Advertisement
[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />หมูหริ่งหมูหริ่งเป็นสัตว์กินนมที่รับประทานพืชรวมทั้งเนื้อ
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Arctonyx collaris F. Cuvier
จัดอยู่ในวงศ์ Mustelidae
มีชื่อสามัญ hog badger
ชีววิทยาของหมูหริ่งลำตัวและจมูกคล้ายหมู ขนาดวัดจากปลายจมูกถึงโคนหางยาว ๖๕-๑๐๔ เซนติเมตร หางยาว ๑๒-๑๗ เซนติเมตร หูยาว ๓.๕-๔ ซม. น้ำหนักตัว ๗-๑๔ กก. ขนหยาบคาย หางสั้น คอสีขาว เล็บยาวโค้งแหลม อุ้งเท้าใหญ่ เหมาะกับการรื้อฟื้นดิน ขนตามลำตัวสีออกเหลือง เทา รวมทั้งดำ จะแปรไปตามฤดูกาล โดยมีแถบสีดำดาดลงมาจากส่วนหู ผ่านตาทั้ง ๒ ข้างลงมาถึงจมูก มีแถบสีขาวจากหน้าผากลงมาถึงริมปากบน รวมทั้งมีแถบสีขาวอีกจุดหนึ่งตรงแก้ม คอรวมทั้งขนที่ขอบหูสีขาว เป็นสัตว์ที่มีกลิ่นเต่าแรงมาก จมูกไว คล่องแคล่ว เป็นประจำชอบออกหากินช่วงเวลากลางคืน ส่วนกลางวันแอบตัวตามโพรงดินหรือโพรงไม้ ถูกใจเขี่ยดินหาอาหารด้วยจมูกและเล็บเท้า หมูหริ่งเป็น
สัตว์ดุร้าย ฤดูผสมพันธุ์อยู่ในช่วงฤดูหนาวถึงฤดูร้อน ตั้งท้องนานราว ๑๘๐ วัน ออกลูกครั้งละ ๒-๔ ตัว ช่วงแรกๆลูกๆจะอยู่ในโพรงดิน ตราบจนกระทั่งจะแข็งแรงเพียงพอจึงจะออกมาหากินพร้อมด้วยแม่ อายุยืน ๖-๗ ปี ของกินเป็นพวกผลไม้ หน่อไม้ หนู กิ้งก่า แมลง และไส้เดือน ในประเทศไทยพบได้บ่อยทางภาคเหนือรวมทั้งภาคใต้ ในต่างประเทศพบที่ประเทศอินเดีย จีน พม่า ลาว เวียดนาม กัมพูชา มาเลเชีย และก็อินโดนีเชีย
ผลดีทางยาหมอแผนไทยรู้จักใช้ “น้ำมันหมูหริ่ง” อันเป็นน้ำมันที่ได้จากการต้มมันเปลวหมูหริ่ง เป็นยาพื้นในการจัดเตรียมยาน้ำมันหรือยาขี้ผึ้ง ดังเช่นในตำรับยาขนานที่ ๖๙ ขี้ผึ้งบี้พระเส้น
Tags : สัตว
