Advertisement
วิธีทำceramic
กระบวนการทำเซรามิก
1.การตระเตรียมวัตถุดิบ
วัตถุดิบในการทำตัวสินค้าceramicsเช่น แร่ดินชนิดต่างๆ เช่น ดินเหนียว ดินขาว ดินสโตนแวร์ และองค์ประกอบต่าง ๆ นำมาเข้าสู่ระบบการตำและขนาดของอนุภาค ต่อจากนั้นจึงนำน้ำดินไปรีดน้ำออก หรือกรองอัดน้ำดิน เพื่อให้ได้ดินนำไปขึ้นรูปต่อไป
ตัวอย่างวัตถุดิบในการผลิตceramics
1.1ดินหมายถึงดินขาวและดินเหนียว
ดินขาว คือ ดินเกาลิน (Kaolin) เช่น ดินขาวจังหวัดระนอง ดินขาว ดินขาวจังหวัดลำปาง เป็นต้น ดินชนิดนี้เมื่อเผาที่อุณหภูมิประมาณ 1,200 องศา จะมีสีขาว แต่ไม่ค่อยเหนียว ดังนั้นจึงต้องมีการผสานดินเหนียวลงไป เพื่อช่วยในการขึ้นรูป
ดินเหนียว หรือ ดินบอลเคลย์ (Ball Clay) มีสีดำ มีความละเอียดและมีความเหนียวสูง ใช้ผสมกับดินขาวช่วยให้การขึ้นรูปง่ายขึ้น แหล่งดินเหนียวในไทย ที่นิยมนำมาผลิต ในอุตสาหกรรม อยู่ที่สุราษฎร์
1.2 แร่ควอรตซ์ เป็นสารชิลิกา (SiO 2 )
นำมาใช้ผสมทำceramic เพื่อให้เนื้อตัวสินค้า มีความแข็งแรง และคงทนขึ้น และช่วยในการหดตัวของดิน แหล่งแร่ควอรตซ์ ในประเทศสยาม พบที่ จังหวัดราชบุรี
2.การขึ้นรูปผลิตภัณฑ์
การเทแบบการเทแบบมี 2 ลักษณะคือ
- การเทแบบโดยให้น้ำดินแข็งอยู่ในแบบ เรียก Solid Casting ซึ่งเหมาะกับการเทแบบสินค้าที่มีความหนาและเค้าโครงแปลกๆ
- การเทแบบโดยมีการเทน้ำดินที่หลงเหลือทิ้ง เรียก Drain Casting ซึ่งเหมาะกับสินค้าที่ต้องการผนังบางและต้องการความหนาสม่ำเสมอ
การขึ้นรูปโดยใช้แรงอัดการขึ้นรูปโดยขบวนการนี้ใช้แพร่หลายในการผลิตตัวสินค้าceramicชนิดพิเศษ แรงอัดจะอัดลงบนแบบ ซึ่งมีผงเนื้อดินปั้นแห้งๆ หรือความชุ่มชื้นเล็กน้อยอยู่ชั้นในแบบ แบบที่ใช้เป็นโลหะแข็ง การขึ้นรูปโดย วิธีนี้มีหลายชนิดที่จะต้องคำนึงถึง สัดส่วนและเค้าโครงและการกระจายตัวของอนุภาคของเนื้อดินปั้น
การขึ้นรูปโดยวิธีการอัดเนื้อดินปั้นแห้งๆ( Dry and Dust Pressing )
ใช้กับการขึ้นรูปสินค้าเซรามิคที่ใช้ในงานประยุกต์ทั้งทางด้านอิเล็กทรอนิกส์และกระแสไฟฟ้า เป็นกระบวนการอัด ผงกลมๆ ของเนื้อดินปั้นแห้งภานในแบบโลหะด้วยแรงอัดที่สูง ความชื้นภายในผงเนื้อดินปั้นไม่เกิน 4 % ผงเนื้อดินปั้นกลมๆเคลื่อนได้อิสระแต่มีความเหนียวไม่ดีเท่าที่ควรแต่เมื่อถูกแรงอัดจะอัดตัวกันได้หนาแน่นดี
การขึ้นรูปตัวสินค้าโดยการหลอมละลายแล้วเทลงแบบ
การขึ้นรูปกรรมวิธีนี้จะใช้ในการทำให้ตัวสินค้าวัสดุทนไฟมีความหนาแน่นสูงและคงทนต่อการกัดกร่อนของขี้ถลุง โดยหลอมเนื้อผลิตภัณฑ์ด้วยเตาไฟฟ้า แล้วเทลงในแบบโลหะหรือ แบบทราย แต่จะเกิดช่องว่าง ขึ้นในระหว่าง ปล่อย ให้สินค้าเย็นตัวลง
3.การเผาและการเคลือบceramics
การเผาการเผาผลิตภัณฑ์เซรามิกครั้งแรกเรียกว่าเผาดิบ โดยเพิ่มอุณหภูมิของเตาเผาให้สูงขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อให้ตัวสินค้าคงรูปไม่แตกชำรุดสินค้าceramicsที่ผ่านการเผาดิบแล้วบางชนิดนำไปใช้ได้โดยไม่ต้อง เคลือบ เช่น กระถางต้นไม้ อิฐ ไส้เครื่องกรองน้ำแต่ผลิตภัณฑ์โดยมากจะต้องเคลือบผิวเพื่อ ให้เกิดความ สวยงาม มีความคงทนและป้องกันการเกิดรอยขีดข่วนบนผิว
