Advertisement
วิธีทำceramics
กระบวนการทำเซรามิก
1.การตระเตรียมวัตถุดิบ
วัตถุดิบในการทำผลิตภัณฑ์ceramicsเป็นต้นว่า แร่ดินชนิดต่างๆ เช่น ดินเหนียว ดินขาว ดินสโตนแวร์ และองค์ประกอบต่าง ๆ นำมาเข้าสู่ระบบการบี้และขนาดของอนุภาค ต่อจากนั้นจึงนำน้ำดินไปรีดน้ำออก หรือกรองอัดน้ำดิน เพื่อให้ได้ดินนำไปขึ้นรูปต่อไป
ตัวอย่างวัตถุดิบในการผลิตเซรามิค
1.1ดินหมายถึงดินขาวและดินเหนียว
ดินขาว คือ ดินเกาลิน (Kaolin) เช่น ดินขาวจังหวัดระนอง ดินขาว ดินขาวลำปาง เป็นต้น ดินชนิดนี้เมื่อเผาที่อุณหภูมิประมาณ 1,200 องศา จะมีสีขาว แต่ไม่ค่อยเหนียว ดังนี้จึงต้องมีการคลุกเคล้าดินเหนียวลงไป เพื่อช่วยในการขึ้นรูป
ดินเหนียว หรือ ดินบอลเคลย์ (Ball Clay) มีสีดำ มีความละเอียดและมีความเหนียวสูง ใช้ผสมกับดินขาวช่วยให้การขึ้นรูปง่ายขึ้น แหล่งดินเหนียวในประเทศสยาม ที่นิยมนำมาผลิต ในอุตสาหกรรม อยู่ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี
1.2 แร่ควอรตซ์ เป็นสารชิลิกา (SiO 2 )
นำมาใช้ผสมทำceramics เพื่อให้เนื้อผลิตภัณฑ์ มีความแข็งแรง และคงทนขึ้น และช่วยในการหดตัวของดิน แหล่งแร่ควอรตซ์ ในประเทศไทย พบที่ ราชบุรี
2.การขึ้นรูปตัวสินค้า
การเทแบบการเทแบบมี 2 ลักษณะคือ
- การเทแบบโดยให้น้ำดินรวมตัวกันอยู่ในแบบ เรียก Solid Casting ซึ่งเหมาะกับการเทแบบสินค้าที่มีความหนาและโครงแปลกๆ
- การเทแบบโดยมีการเทน้ำดินที่เหลือทิ้ง เรียก Drain Casting ซึ่งเหมาะกับตัวสินค้าที่ต้องการผนังบางและต้องการความหนาสม่ำเสมอ
การขึ้นรูปโดยใช้แรงอัดการขึ้นรูปโดยกลยุทธ์นี้ใช้แพร่หลายในการผลิตผลิตภัณฑ์เซรามิคชนิดพิเศษ แรงอัดจะอัดลงบนแบบ ซึ่งมีผงเนื้อดินปั้นแห้งๆ หรือความชุ่มชื้นเล็กน้อยอยู่ในแบบ แบบที่ใช้เป็นโลหะแข็ง การขึ้นรูปโดย วิธีนี้มีหลายแบบที่จะต้องรำลึกถึง สัดส่วนและเค้าโครงและการกระจายตัวของอนุภาคของเนื้อดินปั้น
การขึ้นรูปโดยวิธีการอัดเนื้อดินปั้นแห้งๆ( Dry and Dust Pressing )
ใช้กับการขึ้นรูปตัวสินค้าceramicที่ใช้ในงานปรับใช้ทั้งทางด้านอิเล็กทรอนิกส์และไฟฟ้า เป็นกลยุทธ์อัด ผงกลมๆ ของเนื้อดินปั้นแห้งภานในแบบโลหะด้วยแรงอัดที่สูง ความชื้นภายในผงเนื้อดินปั้นไม่เกิน 4 % ผงเนื้อดินปั้นกลมๆเคลื่อนที่ได้อิสระแต่มีความเหนียวไม่ดีเท่าที่ควรแต่เมื่อถูกแรงอัดจะอัดตัวกันได้หนาแน่นดี
การขึ้นรูปตัวสินค้าโดยการหลอมละลายแล้วเทลงแบบ
การขึ้นรูปกรรมวิธีนี้จะใช้ในการทำให้ตัวสินค้าวัสดุทนไฟมีความหนาแน่นสูงและคงทนต่อการกัดเซาะของขี้ถลุง โดยหลอมเนื้อสินค้าด้วยเตาไฟฟ้า แล้วเทลงในแบบโลหะหรือ แบบทราย แต่จะเกิดช่องว่าง ขึ้นในระหว่าง ปล่อย ให้ตัวสินค้าเย็นตัวลง
3.การเผาและการเคลือบ
เซรามิกส์
การเผาการเผาสินค้าเซรามิกส์ครั้งแรกเรียกว่าเผาดิบ โดยเพิ่มอุณหภูมิของเตาเผาให้สูงขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อให้สินค้าคงรูปไม่แตกเสื่อมโทรมผลิตภัณฑ์เซรามิคที่ผ่านการเผาดิบแล้วบางชนิดนำไปใช้ได้โดยไม่ต้อง เคลือบ เช่น กระถางต้นไม้ อิฐ ไส้เครื่องกรองน้ำแต่ตัวสินค้าเป็นส่วนใหญ่จะต้องเคลือบผิวเพื่อ ให้เกิดความ งดงาม มีความคงทนและป้องกันการเกิดรอยขีดข่วนบนผิว
