Advertisement
โรงหมอมีชื่อของไม่ลานในเช้าวันนี้คลาคล่ำไปด้วยผู้ใช้บริการเสมือนทุก วัน ข้าราชการหลายคนวิ่งวุ่นทำหน้าที่ของตัวเองกันตั้งแต่ตอนเช้าบางคนก็ยังไม่ ได้พักตั้งแต่เมื่อคืนนี้ โรงหมอที่นี้มีผู้ถือหุ้นรายใหญ่เป็นผู้สืบสกุลคนโตตระกูลอัลบาตำหนิโน่ อย่างเฟเดรีโก รวมทั้งพ่วงตำแหน่งด้วยศัลยแพทย์ด้านสมอง เขาถือว่าเป็นมือหนึ่งของโรงหมอ เดิมทีเฟเดรีโกไม่ได้พอใจเรื่องธุรกิจเท่าไรนัก แม้กระนั้นเจ้าของเดิมอย่างแพทย์คอนเต้ปลดเกษียณตัวเองรวมทั้งอยากจะดำเนินชีวิตบั้นปลาย ที่อื่นๆ บวกกับไม่มีลูกหลานตกทอดต่อ เขาก็เลยขอซื้อหุ้นทั้งหมดเพื่อมาดำเนินธุรกิจการค้าด้วยตัวเองฉะนั้นโรงพยาบาลแห่ง นี้ก็เลยถูกเปลี่ยนมือมาเป็นของเชื้อสายอัลบาตำหนิโน่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
หลัง จากเกิดเหตุวันนั้นผ่านมาหนึ่งเดือนกว่า นางพยาบาลสาวอปิ้งแพรวายังใช้ชีวิตตามธรรมดา บากบั่นเลือนเรื่องคืนนั้นถึงจะทราบดีว่าไม่ง่าย แต่อย่างน้อยก็ยังดีที่มิได้เจอหน้าคนก่อเหตุอย่างฟลอร่า ซึ่งภายหลังเถียงกันวันนั้น อีกสองวันต่อมามีคำสั่งย้ายคุณไปปฏิบัติงานโรงพยาบาลในเครืออย่างไม่มีระบุ แพรวามองเห็นประกาศจึงทราบว่าไม่ใช่แค่ฟลอร่าแต่ว่ารวมฟรังโก้ ตอนแรกคิดสงสัยว่าเฟเดรีโกจะเกี่ยวพันกับหัวข้อนี้หรือเปล่าแม้กระนั้นได้คำตอบว่าอาจจะ ไม่ เพราะว่าเขานั้นไม่ได้เข้าใจนี้ด้วยและอาจไม่สนใจ กระทั่งมาได้ยินจากหัวหน้างานซึ่งชี้แจงว่าฟลอร่าเป็นคนทำงานดี ทางผู้ใหญ่เห็นชอบแล้วว่าควรไปสอนงานบุคลากรที่นั่น จนกระทั่งตอนนี้ฟลอร่าก็ยังไม่กลับมาและเธอเองก็ค่อนข้างบันเทิงใจ มันช่วยให้ลืมง่ายดายมากยิ่งขึ้น
ตอนเช้า วันนี้แพรวามาปฏิบัติงานตามเดิม เมื่อลงมาจากอาคารชุดแล้วจึงเดินเลี้ยวหัวมุมถนนได้น้อยมากเท่านั้น เพื่อเดินไปยังป้ายหยุดรถโดยสารประจำทางก็ดันชนเข้ากับใครซักคนจนถึงต่างคนต่างเซ หญิงสาวไม่ทันได้ดูจึงรีบกล่าว
“ขอ โทษด้วยนะคะ ฉันไม่ทันดูทาง เป็นอะไรหรือไม่ขา” เพียงแหงนหน้าสบตาผู้ที่เธอชน เฉียบพลันหัวใจก็เต้นรัวจนกระทั่งเจ็บอกไปหมดบวกกับมือไม้เย็นเฉียบ ร่างกายเสมือนถูกแช่แข็ง ผู้ชายข้างหน้าอ้วนอวบ สูงเพียงแค่ร้อยเจ็ดสิบแค่นั้น ใส่เสื้อลายสก็อตเก่าๆกับกางเกงที่มีขายาวสีน้ำตาล ที่สะดุดตาอาจจะเป็นแขนข้างขวาที่เวลานี้ไม่มีมืออย่างที่ควรเป็น คุณกลืนน้ำลายแล้วก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว
