง) กระเบา (ทั่วไป) กระค่อยอาคาร (เขมร-ตะวันอก) ตัวโฮ่งจี๊ (จีน) เบา (สุราษฎร์ธานี)
  ไม้ต้น ขนาดกลาง สูง 15-20 ม. ลำต้นตรง. ใบ ผู้เดียว ออกเวียนสลับ รูปขอบขนานปนรูปหอก กว้าง 4-6 ซม. ยาว 15-20 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมนเบี้ยว ขอบใบเรียบ เนื้อใบครึ้ม หมดจด เส้นใบมี 8-10 คู่ เส้นใบย่อยสานกันเป็นร่างแหเห็นกระจ่าง ใบแห้งสีน้ำตาลแดง [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ดอก ออกตามง่ามใบ เป็นดอกแยกเพศ กลีบเลี้ยงแล้วก็กลีบมีอย่างละ 5 กลีบ ดอกเพศผู้ สีชมพู มีกลิ่นหอมยวนใจ ออกลำพังๆก้านดอกยาว เกสรเพศผู้มี 5 อัน ดอกเพศภรรยา ออกเป็นช่อสั้นๆผล กลมใหญ่ มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 8-10 เซนติเมตร สีขาว ผิวเรียบ มีขน หรือ เกล็ดสีน้ำตาลปนแดงปกคลุม

นิเววิทยาศน์
: ขึ้นตามป่าดิบใกล้ชายน้ำ ทางภาคใต้และก็ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ระดับความสูงจากน้ำทะเล 50-200 มัธยม
คุณประโยชน์ : ต้น น้ำต้มเปลือก กินเป็นยาขับฉี่ เมล็ด เป็นยาขับพยาธิ เมื่อกระทำการบีบเมล็ดจะได้นำมันกระค่อย ใช้ทาแก้โรคเรื้อน หรือ โรคชันนะตุ ใช้ทาถูนวดแก้เจ็บท้อง รูมาว่ากล่าวซึม รวมทั้งโรคเก๊าท์

สมุนไพรกระเบากลั�[/size][/b]
กระเบากลัก Hydnocarpus ilicifolia King
บางถิ่นเรียก กระเบากลัก (สระบุรี) กระเบาชาวา (เขมร-เมืองจันท์) กระเบาพนม (เขมร-สุรินทร์) กระค่อยลิง (ทั่วๆไป) กระเบียน ขี้มอด (จันทบุรี) กระเรียน (ชลบุรี) คมขวาน (ประจวบคีรีขันธ์) จ๊าเมี่ยง (สระบุรี แพร่) ดูกช้าง (กระบี่) บักกราย พะโลลูตุ้ม (มลายู-ปัตตานี) หัวค่าง (ประจวบคีรีขันธ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี)
ไม้ใหญ่ ขนาดกึ่งกลาง สูง 10-30 มัธยม กิ่งอ่อนมักมีขนสีน้ำตาลแดงกระจัดกระจายห่างๆกิ่งแก่สะอาด ลำต้นตรง เปลือกเรียบสีเทา ใบ ผู้เดียว ออกเวียนสลับกัน รูปไข่ ขอบขนาน หรือ รูปไข่ปนรูปใบหอก กว้าง 4-7 เซนติเมตร ยาว 12-17 ซม. ตัวใบเบาๆเรียวสอบไปยังปลายใบ โคนใบมนหรือเบี้ยว ขอบใบหยักเป็นฟันเลื่อยห่างๆค่อนไปทางปลายใบ ปรากฏชัดในใบอ่อน เนื้อใบหนาสะอาดเป็นมัน เส้นใบมี 6-8 คู่ เส้นใบย่อยสานกันเป็นร่างแห เห็นกระจ่างทั้งสองด้าน ดอก ออกเป็นช่อสั้นๆตามง่ามใบ สีเขียวอ่อน เป็นดอกแยกเพศ กลีบเลี้ยงและก็กลีบมีอย่างละ 4 กลีบ. [url=http://www.disthai.com/][url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url] ดอกเพศผุ้ มีเกสรเพศผู้ 14-20 อัน สีขาว ก้านเกสรสั้นและมีขนห่างๆ อับเรณูรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ดอกเพศเมีย มีเกสรเพศผู้ที่ไม่สมบูรณ์ราวๆ 15 อัน รังรูปกลมรีหรือรูปไข่ มีขนสีน้ำตาลปกคลุมหนาแน่น ผล กลม แข้ง เส้นผ่าศูนย์กลาง 4-5 ซม. ผิวมีขนนุ่มสีดำ ข้างในมีเม็ดรูปไข่ 10-15 เม็ด

นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นตามป่าดิบแล้งหรือป่าเบญจพรรณทั่วๆไป ตามป่าริมหาด และบริเวณเขาหินปูน ความสูง 20-400 ม.
คุณประโยชน์ : เม็ด ให้นำมันกระค่อย เสมือน H. anthelminthica แล้วก็มีคุณประโยชน์คล้ายกัน ยิ่งกว่านั้นน้ำมันจากเม็ดยังคงใช้สำหรับการทำสบู่