การเคลือบเคลือบ คือชั้นของแก้วบางๆ ที่หลอมติดอยู่กับผิวดินซึ่งขึ้นรูปเป็นเครื่องใช้ทรงต่างๆ สารที่ใช้ เคลือบ ผลิตภัณฑ์ ceramicsเรียกว่า น้ำเคลือบ ซึ่งเป็นสารผสมผสานระหว่างซิลิเกตกับสารช่วยหลอมละลาย วัตถุดิบที่เป็นน้ำยาเคลือบถูกโม่จนละเอียดมากกว่าดินหลายเท่า ก่อนนำมาเคลือบบนดินเผา เป็นชั้น หนา 1-1.5 มม. เมื่อเคลือบแล้วต้องทิ้งให้สินค้าแห้ง เช็ดก้นตัวสินค้าให้สะอาดก่อนเข้าเตาเผา ผลิตภัณฑ์ที่เคลือบแล้ว โดนเผาผ่านความร้อนอุณภูมิสูง วัตถุดิบที่เป็นแก้วในเคลือบเมื่อถึงจุดหลอมละลาย ชั้นของเคลือบจะกลายเป็นแก้วแวววาวติดอยู่กับผิวดิน
เคลือบช่วยให้การล้างเครื่องใช้สะดวก เนื่องจากเคลือบมีสมบัติลื่นมือ สามารถซักฟอกไม่ยาก กว่า ผิวดินที่มีลักษณะค่อนข้างหยาบ
เคลือบมีคุณสมบัติเป็นแก้วไม่ดูดซึมน้ำ และยังเพิ่มความคงทน ทำให้เครื่องใช้ดินเผา ไม่บิ่นง่าย เมื่อกระทบกันบ่อยๆขณะล้างทำความสะอาด และสามารถใส่ของเหลวได้โดยไม่รั่วซึม
โรงงา
เซรามิค[/url]ในยุคขั้นแรก
อุตสาหกรรมเซรามิกลำปางในยุคดั้งเดิมเริ่มคะเนปี พ.ศ. 2502-2505 กลุ่มชาวจีนท้องถิ่นเดียวกัน (ชาวจีนเมืองไท้ปู)ได้ชวนกันมาตั้งโรงงานขึ้นที่ลำปาง เพื่อกำเนิดถ้วยตราไก่ ถ้วยก๋วยเตี๋ยว ซึ่งรุ่นแรก ๆ ได้แก่ โรงงานจานชามลำปาง โดยนายทวี ผลเจริญ และมิตรสหายสนิทได้ร่วมกันลงเงินตั้ง แต่ต่อมานายทวีได้แยกตัวออกไปบุกเบิกตั้งโรงงานแห่งใหม่ชื่อ ‘โรงงานทวีผล’ และได้นำเตาแบบสี่เหลี่ยมเข้ามาลองดูเผา ซึ่งถือว่าเป็นผู้นำในคราวแรกๆ เพราะได้รับความไว้เชื่อถือให้กำเนิดลูกถ้วยไฟฟ้าเป็นแห่งแรกในประเทศไทย
ในราวปี พ.ศ. 2505-2510 ช่วงนี้ถือเป็นยุคหัวเลี้ยวหัวต่อครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมceramic ลำปางอีกช่วงหนึ่ง เนื่องด้วยมีกลุ่มคนจีนในประเทศไทยมาลงทุนเปิดโรงงานผลิตถ้วยชามที่จังหวัดลำปางเป็นจำนวนมาก โดยใช้เตามังกร เตาสี่เหลี่ยม เตาอุโมงค์เป็นพื้น แต่ไม่เสร็จเท่าที่ควร เพราะขาดความเชี่ยวชาญทางด้านวัตถุดิบ และเคล็ดที่ดีพอ การผลิตมีความผิดพลาดหลายแห่ง จึงเกิดการสูญเสียวัตถุดิบเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่งผลให้คุณภาพสินค้าไม่สม่ำเสมอ สนนราคาจึงตกต่ำ และขายได้เฉพาะในพื้นบ้านเพียงนั้น
อย่างไรก็ตามลมหายใจของอุตสาหกรรมโรงงานเซรามิกส์ของลำปางก็ยังไม่ถึงกับหยุดสนิทและตายไป เพราะปี พ.ศ. 2510-2512 กรมวิทยาศาสตร์ กระทรวงอุตสาหกรรมในขณะนั้นได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมโรงงานเซรามิคในจังหวัดลำปางเป็นพิเศษ รวมทั้งมีแนวคิดอยากให้การสนับสนุนอุตสาหกรรมขนาดย่อม จึงได้จัดประกวดจานชามขึ้นที่วัดบุญวาทย์ ในช่วงนั้นถือเป็นการเกิดใหม่อีกครั้งของอุตสาหกรรม
โรงงานเซรามิคของลำปาง เพราะนับตั้งแต่นั้นมา
เซรามิคลำปางก็ติดลมบน
Tags : โรงงานเซรามิค
