Advertisement
[b]สมุนไพร[/b][/u][/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%87/]สมุนไพรกะทั[/size][/b]
กะทัง Litsea monopetala Pers.บางถิ่นเรียก กะทัง (ภาคใต้) พอครา (นครศรีธรรมราช) โพหน่วย มุหมู (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) เมาะโม (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ยุ๊กเยา (แพร่) สะหมี่ (ชัยภูมิ) หมี (เมืองจันท์) หมีตุ้ม หมีโป้ง (เชียงใหม่) อีเหม็น (ภาคเหนือ)
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพ[/color] ต้นไม้ ขนาดเล็ก หรือ ไม้พุ่ม สูง 6-13 มัธยม กิ่งไม้ค่อนข้างใหญ่ มีขน ใบ ลำพัง ออกเรียงสลับ รูปขอบขนานแคบ รูปไข่ หรือ รูปไข่กลับ ขนาดของใบไม่เหมือนกันมากมาย มีความยาวตั้งแต่ 5-41 ซม. ปลายใบมน กลม หรือเป็นติ่งแหลม โคนใบแหลม กลม หรือเว้าเป็นรูปหัวใจ ขอบของใบเรียบ ด้านบนหมดจดเป็นมัน ข้างล่างมีขน ใบแห้งเป็นสีน้ำตาล เส้นใบมี 5-10 คู่ เส้นใบย่อยแลเห็นชัดทางข้างล่างของใบ ก้านใบยาว 1.2-2.5 เซนติเมตร ดอก สีเหลืองอมเขียว ออกตามง่ามใบเป็นช่อกระจุกแบบซี่ร่ม ช่อหนึ่งมีราวๆ 5-6 ดอก ก้านช่อสั้น มีใบแต่งแต้ม 4-5 ใบ กลีบรวมโคนเชื่อมชิดกัน ปลายแยกเป็น 5-6 กลีบ ขอบกลีบมีขน เกสรเพศผู้มี 9-13 อัน ก้านเกสรมีขน ผล รูปรี หรือ ค่อนข้างจะกลม ยาว 5-7 มิลลิเมตร มีกลีบรวมเป็นฐานรองรับ เมื่อสุกมีสีน้ำเงินอมดำ ผิวเป็นมัน
นิเวศน์วิทยา : เจอขึ้นใกล้ลำธาร ในป่าเบญจพรรณทั่วๆไปคุณประโยชน์ : ต้น เปลือก เป็นยาฝาดสมาน แก้ท้องร่วงรวมทั้งบำรุงธาตุ ผงบดจากเปลือกต้นใช้ตำเป็นยาพอกแก้เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ฟกช้ำ แก้ปวดบาดแผล หรือ กล้ามเนื้อทำงานมาก และก็ยังใช้พอกขาสัตว์แก้กระดูกเดาะหรือหัก