Tags : สมุนไพร

สมุนไพรหวายลิ�[/size][/b]
หวายลิง Flagellaria indica L.
บางถิ่นเรียก หวายลิง หวายเย็บจาก (ภาคใต้) หวายลี (สงขลา)
ไม้เถา ต้นยาวได้ถึง 20 ม. สะอาด โคนต้นเนื้อแข็ง เหนือขึ้นไปเนื้ออ่อน มีเส้นผ่าศูนย์กลางต้น 2-8 มม. ใบ คนเดียว ออกเวียนสลับ รูปใบหอก กว้าง 0.5-6.5 เซนติเมตร ยาว 3-50 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม ปลายสุดม้วนเป็นมือพัน ยาวตั้งแต่ 3-13 เซนติเมตร กาบใบยาว 1-7 เซนติเมตร มีสันตามทางยาว มีติ่งหู 2 ติ่งอยู่ที่ปลาย ก้านใบสั้น หรือ ไม่มี ดอก ออกเป็นช่อกระจาย ที่ยอดมักมีกิ่ง 2 กิ่ง ยาว 2-30 เซนติเมตร ดอกย่อยไม่มีก้านดอก ออกโดดเดี่ยวๆหรือ ติดเป็นกลุ่ม [url=http://www.disthai.com/][url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/i][/url] มีใบเสริมแต่งที่มีลักษณะเป็นเกล็ดล้อมอยู่ กลีบดอกมี 6 กลีบ เรียงเป็น 2 ชั้น สีขาวปนสีเนื้อ ยาวโดยประมาณ 2 มม. กลีบชั้นนอกยาวกว่ากลีบดอกไม้ชั้นในเล็กน้อย เกสรเพศผู้มี 6 อัน ยาวกว่ากลีบ 2 เท่า อับเรณูสีเหลือง ก้านเกสรไม่ชิดกัน รังไข่แคบ ภายในมี 3 ช่อง มีไข่ช่องละ 1 เมล็ด ก้านเกสรเพศเมียปลายแยกเป็น 3 แฉก โผล่พ้นกลีบ ผล เส้นผ่าศูนย์กลาง 5-6 มิลลิเมตร ข้างในมี 1 เมล็ด

นิเวศน์วิทยา
: ส่วนใหญ่ขึ้นตามที่ราบลุ่ม สูงขึ้นยิ่งกว่าระดับน้ำทะเลไม่เกิน 200 ม. รวมทั้งตามป่าชายเลน ตามชายฝั่งทะเล ตั้งแต่ภาคกึ่งกลางลงไปจนถึงภาคใต้
คุณประโยชน์ : ต้น น้ำสุกต้นและเหง้า กินเป็นยาขับฉี่ ใบ ใบอ่อนใช้สระผม น้ำต้มใบแล้วก็ดอกกินเป็นยาขับปัสสาวะ ขับนิ่ว และแก้ทางเดินปัสสาวะอักเสบ เมล็ดพิษ

สมุนไพรแปะก๊ว�[/size][/b]
แปะก๊วย Ginkgo biloba L.แปะก๊วย (จีน)
ไม้ใหญ่ ผลัดใบ สูง 10-25 ม. ทุกส่วนไม่มีขน แตกกิ่งก้านสาขาห่างๆเปลือกสีเทา ต้นแก่เปลือกสีน้ำตาลอมเหลือง ใบ ออกมาจากปลายกิ่งสั้น กิ่งละ 3-5 ใบ รูปพัดจีน กว้าง 5-8 เซนติเมตร ยาวประมาณ 8 ซม. ปลายใบเว้ากึ่งกลาง มีรอยเว้าตื้นๆหลายแห่ง หรือเป็นคลื่น โคนใบแหลม ขอบใบเรียบ เส้นใบเรียงถี่ๆเป็นรูปพัด ใบอ่อนสีเขียวอ่อน ใบแก่สีเขียวเข้ม ก่อนผลัดใบจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ก้านใบเรียวยาว ดอก เป็นดอกแยกเพศ และอยู่ต่างต้นกัน ออกที่ปลายกิ่งสั้น รอบๆเดียวกับที่เกิดใบ ดอกเพศผู้ แต่ละกิ่งจะออกประมาณ 4-6 ช่อ ลักษณะช่อเป็นแท่งห้อยลง มีเกสรเพศผู้จำนวนมาก [url=http://www.disthai.com/][url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url] อับเรณูติดที่ปลายก้านเกสร มี 2 ลอน ดอกเพศภรรยา ออกกิ่งละ 2-3 ดอก ดอกมีก้านยาว ที่ปลายก้านมีไข่ 2 เมล็ด ไข่ไม่มีรังไข่ห่อ แต่ชอบเจริญวัยเพียงเมล็ดเดียว  ผล รูปออกจะกลม หรือ รี มีเส้นผ่าศูนย์กลางราว 3 ซม. สำเร็จจำพวกมีเนื้อนุ่มแต่เม็ดแข็ง เมื่อสุกสีเหลือง ผิวมีนวล กลิ่นค่อนเราเหม็น เม็ด รูปรี หรือ รูปไข่ เปลือกแข็ง สีออกเหลืองนวล เนื้อข้างในเม็ดเมื่อทำให้สุกใช้เป็นอาหารได้คาว แล้วก็หวาน เรียกว่า “แปะก๊วย”

