Advertisement
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรคำป่คำป่า Mallotus philippensis (Lam.) Muell. Arg.บางถิ่นเรียกว่า คำป่า คำแดง คำแสด ทองคำหมู่ มะคาย แสด (กึ่งกลาง) กายขัดหิน ขี้เนื้อ (เชียงใหม่) กือบอ ซาบอเส่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ขางปอย ซาดป่า (จังหวัดนครพนม) กลิ่นเต่า (จังหวัดสุราษฎร์ธานี) ทองคำขาว (เลย) แทงทวย (กึ่งกลาง จังหวัดราชบุรี) พลับพลาที่ประทับกลิ่นเต่า (นครศรีธรรมราช) พลากวางใบใหญ่ (ตรัง) มะกายคัด (เหนือ) ไม่นยะมายา (มลายู-ยะลา) มือราแก้ปูแอ๊ก (มลายู-จังหวัดนราธิวาส) ลายตัวผู้ (จันทบุรี) สากกะเบือ ละว้า (พิษณุโลก สุโขทัย).
ไม้พุ่ม หรือ ไม้ใหญ่ สูงได้ 5-15 ม. ยอดอ่อนมีต่อมสีแดงเล็กๆตามกิ่งมีขนสีน้ำตาล. ใบ คนเดียวเรียงแบบบันไดเวียนห่างๆรูปรี หรือรูปไข่ กว้าง 3-10 ซม. ยาว 6-10 เซนติเมตร ปลายใบแหลม ขอบของใบเรียบ หรือ หยักน้อย โคนใบแหลม มน หรือ ตัด ที่โคนสุดมีต่อม 1 คู่ เส้นใบคู่ล่างออกมาจากโคนใบ ขึ้นสูงเหนือตรงกลางใบ เส้นใบย่อยเรียงเป็นขั้นบันได เส้นนูน เห็นกระจ่างทางข้างล่าง สีเขียวอมเหลือง ด้านล่างสีขาวนวล ก้านใบยาว 2-7 ซม. มีขนสีน้ำตาลอ่อนปกคลุม. ดอก ออกเป็นช่อ เป็นกลุ่ม มีขนสั้นๆปกคลุม ช่อยาว 2.5-16 เซนติเมตร ก้านดอกมีขนรูปดาว.
สมุนไพร[/b] ดอกเพศผู้ ก้านดอกยาว 2-3.5 มม. กลีบมี 3-4 กลีบ ยาว 2.5-3 มม. เกสรผู้ 23-32 อัน. ดอกเพศเมีย ก้านดอกยาว 0.5-1 มิลลิเมตร กลีบดอกไม้มี 5 กลีบ โคนกลีบชิดกันน้อย ยาว 1-2 มิลลิเมตร รังไข่มีขนรูปดาว ภายในมี 3 ช่อง ปลายท่อรังไข่รูปยาวๆ2-4.5 มิลลิเมตร ผล รูปกลมแป้น มีพูตื้นๆ3 พู มีต่อมสีแดงปกคลุม, ด้านในมีขน กว้าง 7.5-10 มม. ยาว 5.7 มม. เม็ด รูปไข่ค่อนข้างกลม มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 4 มม.
นิเวศน์วิทยา : ขึ้นทั่วไปในป่าดงดิบ, ป่าละเมาะ รวมทั้งจากที่โล่งแจ้งพื้นดินผสมหิน เหนือระดับน้ำทะเลไม่เกิน 1,100 มัธยม, บางที่ปลูกไว้เพื่อทำยา.
สรรพคุณ : ราก ใบ และ ขนผล ตำรวมกับน้ำผึ้ง, ทาแก้สัตว์มีพิษกัดต่อย, ทาแก้ปวดแผลอักเสบ, แก้สิว และลอดฝ้า ผล น้ำต้มผล รวมทั้งใบ กินแก้หวัด ผงจากขนผล และก็ต่อมสีแดง, ใช้เป็นยาระบาย ขับพยาธิตัวตืดที่เป็นกับสัตว์เลี้ยง เม็ด ทำเป็นผง ใช้พอกแผล
