Advertisement
สมุนไพรว่านหอมแด[/size][/b]
ว่านหอมแดง Eleutherine palmifolia (L.) Merr.บางถิ่นเรียก ว่านหอมแดง (ภาคกลาง) บ่อเจอ เพาะบีเบ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ว่านไก่แดง ว่านเข้า ว่านหมาก (ภาคเหนือ) ว่านเพลาะ (จังหวัดเชียงใหม่)
พืชล้มลุก หัวใต้ดินรูปไข่ยาว สีแดง มีลักษณะเหมือนหัวหอม ลำต้นที่อยู่เหนือดินตั้งขึ้น โค้ง หรือ เอนนอนแม้กระนั้นปลายโค้งขึ้น ใบ แทงขึ้นมาจากพื้นดิน รูปหอก จีบซ้อนกันคล้ายพัด กว้าง 1-2.5 เซนติเมตร ยาว 25-60 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบแคบ ขอบใบเรียบ ขนหมดจด ใบที่ออกตามลำต้นมีขนาดเล็ก ดอก ออกเป็นช่อ ก้านช่อยาว 2.5-4 เซนติเมตร ตั้งชัน หรือ กางออก มักจะโค้งกาบห่อหุ้มดอกมี 2-10 อัน ซ้อนกันอยู่ที่ง่ามใบใกล้ยอด ยาว 12-16 มิลลิเมตร สีเขียว ดอกมีจำนวน 4-10 ดอก ก้านดอกยาว 1-1.5 เซนติเมตร ถูกกาบหุ้มดอกห่อหุ้มไว้ ดอกสีขาว มี 6 กลีบ กว้าง 1.5-3.5 เซนติเมตร รูปขอบขนาน รูปไข่กลับ หรือ รูปช้อน เรียงเป็น 2 วง กลีบที่อยู่วงในมีขนาดเล็กกว่ากลีบวงนอก เกสรเพศผู้มี 3 อัน สีเหลืองสด ติดอยู่ที่โคนกลีบดอกไม้ ก้านเกสรไม่ติดกัน อับเรณูตั้งขึ้น รังไข่รูปรี ก้านเกสรเพศเมียสีเหลืองแยกเป็นกิ่งก้านสาขาสั้นๆ3 กิ้งก้าน ผล รูปขอบขนาน หัวตัด มี 3 ช่อง เมล็ดรูปรี อัดกันแน่น
นิเวศน์วิทยา : กำเนิดตามป่าดงดิบราบต่ำ และปลูกเป็นไม้ประดับตามบ้านสรรพคุณ : หัวใต้ดิน เป็นยาขับฉี่ ยาระบาย ทำให้อาเจียน แก้บิด แล้วก็อาการอักเสบของริดสีดวงทวาร น้ำยาที่ได้จากหัวใต้ดินใช้ทาบาดแผลนิดๆหน่อยๆแมลงกัดต่อย บดเป็นผุยผงทาแก้ปวดท้อง
