Advertisement
ชะมดเชีย[/size][/b]
ชะมดเชียงเป็นสัตว์หลากหลายประเภทในสกุล Moschus จัดอยู่ในสกุล Cervidae (ในความหมายหนึ่งของคำ “เชียง” แปลว่าที่สูง) ตำราเรียนบางเล่มเรียกสัตว์พวกนี้ว่า กวางชะมด ตามชื่อสามัญที่เรียก musk deer แม้กระนั้นชะมดเช็ดมีลักษณะหลายแบบที่แตกต่างจาก
[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%87/]กวา[/b] อาทิเช่น ลำตัวมีขนาดเล็กถึงปานกลาง ตัวผู้มีเขี้ยวใหญ่และยาวมาก ด้านบนของกะโหลกไม่มีปุ่มกระดูกที่ปฏิบัติหน้าที่เป็นฐานรองรับโคนเขา
ชีววิทยาของชะมดเช็ดชะมดเชียงเป็นสัตว์เลือดอุ่น มีกีบคู่ รูปร่างคล้ายสัตว์พวกกวาง มีขนาดเล็ก วัดจากปลายจมูกถึงตูด ๘๐-๑๐๐ เซนติเมตร น้ำหนักตัว ๗-๑๗ กิโลกรัม หัวเล็ก ไม่มีเขา ตัวผู้มีเขายาวเหมือนใบมีด ยื่นพ้นฝีปากบนอย่างเห็นได้ชัด ตัวเมียมีเขี้ยวสั้นมากมายไม่ยื่นออกมาเหมือนเพศผู้ ใต้คอมีแถบขนสีขาว ๑-๒ แถบ ขนบนลำตัวออกจะหยาบคาย สีลำตัวเปลี่ยนแปลงไปแล้วแต่ประเภทมีตั้งแต่ว่าสีน้ำตาลอมเหลือง น้ำตาลเข้มจนถึงสีคล้ำแทบดำ ใต้ท้องสีจางกว่าลางจำพวกมีจุดสีจางๆบนข้างๆของลำตัวมีถุงน้ำดี นมมี ๑ คู่ ขาคู่สันหลังยาวกว่าขาคู่หน้าราว ๕ ซม. กีบเท้ายาวเรียว ตัวผู้เมื่อโตเต็มกำลังมีต่อมเหมือนถุงอยู่ระหว่างอวัยวะเพศกับสะดือสำหรับผลิตสารที่มีกลิ่น ลักษณะเป็นน้ำมันเหมือนวุ้นสีน้ำตาลแกมแดง เมื่อแห้งจะเป็นก้อน และก็กลายเป็นสีดำ เรียกชะมดเชียงหรือ musk ซึ่งหนังสือเรียนหลายเล่มเขียนไม่ถูกว่า ชะมดเช็ดได้จากอัณฑะ(testes) ของสัตว์พวกนี้ชะมดเชียงที่ใช้เครื่องยาที่เรียก ชะมดเช็ด เช่นเดียวกันนั้น อาจได้จากสัตว์ ๔ จำพวก เป็น
๑.ประเภทที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus moschiferus Linnaeus ประเภทนี้มีขนาดใหญ่ที่สุด ขนาดลำตัว ๕๕-๖๐ ซม. ลำตัวสีน้ำตาลเข้ม มักมีลายจุดและขีดสีจางกว่าบนลำตัว ขนออกจะยาวและก็นุ่ม ลำคอมีแถบสีขาวพิงตามทางยาว ๒ แถบ กระดูกขายาวกว่าประเภทอื่นๆลูกชะมดเช็ดจำพวกนี้มีลายจุดและก็ขีดสีขาวเด่นตลอดตัว พบอาศัยอยู่ในแคว้นไซบีเรียจนกระทั่งเกาะแซ็กคาลินในประเทศรัสเซีย ดูโกเลีย เกาหลี แล้วก็จีนภาคเหนือ