การเคลือบเคลือบ คือชั้นของแก้วบางๆ ที่หลอมละลายติดอยู่กับผิวดินซึ่งขึ้นรูปเป็นภาชนะทรงต่างๆ สารที่ใช้ เคลือบ ผลิตภัณฑ์ ceramicเรียกว่า น้ำเคลือบ ซึ่งเป็นสารรวมระหว่างซิลิเกตกับสารช่วยหลอมละลาย วัตถุดิบที่เป็นน้ำยาเคลือบถูกโขลกจนละเอียดมากกว่าดินหลายเท่า ก่อนนำมาเคลือบบนดินเผา เป็นชั้น หนา 1-1.5 มม. เมื่อเคลือบแล้วต้องทิ้งให้ตัวสินค้าแห้ง เช็ดก้นผลิตภัณฑ์ให้สะอาดก่อนเข้าเตาเผา ตัวสินค้าที่เคลือบแล้ว โดนเผาผ่านความร้อนอุณภูมิสูง วัตถุดิบที่เป็นแก้วในเคลือบเมื่อถึงจุดละลาย ชั้นของเคลือบจะกลายเป็นแก้วมันวาวติดอยู่กับผิวดิน
เคลือบช่วยให้การล้างภาชนะสะดวก เนื่องจากเคลือบมีสมบัติลื่นมือ สามารถซักฟอกไม่ยาก กว่า ผิวดินที่มีลักษณะค่อนข้างหยาบ
เคลือบมีคุณสมบัติเป็นแก้วไม่ซึมซับน้ำ และยังเพิ่มความคงทน ทำให้เครื่องใช้ดินเผา ไม่บิ่นง่าย เมื่อกระทบกันบ่อยๆขณะล้างทำความสะอาด และสามารถใส่ของเหลวได้โดยไม่รั่วซึม
โรงงานเซรามิกในกาลสมัยแรก
อุตสาหกรรมceramicsลำปางในยุคดั้งเดิมเริ่มคะเนปี พ.ศ. 2502-2505 กลุ่มชาวจีนท้องถิ่นเดียวกัน (ชาวจีนเมืองไท้ปู)ได้ชวนกันมาจัดตั้งขึ้นโรงงานขึ้นที่ลำปาง เพื่อผลิตถ้วยตราไก่ ถ้วยก๋วยเตี๋ยว ซึ่งรุ่นแรก ๆ ได้แก่ โรงงานจานชามลำปาง โดยนายทวี ผลเจริญ และเพื่อนสนิทได้ร่วมกันออกทุนจัดตั้งขึ้น แต่ต่อมานายทวีได้แยกตัวออกไปเริ่มต้นตั้งโรงงานแห่งใหม่ชื่อ ‘โรงงานทวีผล’ และได้นำเตาแบบสี่เหลี่ยมเข้ามาลองทำเผา ซึ่งถือว่าเป็นผู้นำในเวลาแรกๆ เพราะได้รับความไว้ไว้วางใจให้เกิดลูกถ้วยไฟฟ้าเป็นแห่งแรกในประเทศสยาม
ในราวปี พ.ศ. 2505-2510 ช่วงนี้ถือเป็นยุคหัวเลี้ยวหัวต่อครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรม
เซรามิก ลำปางอีกช่วงหนึ่ง เนื่องด้วยมีกลุ่มคนจีนในประเทศไทยมาลงทุนเปิดโรงงานผลิตถ้วยชามที่จังหวัดลำปางเป็นปริมาณมาก โดยใช้เตามังกร เตาสี่เหลี่ยม เตาอุโมงค์เป็นพื้น แต่ไม่บรรลุผลเท่าที่ควร เพราะขาดความเชี่ยวชาญทางด้านวัตถุดิบ และเคล็ดที่ดีพอ การผลิตมีความผิดพลาดหลายแห่ง จึงเกิดการเสียวัตถุดิบเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่งผลให้คุณภาพproductไม่สม่ำเสมอ สนนราคาจึงตกต่ำ และขายได้เฉพาะในชุมชนเล็กๆอย่างเดียว
อย่างไรก็ตามลมหายใจของอุตสาหกรรมโรงงานเซรามิกส์ของลำปางก็ยังไม่ถึงกับหยุดสนิทและตายไป เพราะปี พ.ศ. 2510-2512 กรมวิทยาศาสตร์ กระทรวงอุตสาหกรรมในขณะนั้นได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับอุตสาหกรรม
โรงงานเซรามิค[/b]ในจังหวัดลำปางเป็นพิเศษ รวมทั้งมีแนวคิดอยากให้การสนับสนุนอุตสาหกรรมขนาดย่อม จึงได้จัดประกวดถ้วยชามขึ้นที่วัดบุญวาทย์ ในช่วงนั้นถือเป็นการเกิดใหม่อีกครั้งของอุตสาหกรรมโรงงาน
เซรามิคของลำปาง เพราะนับตั้งแต่นั้นมาเซรามิคลำปางก็ติดลมบน
Tags : เซรามิค
