Advertisement
[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%A2.png" alt="" border="0" />สมุนไพรมะม่ว[/size][/b]
มะม่วย Gnetum latifolium Bl. Var. funiculare (Bl.) Markgrafบางถิ่นเรียก มะม่วย (สุรินทร์) มะหน่วย กะรูวะ (มลายู-นราธิวาส)ไม้เถา เนื้อแข็ง กิ่งเป็นข้อต่อกันและก็ตามข้อจะบวมพอง ใบ โดดเดี่ยว เรียงเป็นคู่สลับตั้งฉาก ใบรูปขอบขนานแกมรี รูปขอบขนานปนรูปใบหอก กว้าง 5-5.5 เซนติเมตร ยาว 13-16 ซม. ปลายใบแหลมเป็นติ่งสั้นๆโคนใบสอบแคบ ขอบของใบเรียบ เนื้อใบหนามัน เส้นใบเป็นแบบขนโค้ง เมื่อแห้งใบจะมีสีน้ำตาล เห็นเส้นแขนงใบชัดเจนก้านใบยาวโดยประมาณ 1 ซม. ดอก ออกเป็นช่อตามลำต้น ดอกเพศผู้แล้วก็ดอกเพศเมียอยู่ต่างต้นกัน ช่อดอกแตกเป็นหลายกิ้งก้าน
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร ดอกเรียงเป็นชั้นๆรอบแกนกลาง ช่อดอกเพศผู้ ยาว 2-5 ซม. มีจำนวนดอก 30-50 แต่ละชั้นมี 6-8 ดอก แต่ละดอกมีกาบรอง 2 อัน ที่เชื่อมติดกันเป็นกระจัง มีแผ่นใบสร้างอับสปอร์เพศผู้ ยาว 3 มิลลิเมตร แล้วก็มีอับสปอร์เพศผู้ติดต่อ 2 อัน ช่อดอกเพศภรรยา ยาว 5-8 เซนติเมตร แต่ละชั้นดอก 6-9 ดอก ดอกยาวโดยประมาณ 4 มิลลิเมตร ปลายดอกเรียวแหลมรวมทั้งชี้ขึ้น ผล รูปกลมรี หรือ รูปไข่ กว้าง 1-1.5 ซม. ยาว 1.5-2.5 เซนติเมตร เมื่อสุกสีแดง หรือ สีส้มคล้ำ ก้านผลเรียว ยาว 0.5-2 ซม. เม็ดแข็ง มีเนื้อหุ้มอยู่ข้างนอก
นิเวศน์วิทยา: ขึ้นในป่าดิบ ป่าพรุ ที่ราบลุ่มถึงความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 300 มัธยม พบทั่วทุกภาคของประเทศ (ออกดอกรวมทั้งผลระหว่างเดือน เดือนกันยายน-ก.ค.)
สรรพคุณ : ต้น น้ำยางจากเปลือกต้นเป็นพิษ ใช้ทาหัวลูกศรแต่พิษไม่ร้ายแรงนัก เมล็ด กินได้เมื่อทำให้สุก
Tags : สมุนไพร
