Advertisement
วิธีทำเซรามิค
กระบวนการทำเซรามิก
1.การเตรียมตัววัตถุดิบ
วัตถุดิบในการทำตัวสินค้าเซรามิกยกตัวอย่างเช่น แร่ดินชนิดต่างๆ เช่น ดินเหนียว ดินขาว ดินสโตนแวร์ และส่วนผสมต่าง ๆ นำมาเข้าสู่ระบบการกดและขนาดของสิ่งเล็กๆ ต่อจากนั้นจึงนำน้ำดินไปรีดน้ำออก หรือกรองอัดน้ำดิน เพื่อให้ได้ดินนำไปขึ้นรูปต่อไป
ตัวอย่างวัตถุดิบในการผลิตceramic
1.1ดินหมายถึงดินขาวและดินเหนียว
ดินขาว คือ ดินเกาลิน (Kaolin) เช่น ดินขาวจังหวัดระนอง ดินขาว ดินขาวลำปาง เป็นต้น ดินชนิดนี้เมื่อเผาที่อุณหภูมิประมาณ 1,200 องศาเซลเซียส จะมีสีขาว แต่ไม่ค่อยเหนียว ต่อจากนั้นจึงต้องมีการเจือปนดินเหนียวลงไป เพื่อช่วยในการขึ้นรูป
ดินเหนียว หรือ ดินบอลเคลย์ (Ball Clay) มีสีดำ มีความละเอียดและมีความเหนียวสูง ใช้ผสมกับดินขาวช่วยให้การขึ้นรูปง่ายขึ้น แหล่งดินเหนียวในไทย ที่นิยมนำมาผลิต ในอุตสาหกรรม อยู่ที่สุราษฎร์ธานี
1.2 แร่ควอรตซ์ เป็นสารชิลิกา (SiO 2 )
นำมาใช้ผสมทำเซรามิค เพื่อให้เนื้อสินค้า มีความแข็งแรง และคงทนขึ้น และช่วยในการหดตัวของดิน แหล่งแร่ควอรตซ์ ในเมืองไทย พบที่ ราชบุรี
2.การขึ้นรูปผลิตภัณฑ์
การเทแบบการเทแบบมี 2 ลักษณะคือ
- การเทแบบโดยให้น้ำดินเป็นรูปเป็นร่างอยู่ในแบบ เรียก Solid Casting ซึ่งเหมาะกับการเทแบบตัวสินค้าที่มีความหนาและรูปทรงแปลกๆ
- การเทแบบโดยมีการเทน้ำดินที่เกินทิ้ง เรียก Drain Casting ซึ่งเหมาะกับสินค้าที่ต้องการผนังบางและต้องการความหนาสม่ำเสมอ
การขึ้นรูปโดยใช้แรงอัดการขึ้นรูปโดยวิธีการนี้ใช้แพร่หลายในการผลิตตัวสินค้าceramicsชนิดพิเศษ แรงอัดจะอัดลงบนแบบ ซึ่งมีผงเนื้อดินปั้นแห้งๆ หรือความชุ่มชื้นเล็กน้อยอยู่ชั้นในแบบ แบบที่ใช้เป็นโลหะแข็ง การขึ้นรูปโดย วิธีนี้มีหลายแบบที่จะต้องคิดถึงถึง สัดส่วนและโครงและการกระจายตัวของอนุภาคของเนื้อดินปั้น
การขึ้นรูปโดยวิธีการอัดเนื้อดินปั้นแห้งๆ( Dry and Dust Pressing )
ใช้กับการขึ้นรูปผลิตภัณฑ์เซรามิคที่ใช้ในงานประยุกต์ทั้งทางด้านอิเล็กทรอนิกส์และกระแสไฟ เป็นกรรมวิธีอัด ผงกลมๆ ของเนื้อดินปั้นแห้งภานในแบบโลหะด้วยแรงอัดที่สูง ความชื้นภายในผงเนื้อดินปั้นไม่เกิน 4 % ผงเนื้อดินปั้นกลมๆไหลลื่นได้อิสระแต่มีความเหนียวไม่ดีเท่าที่ควรแต่เมื่อถูกแรงอัดจะอัดตัวกันได้หนาแน่นดี
การขึ้นรูปตัวสินค้าโดยการหลอมละลายแล้วเทลงแบบ
การขึ้นรูปทำนองนี้จะใช้ในการทำให้ตัวสินค้าวัสดุทนไฟมีความหนาแน่นสูงและคงทนต่อการกัดเซาะของขี้ถลุง โดยหลอมเนื้อผลิตภัณฑ์ด้วยเตาไฟฟ้า แล้วเทลงในแบบโลหะหรือ แบบทราย แต่จะเกิดช่องว่าง ขึ้นในระหว่าง ปล่อย ให้ตัวสินค้าเย็นตัวลง
3.การเผาและการเคลือ
เซรามิค[/url]
การเผาการเผาตัวสินค้าเซรามิกส์ครั้งแรกเรียกว่าเผาดิบ โดยเพิ่มอุณหภูมิของเตาเผาให้สูงขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อให้ผลิตภัณฑ์คงรูปไม่แตกชำรุดตัวสินค้าceramicที่ผ่านการเผาดิบแล้วบางชนิดนำไปใช้ได้โดยไม่ต้อง เคลือบ เช่น กระถางต้นไม้ อิฐ ไส้เครื่องกรองน้ำแต่สินค้าส่วนมากจะต้องเคลือบผิวเพื่อ ให้เกิดความ น่าพึงพอใจ มีความคงทนและป้องกันการเกิดรอยขีดข่วนบนผิว
