Advertisement
สมุนไพรหมีเหม็[/size][/b]
หมีเหม็น Litsea glutinosa C.B. Rob.บางถิ่นเรียกว่า หมีเหม็น มะเย้อ ยุบเหยา (เหนือ, ชลบุรี) กำปรนบาย (ซอง-จันทบุรี) ดอกจุ๋ม (จังหวัดลำปาง) ตังสีพนา (พิษณุโลก) ทังบวน (จังหวัดปัตตานี) มือเบาะ (มลายู-ยะลา) ม้น (จังหวัดตรัง) หมี (จังหวัดอุดรธานี, ลำปาง) หมูทะลวง (เมืองจันท์) หมูเหม็น (แพร่) เส่ปียขู้ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) อีเหม็น (กาญจนบุรี ราชบุรี)
[url=http://www.disthai.com/][url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url] ไม้พุ่ม สูง 2-5 มัธยม กิ่งไม้มีสีเทา ใบ ลำพัง ออกเรียงสลับ มักจะออกเป็นกรุ๊ปหนาแน่นที่ปลายกิ่ง ใบรูปรี หรือรูปไข่กลับ หรือค่อนข้างจะกลม กว้าง 4-10 ซม. ยาว 7-20 ซม. ปลายใบเรียวแหลม หรือ กลม โคนใบสอบเป็นครีบหรือกลม ขอบใบเรียบ หรือเป็นคลื่นนิดหน่อย ด้านบนเกลี้ยงเป็นมัน ด้านล่างมีขน เส้นใบมี 8-13 คู่ ข้างล่างเห็นชัดกว่าข้างบน ก้านใบยาว 1-2.5 เซนติเมตร มีขน ดอก ออกตามง่ามใบเป็นช่อ แบบซี่ร่ม ก้านช่อยาว 2-6 เซนติเมตร มีขน ใบตกแต่งมี 4 ใบ มีขน ก้านดอกย่อยยาว 5-6 มม. มีขน ดอกเพศผู้ ช่อหนึ่งมีราวๆ 8-10 ดอก กลีบรวมลดรูปจนถึงเหลือ 1-2 กลม หรือเปล่าเหลือเลย กลีบรูปขอบขนาน ขอบกลีบมีขน เกสรเพศผู้มี 9-20 อัน เรียงเป็นชั้นๆก้านเกสารมีขน ชั้นในมีต่อมกลมๆที่โคนก้าน ต่อมมีก้าน อับเรณูรูปรี มี 4 ช่อง เกสรเพศเมียเป็นหมันอยู่ตรงกลาง ดอกเพศเมีย กลีบรวมลดรูปกระทั่งไม่มี หรือเหลือเพียงแค่เล็กน้อย เกสรเพศผู้เป็นหมันเป็นรูปช้อน เกสรเพศเมียไม่มีขน รังไข่รูปไข่ ก้านเกสรเพศเมียยาวราวๆ 1-2 มม. ปลายเกสรเพศเมียรูปจาน ผล กลม เมื่ออ่อนสีเขียว เมื่อแก่สีดำ ผิวเป็นมัน ก้านผลมีขน
นิเวศน์วิทยา : ขึ้นในป่าเบญจพรรณชื้น และป่าดงดิบทั่วๆไปสรรพคุณ : ราก เป็นยาฝาดสมาน แล้วก็ยาบำรุง ต้น ยางเป็นยาฝาดสมานแก้บิด ท้องเดิน กระตุ้นความรู้สึกทางเพศ ทาแก้พิษแมลงกัดต่อย แก้ปวด บดเป็นผุยผงผสมกับน้ำหรือน้ำนม ทาแก้แผลอักเสบ และเป็นยาห้ามเลือด ใบ มีเยื่อเมือกมาก ใช้เป็นยาฝาดสมาน รวมทั้งแก้อาการเคืองของผิวหนัง ตำเป็นยาพอกบาดแผลนิดๆหน่อยๆผล กินได้รวมทั้งให้น้ำมัน เป็นยาเช็ดนวดแก้ปวด rheumatism เม็ด ตำเป็นยาพอกฝี