“หา กันพบซะทีนะลูกรัก” อัลกางร์โตแสยะยิ้ม ย่างสามขุมเข้ามาใกล้ เมื่ออาทิตย์ก่อนเพื่อนบ้านมาทำธุระที่ไม่ลานแล้วบังเอิญเจอแพรวาแม้กระนั้นมิได้ ทักทาย เขาจึงถามไถ่เลยได้ทราบว่าเผชิญแพรวารอบๆแถวนี้ ก็เลยรีบเดินทางมาทันหน เขาเดินป้วนเปี้ยนอยู่หลายวันตราบจนกระทั่งวันนี้ก็ได้พบเจอลูกเลี้ยงตัวยุ่ง จริงๆด้วย
“ยะ อย่าเข้ามานะ” แพรวาหน้าซีดตัวสั่น
“กลับไปกับฉัน!” อัลแบร์โต้ใช้มือซ้ายข้างเดียวจับแขนบุตรบุญธรรม ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความชัง เพราะแพรวาคนเดียวทำให้เขาเสียมือข้างขวาไป เขาจะไม่มีทางยกโทษ อีกคนต้องลงนรกทั้งเป็นอย่างที่เขารับมันมาตลอดยาวนานหลายปี
“ไม่! ไม่ ปล่อยฉันนะ!” แพรวาสะบัดออกอย่างแรงแล้วก้าวถอยหลัง
“แกหนีฉันไม่พ้น หนีไม่พ้นแน่”
ท่า หนคุกคามที่ไม่ยอมแพ้รวมทั้งแพรวารู้ดีว่าเขาจัดการคุณได้แน่ทำให้
หญิงสาวหันหลัง แล้วออกวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตโดยมีร่างอ้วนท้วมของอีกคนวิ่งตามอย่างไม่ลดละ แพรวารู้สึกกลัวจับขั้วหัวใจ เธอวิ่งถัดไปเรื่อยแม้จะอ่อนเพลียแค่ไหนแต่ว่าคิดว่าจำเป็นต้องหนีให้พ้น ตกอยู่ในเงื้อมมือของผู้ชายชั่วโคตรคนนี้อาจจะไม่ดีแน่ กระทั่งเธอวิ่งหลุดออกมาอีกหัวมุมถนน มีแท็กซี่จอดอยู่ หญิงสาวไม่คอยช้ากระโดดขึ้นทันที แล้วก็เป็นโชคดีที่ทำให้คุณหนีอัลแบร์โต้พ้น ร่างบางหอบหายใจตัวโยน มือบางที่เย็นเฉียบทาบตรงหน้าอก หัวใจเต้นกระหน่ำเช่นเดียวกันกับกลอง ใบหน้าหวานขาวซีดด้วยความตกอกตกใจและหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด เธอเพียรพยายามควบคุมสติ และรู้สึกว่าพ่อเลี้ยงคนนี้หาคุณพบได้ยังไง? คุณอุตส่าห์แอบหนีมาหลายเมือง ยอมแปลงงานบ่อยเมื่อเห็นชายชุดดำมาป้วนเปี้ยน ไม่คาดฝันว่าคราวนี้จะเจอตัว... ไม่ได้นึกฝันเลย
เมื่อ มาถึงโรงหมอแพรวาลงจากแท็กซี่แล้วเดินเข้าด้านในอย่างเร็ว พลางมองหันหลังด้วยความหวาดระแวงจนถึงไม่ทันระวังเนื้อระวังตัวชนเข้ากับใครสักคนอย่างแรง กระทั่งมีความรู้สึกว่าได้ล้มลงไปแน่นอนแต่แล้วกลับมีอ้อมกอดแข็งแรงตวัดรัดรอบกายของเธอเสีย ก่อนทำให้แพรวาสะดุ้งแล้วแหงนหน้าจ้องตา มองเห็นเป็นใบหน้ารู้จักดีของคุณหมอหนุ่ม