๒.จำพวกที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus chrysogaster (Hodgson) ขนาดลำตัว ๕๐-๕๖ เซนติเมตร หัวกะโหลกหัวมีส่วนปากยาวกว่าชนิดอื่น ลำตัวสีน้ำตาลเหลือง มีประสีจาง ไม่กระจ่างนัก ปลายใบหูสีเหลือง คอมีแถบกว้างสีขาวเพียงแถบเดียวชนิดย่อยที่พบในรัฐสิกขิมของอินเดียและก็เนปาล มีลำตัวสีน้ำตาลคล้ำเกือบดำ ไม่มีแถบสีขาวที่ลำคอ อาศัยอยู่ตามพื้นที่สูงแถบแนวเขาหิมาลัยและก็เทือกเขาใกล้เคียงในประเทศอัฟกานีสถานที่ ปากีสถาน ภาคเหนือของประเทศอินเดีย (ในรัฐชัมมูและกัศมีร์กับเมืองสิกขิม) ภูฏาน เนปาล และภาคตะวันตกของจีน
๓.จำพวกที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus fuscus Li ขนาดลำตัว ๕๐-๕๓ เซนติเมตร ลำตัวสีดำเข้ม ไม่มีสีจางบนลำตัว มักอยู่ตามซอกเขาลึก ริมน้ำในเขตยุยงนหนานของจีนแล้วก็เขตปกครองตนเองประเทศทิเบต พม่าทางเหนือ เนปาล รัฐสิกขิมของประเทศอินเดีย และก็ภูเขาฏาน
๔.จำพวกที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus berzovskii Flerov ชนิดนี้หนขนาดเล็กที่สุด ขนาดลำตัวสั้นกว่า ๕๐ เซนติเมตร ลำตัวสีน้ำตาลเข้ม มีจุดละเอียดสีน้ำตาลเหลืองประตลอดลำตัว ลำคอมีลายแถบสีขาว ๒ แถบ ปลายใบหูมีสีดำ พบอาศัยอยู่ในป่าทึบของจีน ตั้งแต่ภาคตะวันตก ภาคใต้ ไปจนถึงถึงชายฝั่งทะเลด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ แล้วก็ในภาคเหนือของประเทศเวียดนาม
ชะมดเชียงเป็นสัตว์ขวยเขินมักซุกซ่อนตัว มีประสาทรับเสียงดีเลิศ เมื่อตกใจจะกระโจนหนีไปอย่างเร็ว ในตอนเวลาเช้าแล้วก็เย็นจะออกจากแหล่งที่พักนอน ซึ่งเป็นตามซอกหินหรือท่อนไม้เพื่อทำมาหากิน ยกตัวอย่างเช่น ดอกไม้ ใบไม้ ยอดอ่อนของพืช รวมทั้งต้นหญ้า ในฤดูหนาวจะกินกิ่งไม้เล็กๆมอส และไลเคนเป็นประจำอยู่สันโดษทั้งปี เว้นเสียแต่กลุ่มของชะมดเช็ดตัวเมียกับลูกเพียงแค่นั้นในเขตที่อาศัยมีทางเดินต่อเนื่องกันระหว่างแหล่งของกิน แหล่งหลบภัย แล้วก็ที่ถ่ายมูลหลังจากที่ถ่ายมูลจะใช้ขาคู่หน้าเขี่ยดินกลบ
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ชะมดเชียงตัวผู้แสดงเส้นเขตโดยการเอากลิ่นจากต่อมทาไว้ตามต้นไม้ กิ่งไม้ และก็หิน พิจารณาได้จากคราบเปื้อนน้ำมันที่ติดอยู่รู้เรื่องว่ากลิ่นดังกล่าวมาแล้วข้างต้นยังคงใช้เป็นสื่อให้ตัวเมียเข้ามาหาด้วย