การเคลือบเคลือบ คือชั้นของแก้วบางๆ ที่หลอมตัวติดอยู่กับผิวดินซึ่งขึ้นรูปเป็นภาชนะทรงต่างๆ สารที่ใช้ เคลือบ ผลิตภัณฑ์ เซรามิคเรียกว่า น้ำเคลือบ ซึ่งเป็นสารเจือระหว่างซิลิเกตกับสารช่วยหลอมละลาย วัตถุดิบที่เป็นน้ำยาเคลือบถูกอัดจนละเอียดมากกว่าดินหลายเท่า ก่อนนำมาเคลือบบนดินเผา เป็นชั้น หนา 1-1.5 มม. เมื่อเคลือบแล้วต้องทิ้งให้ผลิตภัณฑ์แห้ง เช็ดก้นผลิตภัณฑ์ให้สะอาดก่อนเข้าเตาเผา สินค้าที่เคลือบแล้ว โดนเผาผ่านความร้อนอุณภูมิสูง วัตถุดิบที่เป็นแก้วในเคลือบเมื่อถึงจุดหลอมละลาย ชั้นของเคลือบจะกลายเป็นแก้วแวววาวติดอยู่กับผิวดิน
เคลือบช่วยให้การล้างภาชนะสะดวก เนื่องจากเคลือบมีสมบัติลื่นมือ สามารถชะล้างง่าย กว่า ผิวดินที่มีลักษณะค่อนข้างหยาบ
เคลือบมีคุณสมบัติเป็นแก้วไม่ดูดน้ำ และยังเพิ่มความคงทน ทำให้ภาชนะดินเผา ไม่บิ่นง่าย เมื่อกระทบกันบ่อยๆขณะล้างทำความสะอาด และสามารถใส่ของเหลวได้โดยไม่รั่วซึม
โรงงานเซรามิคในระยะเวลาแรกเริ่ม
อุตสาหกรรม
เซรามิกลำปางในยุคเบื้องต้นเริ่มคร่าวๆปี พ.ศ. 2502-2505 กลุ่มชาวจีนท้องถิ่นเดียวกัน (ชาวจีนเมืองไท้ปู)ได้ชวนกันมาริเริ่มตั้งขึ้นโรงงานขึ้นที่ลำปาง เพื่อผลิตถ้วยตราไก่ ถ้วยก๋วยเตี๋ยว ซึ่งรุ่นแรก ๆ ได้แก่ โรงงานชามอ่างลำปาง โดยนายทวี ผลเจริญ และเพื่อนเล่นสนิทได้ร่วมกันลงเงินก่อตั้ง แต่ต่อมานายทวีได้แยกตัวออกไปบุกเบิกตั้งโรงงานแห่งใหม่ชื่อ ‘โรงงานทวีผล’ และได้นำเตาแบบสี่เหลี่ยมเข้ามาลองเผา ซึ่งถือว่าเป็นผู้นำในกาลสมัยแรกๆ เพราะได้รับความไว้ไว้เนื้อเชื่อใจให้กำเนิดลูกถ้วยไฟฟ้าเป็นแห่งแรกในเมืองไทย
ในราวปี พ.ศ. 2505-2510 ช่วงนี้ถือเป็นยุคหัวเลี้ยวหัวต่อครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมceramic ลำปางอีกช่วงหนึ่ง เนื่องด้วยมีกลุ่มคนจีนในประเทศไทยมาลงทุนเปิดโรงงานผลิตถ้วยชามที่จังหวัดลำปางเป็นส่วนใหญ่ โดยใช้เตามังกร เตาสี่เหลี่ยม เตาอุโมงค์เป็นหลัก แต่ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร เพราะขาดความเชี่ยวชาญทางด้านวัตถุดิบ และเคล็ดลับที่ดีพอ การผลิตมีความผิดพลาดหลายแห่ง จึงเกิดการสูญเสียวัตถุดิบเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่งผลให้คุณภาพสินค้าไม่สม่ำเสมอ มูลค่าจึงตกต่ำ และขายได้เฉพาะในท้องที่อย่างเดียว
อย่างไรก็ตามลมหายใจของอุตสาหกรรมโรงงาน
เซรามิคของลำปางก็ยังไม่ถึงกับหยุดสนิทและตายไป เพราะปี พ.ศ. 2510-2512 กรมวิทยาศาสตร์ กระทรวงอุตสาหกรรมในขณะนั้นได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมโรงงานเซรามิคในจังหวัดลำปางเป็นพิเศษ รวมทั้งมีแนวคิดอยากให้การสนับสนุนอุตสาหกรรมขนาดย่อม จึงได้จัดประกวดชามขึ้นที่วัดบุญวาทย์ ในช่วงนั้นถือเป็นการเกิดใหม่อีกครั้งของอุตสาหกรรม
โรงงานเซรามิคของลำปาง เพราะนับตั้งแต่นั้นมาเซรามิคลำปางก็ติดลมบน
Tags : โรงงานเซรามิค