ดวง ตาแหลมเข้มสบกับดวงตาเรียวรีที่เบิกโพลงน้อยๆอย่างตกใจ เขาเห็นมาแต่ไกลเหมือนกับคุณจะหนีคนใดกันแน่มาทำให้เขาพอใจไม่น้อย แม้ว่าจะผ่านไปเดือนกว่าแล้วแต่เฟเดรีโกไม่เคยลืมช่วงเวลาค่ำคืนนั้นได้เลย ไม่เคยมีสักวันที่จะไม่คิดถึงหญิงคนนี้ นอกเหนือจากงานที่สุดแสนจะยุ่งไม่ว่าจะสัมมนาในตำแหน่งผู้บริหารแล้วยังจำเป็นต้องดำเนินงาน ในฐานะคุณหมอ ผ่าตัดวันละหลายเคส เวลาว่างแทนที่จะไปพักผ่อนแต่เฟเดรีโกกลับจับตาดูดูสตรีคนนี้ ครั้งคราวก็รอเธอเลิกงานแล้วสะกดรอยตามคุณไปที่พักก็มี จึงทำให้เขาทราบว่า แพรวาเป็นสตรีที่ค่อนข้างจะเก็บเนื้อเก็บตัว ไม่มีเพื่อนสนิทจริงจัง ไม่ออกไปเที่ยวที่แหน่งใดและใช้ชีวิตแค่โรงพยาบาลกับอาคารชุด ที่สำคัญคุณไม่มีแฟนชายหนุ่ม แม้จะได้ยินมาบ้างว่ามีผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยมาจีบแต่ว่าเธอก็ไม่ยอมรับ ไม่ทราบเพราะอะไรลึกๆแล้วถึงรู้สึกดีใจ
“ขะ ขออภัยค่ะ ฉันไม่ดูทางเอง” แพรวาผลักอีกฝ่ายออกแล้วก็เมื่อเขายอมปลดปล่อยเธอก็ขยับถอยหนี
“ไม่ต้องยืนห่างขนาดนั้นก็ได้มั้ง ผมสะอาดดี” พอเพียงมองเห็นเขาประชดประชันคุณก็ขึงตานิดหน่อย
“ทราบหรอกค่ะว่าสะอาด แต่แค่ไม่ได้อยากใกล้ ขอตัว”
แพร วาพูดเฉไฉร็จแล้วเดินเข้าไปด้านใน เฟเดรีโกขบกรามแน่นตั้งอกตั้งใจจะไปพบเรื่องแม้กระนั้นถูกขัดจังหวะด้วยศัลยแพทย์หนุ่ม รุ่นน้องที่เข้ามาขอคำปรึกษาเคสที่จะเข้าผ่าตัดช่วงบ่าย เขาจึงจะต้องปลดปล่อยเธอไป
เมื่อ สนทนากับหนุ่มรุ่นน้องเสร็จก็เลยพากันเข้าไปข้างในโดยไม่สนใจสายตาของผู้หญิงที่ ดูเขาอย่างคิดเสียดายด้วยรู้ว่าอีกเพียงหนึ่งเดือนคุณหมอชายหนุ่มจะเข้าพิธีการ วิวาห์กับกับแฟนสาว คนไหนบ้างไม่ได้อยากเป็นแฟนกับเฟเดรีโก อัลบาติเตียนโน่ ทั้งยังรูปหล่อ กล้าหาญ มั่งมี ไม่มีใครเพียบพร้อมไปกว่านี้อีกแล้ว ไม่เพียงแค่เขาที่เด่นแต่ว่าน้องชายก็ไม่ด้อยกว่าด้วยเช่นเดียวกันนั่นเป็น ลอเรนโซ อัลบาตำหนิโน่ นักธุรกิจชายหนุ่มจอมเจ้าชู้แต่หล่อหลาไม่แพ้พี่ชายเลยสักหน่อย
ภาพ ที่ทุกคนเห็นเป็นเฟเดรีโกเป็นชายหนุ่มสุดที่รักแฟนสาวมากมายอย่างยิ่ง ไม่เคยนอกทางหรือมีข่าวเสียหายกับเพศหญิงคนใดกันแน่ อยู่ในกรอบตลอดเวลาแม้จะโดนกวนโทสะหลายหนแต่ก็ไม่เกิดผลใดๆก็ตามก็เลยทำให้เพศหญิง หลายคนนึกเสียดายเขา ผู้ชายดีๆแบบนี้หากันได้อย่างไม่ยากเย็นเสียที่ไหนกัน แต่ว่าถ้าหากคนใดกันแน่ขอความคิดเห็นแพรวาล่ะก็... แน่ๆว่าคำตอบและก็ภาพที่มองเห็นย่อมต่างจากที่ทุกคนคิดแน่!
