Advertisement
[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%8A%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />
[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%8A%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87/]ชะมดเชีย[/b]
ชะมดเชียงเป็นสัตว์หลากหลายประเภทในสกุล Moschus จัดอยู่ในสกุล Cervidae (ในความหมายหนึ่งของคำ “เชียง” แปลว่าที่สูง) หนังสือเรียนบางเล่มเรียกสัตว์เหล่านี้ว่า กวางชะมด ตามชื่อสามัญที่เรียก musk deer แต่ชะมดเช็ดมีลักษณะหลายแบบที่ไม่เหมือนกับ
[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%87/]กวา[/b] ดังเช่นว่า ลำตัวมีขนาดเล็กถึงปานกลาง เพศผู้มีเขี้ยวใหญ่และก็ยาวมากมาย ด้านบนของกะโหลกไม่มีปุ่มกระดูกที่ปฏิบัติหน้าที่เป็นฐานรองรับโคนเขา
ชีววิทยาของชะมดเชียงชะมดเช็ดเป็นสัตว์เลือดอุ่น มีกีบคู่ รูปร่างเหมือนสัตว์พวกกวาง มีขนาดเล็ก วัดจากปลายจมูกถึงตูด ๘๐-๑๐๐ ซม. น้ำหนักตัว ๗-๑๗ โล หัวเล็ก ไม่มีเขา เพศผู้มีเขายาวคล้ายใบมีด ยื่นพ้นฝีปากบนอย่างเห็นได้ชัด ตัวเมียมีเขี้ยวสั้นมากไม่ยื่นออกมาเสมือนเพศผู้ ใต้คอมีแถบขนสีขาว ๑-๒ แถบ ขนบนลำตัวค่อนข้างหยาบ สีลำตัวแปรผันไปสุดแท้แต่ชนิดมีตั้งแต่ว่าสีน้ำตาลอมเหลือง น้ำตาลเข้มจนถึงสีคล้ำแทบดำ ใต้ท้องสีจางกว่าลางชนิดมีจุดสีจางๆบนด้านข้างของลำตัวมีถุงน้ำดี นมมี ๑ คู่ ขาคู่หลังยาวกว่าขาคู่หน้าราว ๕ ซม. กีบเท้ายาวเรียว ตัวผู้เมื่อโตเต็มกำลังมีต่อมคล้ายถุงอยู่ระหว่างอวัยวะสืบพันธุ์กับสะดือสำหรับผลิตสารที่มีกลิ่น ลักษณะเป็นน้ำมันคล้ายวุ้นสีน้ำตาลปนแดง เมื่อแห้งจะเป็นก้อน รวมทั้งกลายเป็นสีดำ เรียกชะมดเชียงหรือ musk ซึ่งแบบเรียนหลายเล่มเขียนไม่ถูกว่า ชะมดเช็ดได้จากอัณฑะ(testes) ของสัตว์เหล่านี้ชะมดเช็ดที่ใช้เครื่องยาที่เรียก ชะมดเช็ด เช่นเดียวกันนั้น อาจได้จากสัตว์ ๔ ประเภท คือ
๑.ประเภทที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus moschiferus Linnaeus ชนิดนี้มีขนาดใหญ่ที่สุด ขนาดลำตัว ๕๕-๖๐ เซนติเมตร ลำตัวสีน้ำตาลเข้ม มักมีลายจุดและก็ขีดสีจางกว่าบนลำตัว ขนค่อนข้างยาวและก็อ่อนนุ่ม คอมีแถบสีขาวพิงตามแนวยาว ๒ แถบ กระดูกขายาวกว่าชนิดอื่นๆลูกชะมดเชียงจำพวกนี้มีลายจุดและขีดสีขาวเด่นตลอดตัว เจออาศัยอยู่ในประเทศไซบีเรียจนถึงเกาะแซ็กคาลินในประเทศรัสเซีย ดูโกเลีย เกาหลี แล้วก็จีนภาคเหนือ
๒.จำพวกที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus chrysogaster (Hodgson) ขนาดลำตัว ๕๐-๕๖ ซม. กะโหลกหัวมีส่วนปากยาวกว่าจำพวกอื่น ลำตัวสีน้ำตาลเหลือง มีประสีจาง ไม่เด่นนัก ปลายใบหูสีเหลือง ลำคอมีแถบกว้างสีขาวเพียงแค่แถบเดียวชนิดย่อยที่พบในเมืองสิกขิมของอินเดียรวมทั้งเนปาล มีลำตัวสีน้ำตาลคล้ำเกือบดำ ไม่มีแถบสีขาวที่คอ อาศัยอยู่ตามพื้นที่สูงแถบเทือกเขาหิมาลัยแล้วก็เทือกเขาใกล้เคียงในประเทศอัฟกานีสถาน ประเทศปากีสถาน ภาคเหนือของประเทศอินเดีย (ในรัฐชัมมูรวมทั้งกัศมีร์กับเมืองสิกขิม) ภูเขาฏาน เนปาล แล้วก็ภาคตะวันตกของจีน
