Advertisement
ปลาช่อ[/size][/b]
ปลาช่อนเป็นสัตว์เลือดเย็น มีกระดูกสันหลัง
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Channa striata (Bloch)จัดอยู่ในสกุล Channidaeมีชื่อสามัญว่า snakehead murrelบางถิ่น (ตะวันตกเฉียงเหนือและก็อีสาน) เรียก ปลาค้อ ก็มีชีววิทยาของปลาช่อนปลาช่อนมีรูปร่างกลมเป็นทรงกระบอก ลำตัวข้างหางจะแบนบางส่วน ความยาวของลำตัวเมื่อโตเต็มที่ ๖๐-๗๕ ซม. (มีแถลงการณ์ว่าลำตัวยาวได้ถึง ๑ เมตร) หรือ มีความยาวเป็น ๕.๕-๖ เท่าของความลึกของลำตัว แล้วก็เป็น ๓.๒-๓.๓ เท่าของส่วนหัว ลำตัวด้านบนโค้งลงเล็กน้อย ส่วนท้องแบน ด้านข้างของส่วนหางแบน ลำตัวมีตั้งแต่ว่าสีเทาถึงสีเทาคละเคล้าน้ำตาล หลังสีดำ ส่วนท้องสีขาว แล้วก็อาจมีจุดประสีดำหรือสีน้ำตาลกระจายอยู่ทั่วๆไป ด้านข้างของลำตัวมีลายสีน้ำตาลหรือสีเทาผสมดำ (ขนาดและก็รูปร่างไม่สม่ำเสมอ) พิงขวางลำตัวจากบริเวณใต้เส้นข้างตัวไปยังบริเวณท้อง ในลางตัวลายกลุ่มนี้อาจพาดขวางลำตัวต่อเนื่องกันจากบริเวณครีบหูถึงคอดหางราว ๑๕ แถบ อย่างไรก็ดี สีรวมทั้งลายนี้เปลี่ยนแปลงไปตามถิ่นที่อยู่และฤดูกาล หัวปลาช่อนมีขนาดใหญ่ ลักษณะแบนจากบนลงข้างล่าง ตามีขนาดใหญ่ อยู่ข้างๆของส่วนหัว จะงอยปากกลมมน ปากกว้างและก็เฉียงลง มุมปากลึกรวมทั้งยื่นเลยจากตามาก ขากรรไกรสามารถยึดหดได้ ขากรรไกรด้านล่างยื่นล้ำขากรรไกรบนนิดหน่อย ฟันที่ขากรรไกรบนรวมทั้งล่างเป็นซี่เล็กมากมาย ชิดกันเป็นแผ่นและแหลมคม ขากรรไกรบนมีเขี้ยว มีฟันที่เพดานด้านหน้าและเพดานส่วนใน ฟันที่กรามแล้วก็เพดานมีราว ๔ แถว แผ่นปิดกระพุ้งแก้มเปิดกว้างได้ รอบๆบ้องคอเหนือเหงือกมีอวัยวะพิเศษช่วยหายใจ ทำให้เคลื่อนอยู่บนบกและฝังตัวอยู่ในโคลนได้เป็นเวลานาน ส่วนบนและก็ด้านข้างหัวมีเกล็ดปกคลุมครีบหลังแล้วก็ครีบตูดยาวเกือบถึงโคนครีบหาง ครีบข้างหลังมีก้านครีบ ๓๘-๔๒ ก้าน ครีบตูดมีก้านครีบ ๒๔-๒๖ ก้าน ครีบอยู่ทางด้านท้องใกล้ช่องเปิดทวารและก็ครีบก้น ครีบหูอยู่ข้างๆของลำตัวต่อจากช่องเหงือก ครีบหางกลม คอดหางแบนข้าง ครีบทุกครีบมีสีเทาปนสีน้ำตาลดำ และก็ครีบทุกครีบไม่มีก้านครีบแข็ง เกล็ดปลาช่อนมีลักษณะกลมมน ขอบเรียบ เกล็ดตามลำตัวมีสีเทาถึงสีน้ำตาลอมเทา ส่วนหลังสีดำ เกล็ดบนเส้นข้างลำตัวมี ๕๒-๕๗ เกล็ด เส้นข้างลำตัวไม่ต่อกันเป็นแนวเดียว แต่มีรอยหักลงไปตรงบริเวณเกล็ดที่ ๑๗-๒๐ ข้างบนและก็ข้างๆของลำตัวมีเกล็ดขนาดใหญ่ แต่ว่าเกล็ดที่บริเวณศีรษะแข็งกว่าเกล็ดที่บริเวณลำตัว ปลาช่อนเป็นปลาที่มีนิสัยดุร้าย ทรหดอดทน ทำมาหากินตั้งแต่ระดับพื้นดินจนกระทั่งผิวน้ำ ถูกใจอาศัยอยู่ในน้ำที่มีความลึกไม่เกิน ๑ เมตร โดยยิ่งไปกว่านั้นในบริเวณที่มีพรรณไม้น้ำให้ซ่อนตัวได้ ปลาช่อนสืบพันธุ์กันในหน้าฝน โดยที่ตัวผู้แล้วก็ตัวเมียที่อยู่ในวัยเจริญพันธุ์จะจับคู่กัน ช่วยเหลือกันกัดหญ้าชายน้ำเพื่อทำแอ่งวางไข่ ต่อจากนั้นตัวเมียก็ตกไข่ แล้วตัวผู้ฉัดน้ำกามเข้าผสม เพศผู้ปฏิบัติภารกิจคอยดูแลลูก ชาวบ้านเรียกลูกอ่อนของปลาช่อนว่า ลูกครอก เมื่อยังเล็กตัวมีสีออกแดง ดำผุดดำว่ายอยู่ตามแอ่งน้ำไม่ลึกนัก โดยมีบิดาปลาช่อนซุ่มตัวคอยระวังอยู่ ปลาช่อนกินปลาเล็กรวมถึงเนื้อสัตว์อื่นเป็นของกิน เป็นปลาที่พบมากในทุกภาคของเมืองไทย