หลัง จากเหตุการณ์ที่เจออัลกางร์โต้วันนั้น หนึ่งอาทิตย์เต็มๆที่แพรวาต้องดำเนินชีวิตอย่างหวาดสะดุ้ง ไม่ใช่แค่พ่อเลี้ยงเธอมา แต่ว่ายังมีชายชุดดำมาวนเวียนอีกสามสี่คนรอบๆโดยรอบ เธอจำเป็นต้องออกทางข้างหลังห้องชุดแต่ละวัน ในเวลานี้เธอรู้สึกว่าอาจจะจำต้องย้ายที่อยู่อีกรอบ เพราะคิดมากในเดี๋ยวนี้ นอนก็ไม่หลับ ดำเนินงานก็หนัก นำมาซึ่งการทำให้ร่างกายของหญิงสาวเสื่อมโทรมอย่างรวดเร็ว ก่อนออกมาเช้าตรู่อาเจียนไปหลายคราจนกระทั่งมีความรู้สึกว่าถึงโรงพยาบาลค่อยไปขอยามาบำรุง ระหว่างที่กำลังมองดูซ้ายมองขวา จะขึ้นรถไปทำงาน เป็นอย่างงี้ทุกวี่ทุกวัน กลับถูกดักด้วยชายชุดดำสองคน ดวงตากลมโตของหญิงสาวเบิกกว้าง ตอนนี้ไม่ใช่พ่อเลี้ยง แม้กระนั้นเป็นสมุนของผู้ที่หมายต้องการจะจับตัวได้คุณต่างหาก!
“ไปกับเราดีมากกว่า อย่าเล่นซ่อนหากันนักเลย หลายปีก่อนหน้านี้ ยังไม่อ่อนเพลียอีกหรอ? อีกอย่างคุณยังมีหนี้ที่ต้องใช้ให้พวกเราด้วย!”
แพร วากลืนน้ำลาย ก้าวถอยหลัง อีกข้างมีท่วงท่ารุกรามอย่างชัดเจน มือบางจึงใช้กระเป๋าสะพายของตนเองยกขึ้นมาแล้วฟาดใส่ทั้งสองคนอย่างแรงจาก นั้นหันหลังวิ่งสุดฝีเท้าเพื่อหนีทั้งคู่คน ดวงตากลมโตกลัวอย่างแจ่มแจ้ง ไม่เข้าใจว่าจะมาตามล่าคุณอีกเพราะอะไรกัน หากแม้เธอจะเป็นเพศหญิงแต่หัวข้อการวิ่งแพรวาไม่เคยแพ้คนไหนกันแน่ ตอนเรียนไฮสคูลคุณเป็นแชมป์วิ่งลมกรดของสถานที่เรียนอยู่แล้ว ทั้งคุ้นชินเส้นทางแถวนี้ ซอยซอกซอยไหนเธอทราบหมด เพียงแค่สิบนาทีคุณก็สลัดทั้งคู่คนหลุดแล้วหลบอยู่ในซอยแคบๆเพียงคนเดียว ยุบนั่งลงแล้วกอดหัวเข่าตัวเอง รู้สึกเหนื่อยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เพียงไม่นานดวงตากลมโตก็เอ่อคลอด้วยหยดตา โดนตามล่าแบบงี้ คุณจะหนีพ้นได้อย่างไรกันเล่า
หญิง สาวคิดทบทวนถึงเรื่องราวทั้งปวงซึ่งเป็นต้นเหตุทำให้คุณจำต้องหนีจากหลายเมือง จนถึงมาจบที่เมืองใหญ่มิลาน คิดว่าเมืองใหญ่อาจจะไม่ได้หากันได้ไม่ยากแต่ว่าในที่สุด เธอก็ไม่มีทางหนีเหล่านี้พ้น