นิเวศน์วิทยา
: มีบ้านเกิดในประเทศจีน แล้วก็ญี่ปุ่น มีการกระจัดกระจายพันธุ์ไปในทวีปอเมริกาแล้วก็ยุโรป นิยมปลูกเป็นไม้ประดับในสวน และตามข้างถนน หรือ ปลูกเพื่อรับประทานเนื้อในของเมล็ด
สรรพคุณ : ใบ สารสกัดจากใบมีฤทธิ์สำหรับการช่วยไหลเวียนของโลหิต มีฤทธิ์ฆ่าแมลงศัตรูพืช เมล็ด กินได้เมื่อขจัดสารพิษออกแล้ว ใช้เป็นยาฝาดสมาน หยุดประสาท ขับเสลด แก้ไอ หืดหอบ บำรุงร่างกาย ฟอกเลือด ขับพยาธิ ลดไข้ แล้วก็สารสกัดจากเมล็ดมีฤทธิ์เป็นยาปฏิชีวนะต่อเชื้อวัณโรค เปลือกเมล็ดมีฤทธิ์กัดทำลาย เมื่อสัมผัสจะมีผลให้ผิวหนังอักเสบแล้วก็มีหัวหน้ามาใช้เป็นยากำจัดศัตรูพืช

[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%A2.png" alt="" border="0" />
สมุนไพรมะม่ว�[/size][/b]
มะม่วย Gnetum latifolium Bl. Var. funiculare (Bl.) Markgraf
บางถิ่นเรียก มะม่วย (สุรินทร์) มะหน่วย กะรูวะ (มลายู-นราธิวาส)
ไม้เถา เนื้อแข็ง กิ่งเป็นข้อต่อกันและก็ตามข้อจะบวมพอง ใบ โดดเดี่ยว เรียงเป็นคู่สลับตั้งฉาก ใบรูปขอบขนานแกมรี รูปขอบขนานปนรูปใบหอก กว้าง 5-5.5 เซนติเมตร ยาว 13-16 ซม. ปลายใบแหลมเป็นติ่งสั้นๆโคนใบสอบแคบ ขอบของใบเรียบ เนื้อใบหนามัน เส้นใบเป็นแบบขนโค้ง เมื่อแห้งใบจะมีสีน้ำตาล เห็นเส้นแขนงใบชัดเจนก้านใบยาวโดยประมาณ 1 ซม. ดอก ออกเป็นช่อตามลำต้น ดอกเพศผู้แล้วก็ดอกเพศเมียอยู่ต่างต้นกัน ช่อดอกแตกเป็นหลายกิ้งก้าน [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ดอกเรียงเป็นชั้นๆรอบแกนกลาง ช่อดอกเพศผู้ ยาว 2-5 ซม. มีจำนวนดอก 30-50 แต่ละชั้นมี 6-8 ดอก แต่ละดอกมีกาบรอง 2 อัน ที่เชื่อมติดกันเป็นกระจัง มีแผ่นใบสร้างอับสปอร์เพศผู้ ยาว 3 มิลลิเมตร แล้วก็มีอับสปอร์เพศผู้ติดต่อ 2 อัน  ช่อดอกเพศภรรยา ยาว 5-8 เซนติเมตร แต่ละชั้นดอก 6-9 ดอก ดอกยาวโดยประมาณ 4 มิลลิเมตร ปลายดอกเรียวแหลมรวมทั้งชี้ขึ้น ผล รูปกลมรี หรือ รูปไข่ กว้าง 1-1.5 ซม. ยาว 1.5-2.5 เซนติเมตร เมื่อสุกสีแดง หรือ สีส้มคล้ำ ก้านผลเรียว ยาว 0.5-2 ซม. เม็ดแข็ง มีเนื้อหุ้มอยู่ข้างนอก
นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นในป่าดิบ ป่าพรุ ที่ราบลุ่มถึงความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 300 มัธยม พบทั่วทุกภาคของประเทศ (ออกดอกรวมทั้งผลระหว่างเดือน เดือนกันยายน-ก.ค.)
สรรพคุณ : ต้น น้ำยางจากเปลือกต้นเป็นพิษ ใช้ทาหัวลูกศรแต่พิษไม่ร้ายแรงนัก เมล็ด กินได้เมื่อทำให้สุก

Tags : สมุนไพร

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรเมื่อ�
ปวดเมื่อย Gnetum montanum Markgraf
บางถิ่นเรียกว่า เมื่อย (ตราด) ม่วย (จังหวัดเชียงราย จังหวัดอุบลราชธานี) มะม่วย (เชียงใหม่) แฮนม่วย (เลย)
ไม้เถา เนื้อแข็ง กิ่งเป็นข้อต่อกันแล้วก็ตามข้อจะบวมพอง ใบ ลำพัง เรียงเป็นคู่สลับตั้งฉาก ใบรูปขอบขนานปนรูปไข่ มีขนาดไม่เหมือนกันมากมาย แต่ว่ากว้างไม่เกิน 12 เซนติเมตร ยาวไม่เกิน 20 ซม. ปลายใบเป็นติ่งแหลม โคนใบกลม มน หรือ แหลม ขอบใบเรียบ เนื้อเรือใบแข็งดก หรือ ออกจะดก เมื่อแห้งสีออกดำ เส้นใบโค้ง ก้านใบยาว 1-1.5 เซนติเมตร ดอก ออกเป็นช่อที่ปลายยอดแล้วก็ตามลำต้น สมุนไพร[/color] ช่อดอกแตกกิ่งก้านสาขามา แยกเป็นช่อดอกเพศผู้รวมทั้งเพศเมีย ดอกเรียงเป็นชั้นๆรอบศูนย์กลาง ช่อดอกเพศผู้ กว้างราวๆ 0.4 ซม. ยาวราวๆ 3 เซนติเมตร แต่ละชั้นมีประมาณ 20 ดอก ช่อดอกเพศเมีย แต่ละชั้นมี 5-7 ดอก ผล รูปรี กว้างโดยประมาณ 1 ซม. ยาว 1.5 ซม. เมื่อสุกสีแดง ก้านผลอ้วน ยาวราว 0.2 เซนติเมตร

นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นในระดับสูงจากน้ำทะเล 50-1,800 ม. พบในทุกภาคของประเทศ นอกจากภาคกลาง
คุณประโยชน์ : ราก น้ำสุกรากกินแก้พิษบางประเภท และแก้ไข้มาลาเรีย

Tags : สมุนไพร

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/b]รักทะ�รักทะเล Scaevola taccada (Gaertn.) Roxb.
บางถิ่นเรียกว่า รักทะเล (ชุมพร) บงบ๊ง (มลายู-ภูเก็ต) บ่งบง (ภาคใต้) โหรา (ตราด)  ไม้พุ่ม หรือ ไม้ต้น ขนาดเล็ก ใบ เดี่ยว ออกเวียนสลับ มีใบหนาแน่นตามปลายกิ่ง แผ่นใบรูปไข่กลับ หรือ รูปช้อน กว้าง 5-10 ซม. ยาว 12-15 ซม. เกลี้ยง หรือ มีขนเล็กน้อย โคนใบสอบเรียว ปลายใบกลม ขอบใบเรียบ หยักเล็กน้อย หรือ หยักลึก ดอก ออกเป็นช่อสั้น ๆ ตามง่ามใบ ยาว 2-4 ซม. มีดอกจำนวนน้อย ก้านช่อยาว 0.5-1 ซม. ใบประดับมีขนาดเล็กรูปสามเหลี่ยมค่อนข้างยาว ดอกยาวประมาณ 2 ซม. เกลี้ยง หรือ มีขนเล็กน้อย กลีบเลี้ยงเชื่อมกันเป็นหลอดเล็ก ๆ ยาว 2-5 มม. ปลายแยกเป็นแฉกรูปยาวแคบ 5 แฉก หลอดกลีบเลี้ยงเชื่อมกับรังไข่ กลีบดอก 5 กลีบเชื่อมกันเป็นหลอด สีขาว หรือ เหลืองอ่อน มีลายเส้นสีม่วงอ่อน สมุนไพร ด้านบนของหลอดดอกมีรอยผ่าลึก ทำให้กลีบดอกทั้ง 5 เบี้ยวลงไปอยู่ทางด้านล่าง ภายในหลอดมีขนหนาแน่น ขอบกลีบเป็นเส้นฝอย ๆ เกสรเพศผู้ 5 อัน ก้านเกสรไม่ติดกัน รังไข่ 1 อัน ภายในมี 1-2 ช่อง แต่ละช่องมีไข่ 1 เมล็ด ก้านเกสรเพศเมียรูปทรงกระบอก โคนก้านมีขน ปลายเกสรมีเยื่อรูปถ้วยคลุมอยู่ขอบเยื่อคลุมมีขน ผล รูปกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 1-1.5 ซม. เกลี้ยง เมื่อสุกสีขาวนวล เปลือกชั้นในที่หุ้มเมล็ดค่อนข้างแข็ง ภายในมี 1-2 เมล็ด

นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นตามชายฝั่งทะเลที่เป็นทราย หรือ หิน ยกเว้นตามป่าชายเลน
สรรพคุณ : ราก น้ำต้มราก กินแก้พิษ จากการกินปูหรือปลาที่มีพิษ ใบ ใช้สูบได้เหมือนใบยาสูบ  น้ำต้มใบ กินเป็นยาช่วยย่อย ตำพอกแก้ปวดบวมและแก้ปวดศีรษะ

สมุนไพรอ้�[/size][/b]
อ้อ Arundo donax L.
บางถิ่นเรียก อ๋อ (ทั่วไป) อ๋อหลวง (ภาคเหนือ) อ้อใหญ่ (ภาคกึ่งกลาง)
ไม้ล้มลุก จำพวกหญ้า อายุยาวนานหลายปี มักขึ้นเป็นกอ สูง 2-8 มัธยม ลำต้นเป็นปล้องตั้งตรง ข้างในกลวง แตกกิ่งก้านบ้างบางส่วน ลำต้นกว้าง 1.5-3 เซนติเมตร บ้องสั้น กาบห่อหุ้มลำต้น ยาว 10-15 ซม. ยาวกว่าปล้องมาก มีลายตามยาว สีออกนวล เกลี้ยง หรือมีขนยาว ที่รอยต่อของกาบใบและตัวใบมีลิ้นใบ (ligule) ยาว 2-3 มม. ขอบจะหรือชายครุย ใบ ยาว 45-60 ซม. โคนใบกว้าง 4-6 ซม. มีลายตามยาว เนื้อใบดก ปลายเรียวแหลมเป็นหางยาว มักจะพับลง หมดจด ขอบใบสาก ดอก ออกที่ยอดเป็นช่อใหญ่กระจาย ยาว 30-75 ซม. [url=http://www.disthai.com/][url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url][/color] ดอกหนาแน่น ช่อดอกแตกกิ่งมากมาย ยาวราวๆ 15-30 เซนติเมตร มีขนยาวเหมือนขน ช่อดอกย่อย (spikelet) ยาว 13-17 มม. มีดอก 4-5 ดอก กาบช่อย่อยกาบด้านล่าง ยาว 11-14 มิลลิเมตร มีเส้นตามทางยาว 5 เส้น กาบบนรูปแคบๆยาว 11-14 มิลลิเมตร มีเส้นตามทางยาว 3 เส้น ปลายแหลมบาง กาบข้างล่างของดอก รูปไข่แกมรูปหอก ยาว 10-15 มม. มีขนยาวและหนาแน่นใกล้โคน ขนยาวโดยประมาณ 10 มม. บาง ปลายแหลม ที่โคนมีเส้นตามแนวยาว 7-8 เส้น กาบบนของดอก ยาว 6-11 มิลลิเมตร เป็นเยื่อบางใส กว้าง ปลายมน หรือ ตัด ขอบมีอีกทั้งขนปกติ รวมทั้งขนแข็งๆเกสรเพศผู้มี 3 อัน อับเรณูยาว 2-2.2 มม. เรียวเล็ก สีเหลือง รังไข่สะอาด ก้านเกสรเพศเมียสั้นๆ2 อัน ปลายเกสรเพศเมียยาวราวๆ 1 มิลลิเมตร มีขนสีน้ำตามแกมเหลือง ยาวคล้ายขนนก

นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นดังที่ราบลุ่มเปียกชื้นทั่วๆไป
คุณประโยชน์ : ราก น้ำสุกรากรับประทานเป็นยาขับเยี่ยว เหง้า น้ำต้มเป็นยาระบาย ขับรอบเดือน และห้ามการหลั่งน้ำนมของสตรี

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรหญ้าเจ้าชู�
ต้นหญ้าเจ้าชู้ Chrysopogon aciculatus (Retz.) Trin.
บางถิ่นเรียก หญ้าเจ้าชู้ ต้นหญ้าผุกร่อน ต้นหญ้าขี้ครอก ต้นหญ้านกคุ่ม (ภาคกลาง) ต้นหญ้าก่อน (ภาคเหนือ) ต้นหญ้ากะเตรย ต้นหญ้าขี้เตรย (ภาคใต้) ต้นหญ้าน้ำลึก (ตราด)
ไม้ล้มลุก จำพวกหญ้า อายุนับเป็นเวลาหลายปี ลำต้นทอดนอนไปตามพื้นดินได้ไกลๆตามลำต้นมีกาบใบแก่ๆห่ออยู่ ลำต้นตั้งตรง สูง 15-25 เซนติเมตร ไม่ค่อยแตกกิ่ง ใบ มักจะมีมากที่โคนต้น กาบใบยาว 1-3 เซนติเมตร กาบอันในที่สุดยาวถึง 6 เซนติเมตร หุ้มห่อรอบลำต้น มีตาลายมยาว บางทีมีสีม่วง มีขนยาวนุ่มเรี่ยรายที่รอยต่อระหว่างกาบใบรวมทั้งตัวใบ ตามขอบของใบตรงภายในมีขนหนาแน่น ตัวใบ กว้าง 3-5 มม. ยาว 2-8 เซนติเมตร ใบเหนือสุดลดรูปลงเหลือขนาดเล็กมา ขอบใบสากคาย ขอบจักแหลมห่างๆบริเวณโคนใบเป็นตุ่มๆและมีขน เนื้อใบบาง เป็นมัน ดอก ออกที่ยอดเป็นช่อกระจาย ยาว 3-6 เซนติเมตร แข็ง ตั้งชัน สีม่วงแกมแดง ช่อดอกย่อยชิดกันเป็นกระจุกที่ปลายแขนงช่อกระจุกละ 3 ช่อ แต่มีเพียงแต่ดอกเดียวเพียงแค่นั้นที่เป็นดอกบริบูรณ์เพศ และไม่มีก้านดอก โคนดอกมีเซลล์แข็งๆ สมุนไพร ส่วนอีกสองดอกเป็นดอกเพศผู้ มีก้านดอก ยาวประมาณ 5 มม. มีขน ช่อดอกย่อยที่ไม่มีก้าน ยาว 3-4 มม. กาบช่อดอกย่อยอันข้างล่างรูปใบหอก หลังแบน มีเส้น 2 เส้น ปลายแยกเป็น 2 ยอดแหลม ตามขอบใกล้ปลายมีขนสาก กาบช่อดอกย่อยอันบน ยาว 2.5-3.5 มม. ลักษณะซึ่งคล้ายท้องเรือ กาบด้านล่างของดอก (sterile lemma) ยาว 2.5-3 มม. รูปใบหอก ปลายแหลม บางใส ขอบมีขน ส่วนกาบด้านล่างอีกอันหนึ่ง (fertile lemma) ยาว 2.5-3 มิลลิเมตร บางใส แคบ ปลายมีหนามแหลม ยาวประมาณ 5 มม. กาบบนของดอก บางใส ปลายแหลม ยาว 1.6 มิลลิเมตร อับเรณูยาวราวๆ 1 มม. สีส้ม ปลายเกสรเพศเมียมี 2 อัน มองเห็นกระจ่างยื่นออกมาจากกลางช่อดอกย่อย ยาว 1-1.5 มม. มีขนยาวละเอียดเป็นมัน เป็นพู่คล้ายขน เม็ด รูปขอบขนาน ยาวราว 2 มิลลิเมตร

