Advertisement
สมุนไพรว่านหอมแด[/size][/b]
ว่านหอมแดง Eleutherine palmifolia (L.) Merr.บางถิ่นเรียก ว่านหอมแดง (ภาคกลาง) บ่อเจอ เพาะบีเบ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ว่านไก่แดง ว่านเข้า ว่านหมาก (ภาคเหนือ) ว่านเพลาะ (จังหวัดเชียงใหม่)
พืชล้มลุก หัวใต้ดินรูปไข่ยาว สีแดง มีลักษณะคล้ายหัวหอม ลำต้นที่อยู่เหนือดินตั้งขึ้น โค้ง หรือ เอนนอนแต่ว่าปลายโค้งขึ้น ใบ แทงขึ้นมาจากพื้นดิน รูปหอก จีบทับกันเหมือนพัด กว้าง 1-2.5 ซม. ยาว 25-60 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบแคบ ขอบของใบเรียบ ขนหมดจด ใบที่ออกตามลำต้นมีขนาดเล็ก ดอก ออกเป็นช่อ ก้านช่อยาว 2.5-4 ซม. ตั้งตรง หรือ กางออก ชอบโค้งกาบห่อหุ้มดอกมี 2-10 อัน ทับกันอยู่ที่ง่ามใบใกล้ยอด ยาว 12-16 มิลลิเมตร สีเขียว ดอกมีปริมาณ 4-10 ดอก ก้านดอกยาว 1-1.5 เซนติเมตร ถูกกาบห่อดอกห่อหุ้มไว้ ดอกสีขาว มี 6 กลีบ กว้าง 1.5-3.5 ซม. รูปขอบขนาน รูปไข่กลับ หรือ รูปช้อน เรียงเป็น 2 วง กลีบที่อยู่วงในมีขนาดเล็กกว่ากลีบวงนอก เกสรเพศผู้มี 3 อัน สีเหลืองสด ติดอยู่ที่โคนกลีบดอก ก้านเกสรไม่ติดกัน อับเรณูตั้ง รังไข่รูปรี ก้านเกสรเพศเมียสีเหลืองแยกเป็นกิ้งก้านสั้นๆ3 กิ่งก้านสาขา ผล รูปขอบขนาน หัวตัด มี 3 ช่อง เมล็ดรูปรี อัดกันแน่น
นิเวศน์วิทยา : เกิดตามป่าดงดิบราบต่ำ และก็ปลูกเป็นไม้ประดับตามบ้านสรรพคุณ : หัวใต้ดิน เป็นยาขับเยี่ยว ยาระบาย ทำให้คลื่นไส้ แก้บิด แล้วก็อาการอักเสบของริดสีดวงทวาร น้ำยาที่ได้จากหัวใต้ดินใช้ทาบาดแผลเล็กๆน้อยๆแมลงกัดต่อย บดเป็นผงทาแก้เจ็บท้อง
