Advertisement
วิธีทำเซรามิกส์
กระบวนการผลิตเซรามิกส์
1.การจัดแจงวัตถุดิบ
วัตถุดิบในการทำผลิตภัณฑ์ceramicsตัวอย่างเช่น แร่ดินชนิดต่างๆ เช่น ดินเหนียว ดินขาว ดินสโตนแวร์ และองค์ประกอบต่าง ๆ นำมาเข้าสู่ระบบการโม่และขนาดของผง ต่อจากนั้นจึงนำน้ำดินไปรีดน้ำออก หรือกรองอัดน้ำดิน เพื่อให้ได้ดินนำไปขึ้นรูปต่อไป
ตัวอย่างวัตถุดิบในการผลิตเซรามิกส์
1.1ดินหมายถึงดินขาวและดินเหนียว
ดินขาว คือ ดินเกาลิน (Kaolin) เช่น ดินขาวจังหวัดระนอง ดินขาว ดินขาวจังหวัดลำปาง เป็นต้น ดินชนิดนี้เมื่อเผาที่อุณหภูมิประมาณ 1,200 เซลเซียส จะมีสีขาว แต่ไม่ค่อยเหนียว ครั้นแล้วจึงต้องมีการประสมดินเหนียวลงไป เพื่อช่วยในการขึ้นรูป
ดินเหนียว หรือ ดินบอลเคลย์ (Ball Clay) มีสีดำ มีความละเอียดและมีความเหนียวสูง ใช้ผสมกับดินขาวช่วยให้การขึ้นรูปง่ายขึ้น แหล่งดินเหนียวในประเทศไทย ที่นิยมนำมาผลิต ในอุตสาหกรรม อยู่ที่สุราษฎร์
1.2 แร่ควอรตซ์ เป็นสารชิลิกา (SiO 2 )
นำมาใช้ผสมทำceramic เพื่อให้เนื้อผลิตภัณฑ์ มีความแข็งแรง และคงทนขึ้น และช่วยในการหดตัวของดิน แหล่งแร่ควอรตซ์ ในประเทศสยาม พบที่ ราชบุรี
2.การขึ้นรูปผลิตภัณฑ์
การเทแบบการเทแบบมี 2 ลักษณะคือ
- การเทแบบโดยให้น้ำดินจับตัวอยู่ในแบบ เรียก Solid Casting ซึ่งเหมาะกับการเทแบบสินค้าที่มีความหนาและโครงร่างแปลกๆ
- การเทแบบโดยมีการเทน้ำดินที่เกินทิ้ง เรียก Drain Casting ซึ่งเหมาะกับผลิตภัณฑ์ที่ต้องการผนังบางและต้องการความหนาสม่ำเสมอ
การขึ้นรูปโดยใช้แรงอัดการขึ้นรูปโดยกรรมวิธีนี้ใช้แพร่หลายในการผลิตสินค้าceramicsชนิดพิเศษ แรงอัดจะอัดลงบนแบบ ซึ่งมีผงเนื้อดินปั้นแห้งๆ หรือความชุ่มชื้นเล็กน้อยอยู่ในแบบ แบบที่ใช้เป็นโลหะแข็ง การขึ้นรูปโดย วิธีนี้มีหลายแบบที่จะต้องคิดถึงถึง ขนาดและโครงร่างและการกระจายตัวของอนุภาคของเนื้อดินปั้น
การขึ้นรูปโดยวิธีการอัดเนื้อดินปั้นแห้งๆ( Dry and Dust Pressing )
ใช้กับการขึ้นรูปผลิตภัณฑ์ceramicsที่ใช้ในงานประยุกต์ทั้งทางด้านอิเล็กทรอนิกส์และกระแสไฟ เป็นกระบวนการอัด ผงกลมๆ ของเนื้อดินปั้นแห้งภานในแบบโลหะด้วยแรงอัดที่สูง ความชุ่มชื้นภายในผงเนื้อดินปั้นไม่เกิน 4 % ผงเนื้อดินปั้นกลมๆเคลื่อนได้อิสระแต่มีความเหนียวไม่ดีเท่าที่ควรแต่เมื่อถูกแรงอัดจะอัดตัวกันได้หนาแน่นดี
การขึ้นรูปตัวสินค้าโดยการหลอมเหลวแล้วเทลงแบบ
การขึ้นรูปแบบนี้จะใช้ในการทำให้ตัวสินค้าวัสดุทนไฟมีความหนาแน่นสูงและคงทนต่อการกัดเซาะของขี้ถลุง โดยหลอมเนื้อตัวสินค้าด้วยเตาไฟฟ้า แล้วเทลงในแบบโลหะหรือ แบบทราย แต่จะเกิดช่องว่าง ขึ้นในระหว่าง ปล่อย ให้สินค้าเย็นตัวลง
3.การเผาและการเคลือบceramic
การเผาการเผาสินค้าเซรามิกส์ครั้งแรกเรียกว่าเผาดิบ โดยเพิ่มอุณหภูมิของเตาเผาให้สูงขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อให้สินค้าคงรูปไม่แตกสลักหักพังผลิตภัณฑ์เซรามิกส์ที่ผ่านการเผาดิบแล้วบางชนิดนำไปใช้ได้โดยไม่ต้อง เคลือบ เช่น กระถางต้นไม้ อิฐ ไส้เครื่องกรองน้ำแต่ตัวสินค้าส่วนมากจะต้องเคลือบผิวเพื่อ ให้เกิดความ น่าพึงพอใจ มีความคงทนและป้องกันการเกิดรอยขีดข่วนบนผิว