นิเวศน์วิทยา : ขึ้นได้ทั่วไป
คุณประโยชน์ : ราก น้ำต้มรับประทานแก้ท้องเสีย ต้น น้ำสุกดื่มเป็นยาขับฉี่ แล้วก็ถอนพิษบางจำพวก เถ้าจากต้นกินแก้ปวดข้อ เม็ด ใช้ขับพยาธิตัวกลม

สมุนไพรเดือ�[/size][/b]
เดือย Coix lachrymal-jobi L.
บางถิ่นเรียก เดือย (ทั่วๆไป) มะเดย (ภาคเหนือ)
ไม้ล้มลุก อายุปีเดียว สูง 1-2 มัธยม ลำต้นแข็งแรง ตั้งชัน เกลี้ยง ใบ รูปหอก กว้าง 2.5-5.0 ซม. ยาว 20-45 ซม. ปลายใบเรียวแหลม โคนใบกลมหรือเว้าน้อย ขอบใบสากคม เส้นกึ่งกลางใบเห็นชัด ลิ้นใบ (ligule) สั้น เป็นเยื่อบางหมดจด กาบใบโอบรอบลำต้น ยาว 3.5 ซม. ดอก ออกเป็นช่อ ตามง่ามใบใกล้ยอด ยาวประมาณ 7.5 เซนติเมตร กาบใบหนึ่งจะมีช่อดอกออกมาหลายช่อ โดยมีก้านช่อยกขึ้นมาเหนือกาบ ส่วนที่เป็นดอกประกอบด้วยช่อดอกย่อยเพศเมีย (pistillate spikelet) 1 ช่อ รวมทั้งช่อดอกย่อยไม่มีเพศ 2 ช่อ อยู่ด้านในเปลือกแข็ง รูปกลมรี หรือ รูปหยดน้ำ ผิวเนียนวาว สีขาวหรือฟ้า คล้ายลูกปัด ยาว 5-8 มม. มีปลายเกสรเพศเมียสีม่วง แล้วก็ช่อดอกย่อยเพศผู้ (male spikelet) ออกมาทางปลายลูกปัด [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ช่อดอกเพศผุ้ศูนย์กลางยาว 3.5 ซม. ดอกย่อยเพสผู้ติดตามศูนย์กลางเป็นคู่ หรือ 3 ไม่มีเส้นขนยาวๆดอกย่อย (floret) มีกาบช่อย่อย (glume) รองรับอยู่ 2 อัน อันนอก 1 อัน และก็อันในหนึ่งอัน มีกาบข้างล่าง (lemma) 1 อัน กาบบน (palea) เล็กๆ1 อัน แล้วก็เกสรเพศผู้มี 3 อัน ผล สำเร็จเทียม มีขนาดรูปร่างรวมทั้งสีสันต่างๆกัน จำพวกที่มีเปลือก ผลแข็งกินมิได้ สำหรับชนิดที่มีเปลือกผลอ่อนกินได้
[b]สมุนไพร[/b][/i][/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%A2.jpg" alt="" border="0" />
นิเวศน์วิทยา
: ถูกใจขึ้นใกล้น้ำแล้วก็ในที่ชื้น ปลูกได้ทั่วไปเป็นธัญญพืชและเป็นยา
สรรพคุณ : ราก น้ำต้มรับประทานเป็นยาขับพยาธิในเด็ก ขับปัสสาวะ และก็แก้ประจำเดือนเปลี่ยนไปจากปกติ เม็ด กินได้ เป็นอาหารจำพวกแป้ง เป็นยาบำรุง ขับเยี่ยว ฟอกโลหิต ลดความอ้วน

[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%95%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B9%89.png" alt="" border="0" />
สมุนไพรตะไคร้หอ�[/size][/b]
ตะไคร้หอม Cymbopogon nardus (L.) Rendle
ตะไคร้หอม (ภาคกลาง) จะไคมะขูด ตะไครมะขูด (ภาคเหนือ) ตะไคร้แดง (นครศรีธรรมราช)
ไม้ล้มลุก อายุยาวนานหลายปี ขึ้นเป็นกอมากถึง 2.5 มัธยม ยอดโน้มลง ขนสะอาด มีรากฝอยแตกออกจากโคน ใบ ล่างๆกว้าง 2 ซม. ยาวถึง 1 มัธยม ใบบนๆเล็กกว่า ขอบแล้วก็ผิวใบสาก ขนหมดจด เว้นเสียแต่ใกล้ๆที่โคน ลิ้นใบยาว 5 มม. หมดจด ดอก ออกเป็นช่อเล็กเรียว  คดไปมา บ้องยาว 1.5-2.5 เซนติเมตร [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร  มีใบเล็กๆที่แต่ละข้อ รวมทั้งตามง่ามจะแตกกิ่งสั้น ซึ่งมีช่อดอก 1 คู่ ยาวไม่เท่ากัน โดยมีกาบห่อยาว 1.5-2 ซม. ช่อดอกย่อยที่ไม่มีก้าน ยาว 4-4.5 มม. กาบช่อดอกย่อยอันล่าง (lower glume) สะอาด แบน ปลายเรียวแหลม เป็นสันโดยที่สันมีปีกแคบๆที่ปลายและก็ที่ปีกจะเป็นซี่ฟันเล็กๆมีเส้นตามยาว 2-4 เส้น ขอบงอ อันบนรูปเรือ มีเส้นตามแนวยาว 1 เส้น สันมีซี่ฟันที่ปลาย กาบดอกด้านล่างยาว 3 มม. บาง เป็นเสื้อครุย ไม่มีเส้นตามแนวยาว กาบดอกบนคล้ายคลึงกันแม้กระนั้นสั้นกว่า ปลายจะเป็น 2 พูสั้นๆโดยมีขนแข็งที่รอยจัก อับเรณูยาว 1.5 มม. ส่วนช่อดอกย่อยที่มีก้าน มีลักษณะคล้ายคลึงกัน แม้กระนั้นสั้นกว่าน้อย ดอกย่อยบนเป็นดอกเพศผู้ไม่มีกาบดอก (lemma) ตะไคร้หอม C. nardus และตะไคร้ C. citratus แตกต่างที่กาบช่อดอกย่อยอันข้างล่างของช่อดอกยอยที่ไม่มีก้าน (lower glume ของ sessile spikelet)

