Advertisement
สมุนไพรกะทั[/size][/b]
กะทัง Litsea monopetala Pers.บางถิ่นเรียก กะทัง (ภาคใต้) พอเพียงคราว (นครศรีธรรมราช) โพหน่วย มุหมู (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) เมาะโม (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ยุ๊กเยา (แพร่) สะหมี่ (ชัยภูมิ) หมี (เมืองจันท์) หมีตุ้ม หมีโป้ง (จังหวัดเชียงใหม่) อีเหม็น (ภาคเหนือ)
[url=http://www.disthai.com/][url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url] ต้นไม้ ขนาดเล็ก หรือ ไม้พุ่ม สูง 6-13 มัธยม กิ่งไม้ค่อนข้างจะใหญ่ มีขน ใบ คนเดียว ออกเรียงสลับ รูปขอบขนานแคบ รูปไข่ หรือ รูปไข่กลับ ขนาดของใบแตกต่างกันมากมาย มีความยาวตั้งแต่ 5-41 เซนติเมตร ปลายใบมน กลม หรือเป็นติ่งแหลม โคนใบแหลม กลม หรือเว้าเป็นรูปหัวใจ ขอบของใบเรียบ ข้างบนเกลี้ยงวาว ข้างล่างมีขน ใบแห้งเป็นสีน้ำตาล เส้นใบมี 5-10 คู่ เส้นใบย่อยมองเห็นชัดทางด้านล่างของใบ ก้านใบยาว 1.2-2.5 เซนติเมตร ดอก สีเหลืองอมเขียว ออกตามง่ามใบเป็นช่อกระจุกแบบซี่ร่ม ช่อหนึ่งมีโดยประมาณ 5-6 ดอก ก้านช่อสั้น มีใบตกแต่ง 4-5 ใบ กลีบรวมโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5-6 กลีบ ขอบกลีบมีขน เกสรเพศผู้มี 9-13 อัน ก้านเกสรมีขน ผล รูปรี หรือ ออกจะกลม ยาว 5-7 มม. มีกลีบรวมเป็นฐานรองรับ เมื่อสุกมีสีน้ำเงินอมดำ ผิวเป็นเงา
นิเวศน์วิทยา : พบขึ้นใกล้สายธาร ในป่าเบญจพรรณทั่วไปคุณประโยชน์ : ต้น เปลือก เป็นยาฝาดสมาน แก้ท้องเดินแล้วก็บำรุงธาตุ ผงบดจากเปลือกต้นใช้ตำเป็นยาพอกแก้เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ฟกช้ำดำเขียว แก้ปวดบาดแผล หรือ กล้ามทำงานมาก รวมทั้งยังใช้พอกขาสัตว์แก้กระดูกเดาะหรือหัก
Tags : สมุนไพร