ตั้งแต่ จำความได้แพรวาก็มาอยู่ประเทศอิตาลีแล้ว คุณอาศัยอยู่ในเมืองทางตอนใต้อย่างขว้างร์แลโม เป็นเมืองที่สวยใกล้กับทะเลรวมทั้งมีชายหาดยอดนิยม คุณกับแม่อย่างพรพรรณอาศัยอยู่ด้วยกันกับพ่อเลี้ยงอย่างอัลกางร์โต้ ริมาลเอล พ่อเลี้ยงคนนี้รับคุณเป็นลูกบุญธรรม ตอนต้นทุกสิ่งก็เป็นสุข คุณมีวัยเด็กที่ครึกครื้นเหมือนเด็กผู้อื่นพ่อเลี้ยงของเธอเป็นบุคลากรแบงค์ แม่เองก็ปฏิบัติงานฝีมือขายของให้นักเดินทาง จนกระทั่งคุณอายุได้สิบห้า แม่ของคุณจากไปด้วยโรคมะเร็ง จากบ้านที่เพียงพอมีเงินก็หมดไปกับการดูแลและรักษาแม่ แพรวาเริ่มทำงานพิเศษมากไม่น้อยเลยทีเดียว ในช่วงเวลาที่พ่อเลี้ยงเริ่มติดการเดิมพัน และถูกไล่ออกจากงานสุดท้าย เหตุการณ์ในบ้านไม่ค่อยดีเท่าใดนัก กระทั่งคุณจบไฮสคูลและก็สอบชิงทุนได้เข้าชั้นเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง ของโรม ยังไม่ทันได้ส่งข่าวดีกับผู้ใดกัน จู่ๆวันหนึ่ง พ่อเลี้ยงก็บอกให้คุณไปอยู่กับคนอื่น รวมทั้งขายเธอให้กับมาเฟียท้องถิ่นไปเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว เพราะอัลแบร์โต้ติดหนี้ติดสินการเดิมพันล้นหลาม ไม่มีเงินไปใช้ บวกกับเจ้าของกาสิโนอยากตัวคุณมาเป็นนางบำเรอ แพรวาเป็นไปไม่ได้ให้หนีและได้ตั้งตัว หญิงสาวถูกพาตัวไปจากบ้านในวัยแค่เพียงสิบแปดปีเพียงแค่นั้น
ในตอนนั้นได้เจอกับเดอเต้ คาตาเย่ ผู้ครอบครองกาสิโนในวัยสี่สิบปลายๆท่าทางราวกับคนโรคทางจิตที่หลงใหลพวกเด็กผู้หญิง เป็นพิเศษ ทำให้หญิงสาวหวาดกลัว ในวันที่โดนผลักขึ้นเตียง คุณจึงคว้าแจกันในห้องนอนมาฟาดใส่หัวเต็มสุดแต่อีกฝ่ายก็ไม่หมดฤทธิ์ ตบตีเธอบ่อยมาก แพรวาคว้าเศษกระจกขึ้นมาแล้วฟาดออกไปโดนเข้าใบหน้าของเดอเต้อย่างจังกระทั่งเป็น แผลยาวเลือดอาบจนถึงสลบไป ขณะนั้นคุณได้โอกาสจึงหนีออกมาเพราะว่าการคุมกันไม่แน่นหนาบวกกับภาวะเธอไม่ เป็นระเบียบทุกคนจึงเข้าใจว่า เดอเต้นั้นได้ลิ้มลองเธอไปแล้ว เลยยอมเธอกลับออกมา แพรวารีบกลับไปบ้านอีกทีกลางดึก เป็นโชคดีที่อัลแบร์โต้เมาหลับไปแล้ว เธอรีบเก็บของและเงินเก็บออกจากปาร์แลโมโดยทันทีแล้วก็นั่งรถไฟหลายต่อเพื่อเข้า โรม หญิงสาวมีความรู้สึกว่าโชคดีแล้วที่มิได้บอกพ่อเลี้ยงเรื่องมหาวิทยาลัย ไม่งั้นพวกนั้นต้องตามมาเอาคืนเธอแน่ๆ
