Advertisement
สมุนไพรว่านหอมแด[/size][/b]
ว่านหอมแดง Eleutherine palmifolia (L.) Merr.บางถิ่นเรียก ว่านหอมแดง (ภาคกลาง) บ่อเจอ เพาะบีเบ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ว่านไก่แดง ว่านเข้า ว่านหมาก (ภาคเหนือ) ว่านเพลาะ (เชียงใหม่)
พืชล้มลุก หัวใต้ดินรูปไข่ยาว สีแดง มีลักษณะคล้ายหัวหอม ลำต้นที่อยู่เหนือดินตั้ง โค้ง หรือ เอนนอนแต่ว่าปลายโค้งขึ้น ใบ แทงขึ้นมาจากพื้นดิน รูปหอก จีบซ้อนกันคล้ายพัด กว้าง 1-2.5 เซนติเมตร ยาว 25-60 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบแคบ ขอบของใบเรียบ ขนสะอาด ใบที่ออกตามลำต้นมีขนาดเล็ก ดอก ออกเป็นช่อ ก้านช่อยาว 2.5-4 เซนติเมตร ตั้งตรง หรือ กางออก ชอบโค้งกาบหุ้มห่อดอกมี 2-10 อัน ซ้อนกันอยู่ที่ง่ามใบใกล้ยอด ยาว 12-16 มิลลิเมตร สีเขียว ดอกมีปริมาณ 4-10 ดอก ก้านดอกยาว 1-1.5 เซนติเมตร ถูกกาบห่อดอกห่อหุ้มไว้ ดอกสีขาว มี 6 กลีบ กว้าง 1.5-3.5 ซม. รูปขอบขนาน รูปไข่กลับ หรือ รูปช้อน เรียงเป็น 2 วง กลีบที่อยู่วงในมีขนาดเล็กกว่ากลีบวงนอก เกสรเพศผู้มี 3 อัน สีเหลืองสด ติดอยู่กับโคนกลีบดอกไม้ ก้านเกสรไม่ชิดกัน อับเรณูตั้งขึ้น รังไข่รูปรี ก้านเกสรเพศเมียสีเหลืองแยกเป็นกิ่งก้านสาขาสั้นๆ3 กิ่งก้านสาขา ผล รูปขอบขนาน หัวตัด มี 3 ช่อง เม็ดรูปรี อัดกันแน่น
นิเวศน์วิทยา : กำเนิดตามป่าดงดิบราบต่ำ แล้วก็ปลูกเป็นไม้ประดับตามบ้านคุณประโยชน์ : หัวใต้ดิน เป็นยาขับฉี่ ยาระบาย ทำให้อาเจียน แก้บิด และอาการอักเสบของริดสีดวงทวาร น้ำยาที่ได้จากหัวใต้ดินใช้ทาบาดแผลเล็กๆน้อยๆแมลงกัดต่อย บดเป็นผงทาแก้ปวดท้อง