[url=http://www.disthai.com/]
ประโยชน์ทางยาสมุนไพร หมอแผนไทยรู้จักใช้ปลาช่อนเป็นเครื่องยามาแม้กระนั้นโบราณ ตำราเรียนสรรพคุณยาโบราณว่า เนื้อสด มีรสหวาน ชอบกับธาตุทั้งปวง นำมาซึ่งเสลด ปิดตะระงับวาตะ เนื้อแห้ง มีรสหวาน มัน มีสรรพคุณบำรุงกำลัง แก้เหน็ดเหนื่อย แก้เด็กตัวร้อน นอนผวา มือเท้าเย็น หลังร้อน หอบ ชักจากไข้สูง แก้ชางทับสำรอก ใช้เป็นยาบำรุงกำลัง ดี มีรสขม แก้ตาอักเสบ ตาแดง แก้ลอยรอยแผล หางแห้ง มีรสเย็น คาว แก้เม็ดยอดในปาก แก้ฝ้าละออง และก็เกล็ด มีรสจืดชืด คาว นำไปสู่ลมเบ่งเวลาคลอด พระหนังสือโรคนิทาน ให้ยาขนานหนึ่งสำหรับใช้หยอดตาแก้ “น้ำตาตกหนักให้ตามัว” ยาขนานนี้เข้า “หินในสีสะปลาช่อน” หรือหินในหัวปลาช่อน เป็นเครื่องยาด้วย ดังนี้ น้ำตานั้น แตกทุพพลภาพให้ตามัว ให้น้ำตาตกหนัก แล้วตั้งแต่แห้งไปตานั้นก็เปนดุจเยื่อ ผลลำไย ถ้าจะแก้ให้ประกอบยานี้
รากคนทิสอ ๑ รากจัญไร ๑ ผลมะตูมอ่อน ๑
ขิงแห้ง ๑ ทำเท่าเทียม ต้มกิน แล้วจึงประกอบยาหยอดตาให้สัมมนา หินในสีสะปลาช่อน ๑ บัลลังก์ศิลา ๑
พิมเสน ๑ ฝนหยอดตา สังเกตดูถ้าหากมีน้ำตาไหลออกมาถึงแก้ม ผู้เจ็บป่วยนั้นก็ยังไม่ตาย ถ้าหากไม่มีน้ำตา ตายแล พระคู่มือธาตุภิวังค์ ให้ยาแก้ไข้ที่ทำให้ชักขนานหนึ่ง ชื่อ “ยาอนันตไกรวาต” ยาขนานนี้เข้า “คางปลาช่อน” เป็นยาเครื่องด้วย ดังนี้ ยาชื่ออนันตไกรวาต แก้พิษไข้ทำให้ชักลิ้นหยาบคางแข็ง และชักให้สั่นไปกาย แลทำพิษต่างๆ ถ้าจะแก้ท่านให้เอากระดูก
งูเหลือม ๑ กระดูกงูทับสมิงคลา ๑ คาง
ปลาช่อ[/b] ๑ งาช้าง ๑ กราม
แรด ๑ ยาทั้งนี้ขั้วให้ไหม้เกรียม
[url=http://www.disthai.com/16488288/%E0%B9%82%E0%B8%81%E0%B8%90%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%A7]โกฐหัวบัว ๑ โกฐสอ ๑ โกศกระดูก ๑ เทียนดำ ๑ ผลโหระพา ๑ ผลผักชี ๑ บอแร็ก ๑ ใบพิมเสน ๑ ใบสันมีดพร้าหอม ๑
[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%9C%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99/]ใบผักหวา[/color] ๑ ใบทองหลางน้ำ ๑ รากถั่วภู ๑ รากตำลึงเพศผู้ ๑
[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%84/]ดอกบุนนา[/b] ๑ ดอกพิกุล ๑ ยาดังนี้เอาส่วนเสมอกัน บดทำแท่งไว้ น้ำกระสายยานั้นให้เอาชาวเข้าหรือน้ำดอกไม้ก็ได้ แซกดีงูแลพิมเสน รับประทานแก้ยัด แก้ชัก แก้เชื่อมมึน แก้ลิ้นแข็งกระด้างคางแข็ง ทั้งกินทั้งซะโลมก็ได้แล ยานี้ได้เชื่อมาแล้ว เปนมหายอดเยี่ยมนัก
Tags : สมุนไพร