ใน ตอนสามเดือนแรกที่มาเรียนโรมแพรวาตกอยู่ในอาการหวาดสะดุ้งจะกลัวถูกติดตาม หญิงสาวมิได้ใช้นามสกุลของคนเป็นพ่อเลี้ยงเนื่องจากถ้าเกิดเช็คจริงๆจะต้องพบเธอ ง่ายดายกว่าอะไร กลับไปใช้นามสกุลไทยของตนเองที่คนเป็นแม่เคยเล่า แพรวาทำงานพิเศษจำนวนมากเพื่อส่งตัวเองเรียน บวกกับเป็นค่าใช้สอย จวบจนกระทั่งเรียนจบแพรวากลับได้เจอชายชุดดำที่ตามรังแกเธออีกที หญิงสาวคิดออกว่าเป็นลูกน้องของเดอเต้ คนที่ต้องการจะจับตัวได้คุณเหลือเกิน ทำให้แพรวาดำเนินงานในแต่ละที่ได้ไม่นานนัก จำเป็นต้องย้ายไปเรื่อยๆสุดท้ายก็มาจบอยู่ที่ไม่ลาน เธอไม่กล้าแจ้งความด้วยทราบว่าอิทธิพลของเดอเต้เยอะมากมายสักเท่าไหร่ กลัวว่าตำรวจจะไม่เชื่อ แทนที่จะโชคดีบางทีก็อาจจะกลายเป็นโชคร้าย สุดท้ายได้แต่ว่าเก็บเงียบและคอยหนีบ่อยมา คาดไม่ถึงว่ามาครั้งนี้ ผ่านมานับเป็นเวลาหลายปีแล้วจะยังไม่ยอมปลดปล่อยคุณ แต่ว่าจากการได้เจออัลแบร์โต้เมื่ออาทิตย์ก่อน พวกนั้นอาจจะเอามือเขาไปแน่ๆคิดรวมทั้งนึกสยอง พ่อเลี้ยงจำเป็นต้องอยากเอาคืนเธอจึงไปบอกให้คนพวกนี้มาจับ คิดแล้วน้ำตาก็ตก หญิงสาวกอดตัวเองร้องไห้อยู่อย่างงั้น เธอเป็นเพียงแค่หญิงตัวผู้เดียวจะทำศึกปรบมือกับคนพวกนี้ได้ยังไงกัน
แพร วานั่งร้องไห้ร่วมสิบห้านาทีก่อนจะเฉือนน้ำตาแล้วก็มีความรู้สึกว่าอย่างต่ำเธอจำเป็นต้องไปจาก ตรงนี้ หนีไปหลบซ่อนก่อนแล้วก็อาจจะเกิดเรื่องยากที่จะได้กลับมา แม้ว่าจะทราบว่าการหนีไม่ใช่ทางที่ดีที่สุดแต่เธอก็ไม่ทราบจะเอาอะไรไปสู้กับคน พวกนั้น อย่างน้อยตั้งหลักก่อนว่าจะเอาอย่างไร คิดได้ก็ยืนขึ้น มองออกไปซ้ายขวา เจอแท็กซี่ผ่านมา แพรวาก็ขึ้นอย่างไม่ลังเล วันนี้พวกนั้นตามหาคุณพบแถวคอนโดมิเนียม อีกไม่นานต้องรู้ว่าเธอปฏิบัติงานที่โรงหมอแน่นอนแบบงั้นอาจไม่ใช่เรื่องดี แล้วก็ดูเหมือนจะใช่เสียด้วย เพราะเหตุว่าเมื่อรถมาหยุด เจอ
เนื้อหาเพิ่มเติม
https://goo.gl/ASwxo2Tags : หญิงสาว,สาวสวย
