Advertisement
[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />หมูหริ่งหมูหริ่งเป็นสัตว์กินนมที่รับประทานพืชรวมทั้งเนื้อ
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Arctonyx collaris F. Cuvier
จัดอยู่ในสกุล Mustelidae
มีชื่อสามัญ hog badger
ชีววิทยาของหมูหริ่งลำตัวและจมูกคล้ายหมู ขนาดวัดจากปลายจมูกถึงโคนหางยาว ๖๕-๑๐๔ ซม. หางยาว ๑๒-๑๗ เซนติเมตร หูยาว ๓.๕-๔ เซนติเมตร น้ำหนักตัว ๗-๑๔ กิโล ขนหยาบคาย หางสั้น คอสีขาว เล็บยาวโค้งแหลม อุ้งเท้าใหญ่ เหมาะสำหรับการรื้อฟื้นดิน ขนตามลำตัวสีออกเหลือง เทา และดำ จะเปลี่ยนไปตามฤดูกาล โดยมีแถบสีดำดาดลงมาจากส่วนหู ผ่านตา ๒ ข้างลงมาถึงจมูก มีแถบสีขาวจากหน้าผากลงมาถึงขอบปากบน และก็มีแถบสีขาวอีกจุดหนึ่งตรงแก้ม คอและก็ขนที่ขอบหูสีขาว เป็น
สัตว์ที่มีกลิ่นเต่าแรงมากมาย จมูกไว ปราดเปรียว เหมือนเคยถูกใจออกหากินตอนค่ำ ส่วนกลางวันแอบตัวตามโพรงดินหรือโพรงไม้ ชอบคุ้ยดินหาอาหารด้วยจมูกรวมทั้งเล็บเท้า หมูหริ่งเป็นสัตว์ดุร้าย ฤดูผสมพันธุ์อยู่ในช่วงฤดูหนาวถึงหน้าร้อน ตั้งครรภ์นานราว ๑๘๐ วัน คลอดทีละ ๒-๔ ตัว ตอนแรกๆลูกๆจะอยู่ในโพรงดิน จนกระทั่งจะแข็งแรงพอก็เลยจะออกมาหากินพร้อมด้วยแม่ อายุยืน ๖-๗ ปี อาหารเป็นพวกผลไม้ หน่อไม้ หนู กิ้งก่า แมลง และไส้เดือน ในประเทศไทยพบได้มากทางภาคเหนือและก็ภาคใต้ ในต่างประเทศพบที่ประเทศอินเดีย จีน เมียนมาร์ ลาว เวียดนาม กัมพูชา มาเลเชีย และอินโดนีเชีย
คุณประโยชน์ทางยาแพทย์แผนไทยรู้จักใช้ “น้ำมันหมูหริ่ง” อันเป็นน้ำมันที่ได้จากการต้มมันเปลวหมูหริ่ง เป็นยาพื้นในการจัดเตรียมยาน้ำมันหรือยาขี้ผึ้ง ดังเช่นว่าในตำรับยาขนานที่ ๖๙ ขี้ผึ้งบี้พระเส้น