ฤดูผสมพันธุ์ของชะมดเช็ดอยู่ในราวพ.ย.ถึงเดือนธันวาคม เพศผู้วิ่งตามต้อนตัวเมียแล้วก็สู้กับตัวผู้ตัวอื่นๆเพื่อฉกชิงตัวเมีย เขี้ยวที่ยาวอาจจะทำให้เกิดบาดแผลฉกรรจ์บนคอและบนแผ่นข้างหลังของคู่ต่อสู้ ในเวลานี้เพศผู้แทบจะอดอาหารเลย ทั้งตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาและวิ่งไปๆมาๆในบริเวณกว้าง เมื่อจบฤดูผสมพันธุ์ก็เลยจะกลับไปอาศัยอยู่บริเวณที่อยู่เดิมอีกทีหนึ่ง เมื่อผสมพันธุ์แล้ว ตัวเมียจะตั้งท้องนาน ๑๕๐-๑๘๐ วัน โดยปรกติจะคลอดลูกครั้งละตัว ลูกอ่อนเมื่อทารกมีน้ำหนัก ๖๐๐-๗๐๐ กรัม ลำตัวมีจุดและขีดสีขาวปิดบังตลอดตัว ในตอนอาทิตย์แรก ลูกชะมดเช็ดซุกตัวนิ่งอยู่ตามซอกหินหรือตามพุ่มไม้ทึบ ตัวเมียเข้าไปให้นมลูกเป็นบางโอกาส ในระหว่างรับประทานนมลูกจะใช้ขาหน้าเกาะเขี่ยขาคู่หลังของแม่อยู่ตลอดเวลาเพื่อกระตุ้นให้น้ำนมไหล ความประพฤติปฏิบัติเช่นนี้ไม่เจอในสัตว์พวกกวาง เมื่ออายุได้รา ๑ เดือน ก็เลยออกไปหารับประทานพร้อมกับแม่ ชะมดเชียงแก่ ๘-๑๒ ปี ถิ่นที่อยู่จำนวนมากเป็นป่าที่อยู่ห่างไกลจากชุมชน มักเป็นป่าสนหรือป่าผลัดใบที่รกทึบบนภูเขาหิน ในเขตหนาวและก็เขตอบอุ่นของซีกโลกภาคเหนือ ตั้งแต่ประเทศรัสเซีย มองดูโกเลีย ประเทศเกาหลี จีน ลงมาถึงตามประเทศที่อยู่ตามแนวเทือกเขา ในภูมิภาคทวีปเอเชียใต้ ดังเช่นว่า อัฟกานีสถานประเทศปากีสถาน ภาคเหนือของอินเดีย รัฐสิกขิม ภูฏาน เนปาล แล้วก็ภูมิภาคในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งแต่เมียนมาร์จนกระทั่งเวียดนาม
[b]สมุนไพร[/b][/i][/b].com/wp-content/uploads/2017/09/e0b88ae0b8b0e0b8a1e0b894e0b980e0b88ae0b8b5e0b8a2e0b887-e0b991-1.jpg" alt="" border="0" />
ผลดีทางยาสรรพคุณทางโบราณว่า ชะมดเชียงมีรสหอมเย็นและก็คาวบางส่วน ใช้ปรุงเป็นยาชูกำลังแล้วก็บำรุง ดวงจิตไม่ให้หม่นหมอง ใช้ผสมในยาแผนไทยต่างๆหลายขนาน เป็นต้นว่ายาแก้ลมยาแก้เจ็บคอยาแก้ไข้หนาวสั่น ยาแก้โรคที่เกิดขึ้นและมีปัญหาเกี่ยวกับข้อ แก้อาการเกร็งของกล้ามเนื้อในโรคไอกรน แต่มักใช้ในปริมาณน้อย ด้วยเหตุว่าราคาแพงแพงรวมทั้งหายาก ชะมดเช็ดมีส่วนประกอบทางเคมี ชื่อสาร มัสโคลน(muscone)นอกเหนือจากนี้ยังมีชัน(resin)คอเลสเตอรีน(cholesterin) โปรตีนไขมันและสารอื่นๆอีกหลายประเภท ใช้ในอุตสาหกรรมทำน้ำหอม
