Advertisement
ใบชาเเป้น[/b][/size][/b]
ใบชาแป้นเป็นใบเพสลาด (ไปไม่อ่อนไม่แก่เกินไป) ของพืชอันมี
ชื่อพฤกษศาสตร์ว่า Solanum erianthum D.Don
ในวงศ์ Solanaceae
บางถิ่นเรียก ขาตาย ขากะอ้าย ใบหูควาย (ภาคใต้) ฉับบแป้ง จ.สุโขทัยดับยาง (ภาคกลาง) ฝ่าแป้ง(พายัพ) มะเขือดง จังหวัดขอนแก่นสะแป้ง จังหวัดสิงห์บุรี ส่างโมง (เลย)
ช้าแป้นเป็นไม้พุ่มสูง ๒-๔ เมตร ทุกส่วนมีขน ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงสลับกัน รูปไข่ กว้าง ๘-๑๓ซม.ยาว ๑๐-๒๕เซนติเมตร ก้านใบยาว ๒-๑๐ ซม. ดอกออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยสีขาว กลีบเลี้ยงมี ๕ กลีบ เชื่อมติดกันที่ฐาน กลีบดอกมี ๕ กลีบ รูปชามโคม สีขาว ดอกบานมีขนาดวัดผ่าศูนย์กลางยาวราว ๒ เซนติเมตร ความเป็นคนอวบ รูปกลม เมื่ออ่อนมีสีเขียว เมื่อสุกเป็นสีเหลือง
ตำราคุณสมบัติยาว่าโบราณว่า ใบช้าแป้น ใช้ผสมในตำรับยารักษาแก้แผลในจมูก แก้ปวดหัว และตามชนบทใช้ใบสดใช้เยียวยาพอกแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก
Tags : ใบชาเเป้น