การเคลือบเคลือบ คือชั้นของแก้วบางๆ ที่ละลายรวมกันติดอยู่กับผิวดินซึ่งขึ้นรูปเป็นภาชนะทรงต่างๆ สารที่ใช้ เคลือบ สินค้า ceramicเรียกว่า น้ำเคลือบ ซึ่งเป็นสารผสมผสานระหว่างซิลิเกตกับสารช่วยหลอมละลาย วัตถุดิบที่เป็นน้ำยาเคลือบถูกบดจนละเอียดมากกว่าดินหลายเท่า ก่อนนำมาเคลือบบนดินเผา เป็นชั้น หนา 1-1.5 มม. เมื่อเคลือบแล้วต้องทิ้งให้ตัวสินค้าแห้ง เช็ดก้นผลิตภัณฑ์ให้สะอาดก่อนเข้าเตาเผา ผลิตภัณฑ์ที่เคลือบแล้ว โดนเผาผ่านความร้อนอุณภูมิสูง วัตถุดิบที่เป็นแก้วในเคลือบเมื่อถึงจุดละลาย ชั้นของเคลือบจะกลายเป็นแก้วแวววาวติดอยู่กับผิวดิน
เคลือบช่วยให้การล้างเครื่องใช้สะดวก เนื่องจากเคลือบมีสมบัติลื่นมือ สามารถชะล้างง่าย กว่า ผิวดินที่มีลักษณะค่อนข้างหยาบ
เคลือบมีคุณสมบัติเป็นแก้วไม่ดูดซึมน้ำ และยังเพิ่มความคงทน ทำให้เครื่องใช้ดินเผา ไม่บิ่นง่าย เมื่อกระทบกันบ่อยๆขณะล้างทำความสะอาด และสามารถใส่ของเหลวได้โดยไม่รั่วซึม
โรงงานเซรามิกในกาลสมัยเริ่มแรก
อุตสาหกรรมเซรามิกส์ลำปางในยุคแต่ต้นเริ่มราวๆปี พ.ศ. 2502-2505 กลุ่มชาวจีนท้องถิ่นเดียวกัน (ชาวจีนเมืองไท้ปู)ได้ชวนกันมาจัดตั้งขึ้นโรงงานขึ้นที่ลำปาง เพื่อผลิตถ้วยตราไก่ ถ้วยก๋วยเตี๋ยว ซึ่งรุ่นแรก ๆ ได้แก่ โรงงานถ้วยชามลำปาง โดยนายทวี ผลเจริญ และเพื่อนพ้องสนิทได้ร่วมกันให้ทุนจัดตั้งขึ้น แต่ต่อมานายทวีได้แยกตัวออกไปบุกเบิกตั้งโรงงานแห่งใหม่ชื่อ ‘โรงงานทวีผล’ และได้นำเตาแบบสี่เหลี่ยมเข้ามาทดลองเผา ซึ่งถือว่าเป็นผู้นำในยุคแรกๆ เพราะได้รับความไว้ไว้เนื้อเชื่อใจให้กำเนิดลูกถ้วยไฟฟ้าเป็นแห่งแรกในประเทศสยาม
ในราวปี พ.ศ. 2505-2510 ช่วงนี้ถือเป็นยุคหัวเลี้ยวหัวต่อครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมเซรามิก ลำปางอีกช่วงหนึ่ง เนื่องด้วยมีกลุ่มคนจีนในประเทศไทยมาลงทุนเปิดโรงงานผลิตถ้วยชามที่จังหวัดลำปางเป็นจำนวนมาก โดยใช้เตามังกร เตาสี่เหลี่ยม เตาอุโมงค์เป็นสำคัญ แต่ไม่สำเร็จเท่าที่ควร เพราะขาดความเชี่ยวชาญทางด้านวัตถุดิบ และกลยุทธ์ที่ดีพอ การผลิตมีความผิดพลาดหลายแห่ง จึงเกิดการสูญเสียวัตถุดิบเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่งผลให้คุณภาพproductไม่สม่ำเสมอ สนนราคาจึงตกต่ำ และขายได้เฉพาะในท้องถิ่นขนาดนั้น
อย่างไรก็ตามลมหายใจของอุตสาหกรรมโรงงานceramicของลำปางก็ยังไม่ถึงกับหยุดสนิทและตายไป เพราะปี พ.ศ. 2510-2512 กรมวิทยาศาสตร์ กระทรวงอุตสาหกรรมในขณะนั้นได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมโรงงาน
เซรามิคในจังหวัดลำปางเป็นพิเศษ รวมทั้งมีแนวคิดอยากให้การสนับสนุนอุตสาหกรรมขนาดเล็ก จึงได้จัดประกวดจานชามขึ้นที่วัดบุญวาทย์ ในช่วงนั้นถือเป็นการเกิดใหม่อีกครั้งของอุตสาหกรรม
โรงงานเซรามิคของลำปาง เพราะนับตั้งแต่นั้นม
เซรามิค[/url]ลำปางก็ติดลมบน
Tags : เซรามิค,โรงงานเซรามิค