นิเวศน์วิทยา
: เจอทั่วๆไปในเอเซียอาคเนย์ เป็นพืชชอบแดด
คุณประโยชน์ : ราก และก็ ต้น แก้แผลในปาก แก้ปากแตกระแหง ทำให้แท้ง ขับประจำเดือน ขับลมในลำไส้ แก้อาการแน่นจุกเสียด แก้อาเจียน แก้ไข้ น้ำมันจากต้น ทาคุ้มครองป้องกันยุง

Tags : สมุนไพร

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรต้นหญ้าตีนก�
หญ้าตีนกา Eleusine indica (L.) Gaertn.
บางถิ่นเรียกว่า หญ้าตีนกา ต้นหญ้าปากควาย (กึ่งกลาง) หญ้าตีนกับแก้ (เลย) หญ้าตีนนก (จ.กรุงเทพฯ) หญ้าปากคอก (จังหวัดสระบุรี) ต้นหญ้าผากควาย (ภาคเหนือ)
         ไม้ล้มลุก พวกต้นหญ้า อายุปีเดียว แตกกิ่งก้านมากมายที่โคนต้น ลำต้นสูง 25-60 ซม. แบน สีเขียวอ่อนมันเป็นเงา เหนียว บางครั้งก็อาจจะแผ่ติดพื้นดินหรือตั้งตรงก็ได้ กาบโอบห่อลำต้น ลักษณะแบนเหมือนกันกับลำต้น มีลายตามยาว ตามขอบแล้วก็ที่คอต่อมีขนยาวห่างๆที่คอต่อมีลิ้นสั้นๆบางๆยาว 0.2-0.5 มิลลิเมตร ปลายตัดเรียบ หรือเป็นชุดครุย ใบ รูปยาวแคบ กว้าง 4-10 มิลลิเมตร ยาว 15-25 ซม. ปลายแหลม โคนใบมน ตามขอบใบใกล้ปลายใบมีขนสาก ด้านบนมีขนยาวห่างๆ มีแถบสีเหลืองใสจากโคนใบ ยาว 2-3 มิลลิเมตร ดอก ออกเป็นช่อ 2-6 ช่อ รวมกันเป็นช่อใหญ่แบบซี่ร่ม แต่ว่ามีอยู่ช่อหนึ่งชอบออกมาจากลำต้นและก็อยู่ต่ำกว่าช่ออื่นๆแต่ละช่อกว้าง 4-8 มิลลิเมตร ยาว 4-7 เซนติเมตร  [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพ�[/b] แต่ละช่อมีหลายช่อดอกย่อย (spikelets) ยาว 5-7 มิลลิเมตร ออกจากแกนกลางด้านเดียว แต่ละช่อดอกย่อยมี 3-8 ดอก (florets) เกลี้ยง กาบของช่อดอกย่อยใบข้างล่าง (lower glume) กว้าง โค้งเป็นรูปเรือ ขอบบางใสหรือมีสีม่วง ยาว 2-3 มม. มีเส้นตามทางยาว 2-4 เส้น ใบบน ยาว 3-4 มม. มี 6-9 เส้น ส่วนดอกย่อยมีกาบด้านล่าง (lemma) ยาว 3-3.5 มม. ปลายแหลมโค้งเป็นรูปเรือเห็นได้ชัด มีเส้นใกล้ขอบข้างละ 1-2 เส้น แม้กระนั้นเห็นไม่ชัดเจน ที่สันมีขนสากและมีเส้น 3-4 เส้น มองเห็นเด่นชัด กาบบน (palea) ยาว 2.5-3 มิลลิเมตร ปลายแหลม มีเส้นตามแนวยาวเห็นเด่นชัด 2 เส้น อับเรณูรูปไข่ปนรูปขอบขนานกว้าง สีเหลือง ยาว 0.5-0.75 มิลลิเมตร ปลายเกสรเพศเมียสีม่วง มองเห็นไม่ชัดเจน ผล มีเปลือกซึ่งโปร่งแสงห่ออยู่อย่างหลวมๆสีออกสีแดงเข้มปนน้ำตาล ตามขอบมีริ้วออกเป็นรัศมีโดยรอบ ยาวราวๆ 1-2 มม.

นิเวศน์วิทยา
: ขึ้นได้ทั่วไปอีกทั้งในที่ราบต่ำ และที่สูงจากระดับน้ำทะเลถึง 1,000 ม. ขึ้นไป
คุณประโยชน์ : ราก และ ต้น น้ำสุกรากหรือทั้งต้น (รากได้ผลดีมากกว่า) กินเป็นยาขับเหงื่อ ลดไข้ ขับปัสสาวะ แก้บิด รวมทั้งเป็นยาบำรุงตับ ใบ น้ำคั้นใบสดรับประทานเป็นยาขับน้ำคร่ำหลังคลอดบุตร

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรต้นหญ้าไข่เห�[/b]
ต้นหญ้าไข่เหา Panicum sarmentosum Roxb.
ต้นหญ้าไข่เหา (จังหวัดลำปาง) หญ้าฝรั่ง (จังหวัดกรุงเทพมหานคร)
  ไม้ล้มลุก พวกต้นหญ้า ชอบเลื้อยหุ้มต้นไม้อื่น ลำต้นกลมแข็ง ยาวได้ถึง 17 ม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 3-5 มม. มีขนบางส่วน หรือ เกลี้ยง โคนต้นมีรากเล็กๆออกรอบข้อ ใบ รูปแถบปนรูปใบหอก หรือรูปขอบขนาน กว้าง 1.2-3.0 เซนติเมตร ยาว 30-37.5 ซม. ปลายใบเรียวแหลม โคนใบกลม หรือเว้าบางส่วน ผิวเนียนหรือมีขนทั้ง 2 ด้าน หรือมีขนเฉพาะข้างล่าง ขอบของใบหยาบคายมีเส้นใบจำนวนไม่ใช่น้อย ก้านใบเป็นกาบสะอาด หรือมีขนห่างๆที่รอยต่อระหว่างโคนใบและก็กาบใบมีขนกลุ่มหนึ่ง ดอก ออกเป็นช่อแบบกระจาย ยาว 15-30 ซม. ประกอบด้วยกิ่งก้านสาขาช่อจำนวนหลายชิ้น สมุนไพร ช่อดอกย่อยสีออกน้ำตาล เป็นเงา ยาว 2-2.5 มม. กาบช่อดอกย่อยอันด้านล่างยาวกึ่งหนึ่งของช่อดอกย่อย มีเส้นตามทางยาว 3 เส้น อันบนรวมทั้งกาบดอกอันล่างมีเส้น 5 เส้น กาบดอกอันบนสั้นและก็แคบ มีเส้น 2 เส้น ส่วนกาบดอกของดอกย่อยบนวาว สะอาด เกสรเพศผู้มี 3 อัน รังไข่หมดจด ก้านเกสรเพศเมียมี 2 เส้น ยอดเกสรเพศเมียเป็นขนนก ผลอยู่ในกาบดอก

นิเวศน์วิทยา
: มีบ้านเกิดในเกาะเกะสุมาตรา ในประเทศไทยพบขึ้นตามชายป่ารวมทั้งตามที่ราบต่ำ
คุณประโยชน์ : ราก ใช้บดรับประทานกับหมากสำหรับกระตุ้นความรู้สึกทางเพศ ต้น น้ำยางจากต้นใช้รวมกับสมุนไพรอื่นๆรับประทานแก้รอบเดือนแตกต่างจากปกติ

Tags : สมุนไพร

[b]สมุนไพร[/b][/u][/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%AD%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%87%E0%B8%81.png" alt="" border="0" />
สมุนไพรอ้อเล็�[/size][/b]
อ้อเล็ก Phragmites australis Trin. ex Steud.
บางถิ่นเรียก อ๋อเล็ก อ๋อลาย (ภาคกึ่งกลาง) อ๋อ (ทั่วไป) อ้อน้อย (เชียงใหม่)
ไม้ล้มลุก จำพวกหญ้า อายุหลายปี มีเหง้าใต้ดิน ลำต้นตรง กลวง สูงได้ถึง 4 มิลลิเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางราว 1.2 เซนติเมตร ใบ รูปยาวแคบ หรือรูปใบหอกกว้าง กว้างประมาณ 2.5ซม. ยาวได้ถึง 60 ซม. ดอก ออกเป็นช่อใหญ่ที่ยอด ยาว 50 เซนติเมตร หรือมากกว่า มีกิ่งเล็กๆหนาแน่น สีออกม่วงหรือน้ำตาล มีช่อย่อย (spikelet) เยอะมากๆ โตสุดกำลังยาวราวๆ 1.2 ซม. ประกอบด้วยดอกย่อย 3-7 ดอก [url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ดอกข้างล่างสุดมันจะเป็นดอกเพศผู้ นอกเหนือจากนี้เป็นดอกบริบูรณ์เพศ ช่อดอกย่อยติดตามแกนกลางห่างๆเป็นระยะ มีขนเหมือนไหมอยู่ระหว่างดอกย่อย กาบช่อดอกย่อยมีเส้นตามยาว 3 เส้น กาบดอกบาง หมดจด ปลายแหลม มีกลีบเกล็ด (lodicule) 2 อัน  ผล ที่ปลายมีโคนของก้านเกสรเพศเมียติดอยู่

นิเวศน์วิทยา
: มักจะขึ้นเป็นกลุ่มหนาแน่น ตามที่ชื้นและริมฝั่งน้ำ
สรรพคุณ : ราก น้ำสุกเป็นยาเย็น กินขับเหงื่อ ขับฉี่ แก้ปวดข้อ รวมทั้งแก้อาเจียน