๓.ประเภทที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus fuscus Li ขนาดลำตัว ๕๐-๕๓ ซม. ลำตัวสีดำเข้ม ไม่มีสีจางบนลำตัว มักอยู่ตามซอกเขาลึก ริมน้ำในมณฑลยุนหนานของจีนและเขตปกครองตนเองทิเบต พม่าทางเหนือ เนปาล เมืองสิกขิมของอินเดีย แล้วก็ภูเขาฏาน
๔.จำพวกที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Moschus berzovskii Flerov ชนิดนี้ครั้งขนาดเล็กที่สุด ขนาดลำตัวสั้นกว่า ๕๐ เซนติเมตร ลำตัวสีน้ำตาลเข้ม มีจุดละเอียดสีน้ำตาลเหลืองประตลอดลำตัว คอมีลายแถบสีขาว ๒ แถบ ปลายใบหูมีสีดำ เจออาศัยอยู่ในป่าทึบของเมืองจีน ตั้งแต่ภาคตะวันตก ภาคใต้ ไปจนถึงจรดชายฝั่งทะเลด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ แล้วก็ในภาคเหนือของประเทศเวียดนาม
ชะมดเชียงเป็นสัตว์ขวยเขินมักซุกซ่อนตัว มีประสาทรับเสียงดีเลิศ เมื่อตกอกตกใจจะกระโจนหนีไปอย่างเร็ว ในตอนเวลาเช้ารวมทั้งเย็นจะออกมาจากแหล่งที่พักนอน ซึ่งเป็นตามซอกหินหรือท่อนไม้เพื่อหาเลี้ยงชีพ เป็นต้นว่า ดอกไม้ ใบไม้ ยอดอ่อนของพืช และก็หญ้า ในฤดูหนาวจะรับประทานกิ่งไม้เล็กๆมอส และไลเคนเหมือนปกติอยู่สันโดษทั้งปี เว้นเสียแต่กรุ๊ปของชะมดเชียงตัวเมียกับลูกแค่นั้นในเขตที่อาศัยมีทางเดินติดต่อกันระหว่างแหล่งอาหาร แหล่งลี้ภัย แล้วก็ที่ถ่ายมูลหลังจากถ่ายมูลจะใช้ขาคู่หน้าเขี่ยดินกลบ ชะมดเช็ดเพศผู้แสดงแนวเขตโดยการเอากลิ่นจากต่อมทาไว้ตามต้นไม้ กิ่งไม้ และก็หิน พิจารณาได้จากคราบน้ำมันที่ติดอยู่เข้าใจว่ากลิ่นดังที่กล่าวผ่านมาแล้วยังใช้เป็นสื่อให้ตัวเมียเข้ามาหาด้วย
ฤดูสืบพันธุ์ของชะมดเชียงอยู่ในราวพ.ย.ถึงธันวาคม เพศผู้วิ่งตามต้อนตัวเมียแล้วก็สู้กับตัวผู้ตัวอื่นๆเพื่อแย่งชิงตัวเมีย เขี้ยวที่ยาวอาจทำให้เกิดรอยแผลฉกรรจ์บนลำคอแล้วก็บนแผ่นข้างหลังของคู่แข่งขัน ในตอนนี้ตัวผู้แทบจะอดอาหารเลย อีกทั้งตื่นตัวอยู่ตลอดเวลารวมทั้งวิ่งไปมาในรอบๆกว้าง เมื่อสิ้นสุดฤดูสืบพันธุ์ก็เลยจะกลับไปอาศัยอยู่บริเวณที่อยู่เดิมอีกรอบหนึ่ง เมื่อสืบพันธุ์แล้ว ตัวเมียจะตั้งท้องนาน ๑๕๐-๑๘๐ วัน โดยทั่วไปจะออกลูกทีละตัว ลูกอ่อนเมื่อแรกเกิดมีน้ำหนัก ๖๐๐-๗๐๐ กรัม ลำตัวมีจุดและก็ขีดสีขาวปิดบังตลอดตัว ในช่วงอาทิตย์แรก ลูกชะมดเช็ดซุกตัวนิ่งอยู่ตามซอกหินหรือตามพุ่มทึบ ตัวเมียเข้าไปให้นมลูกเป็นบางครั้งบางคราว ในระหว่างรับประทานนมลูกจะใช้ขาหน้าเกาะเขี่ยขาคู่ข้างหลังของแม่อยู่ตลอดระยะเวลาเพื่อกระตุ้นให้นมไหล การกระทำแบบนี้ไม่พบในสัตว์พวกกวาง เมื่ออายุได้รา ๑ เดือน จึงออกไปหากินพร้อมกับแม่ ชะมดเช็ดแก่ ๘-๑๒ ปี ถิ่นที่อยู่ส่วนมากเป็นป่าที่อยู่ไกลห่างจากชุมชน มักเป็นป่าสนหรือป่าผลัดใบที่รกทึบบนภูเขาหิน ในเขตหนาวแล้วก็เขตอบอุ่นของซีกโลกภาคเหนือ ตั้งแต่ประเทศรัสเซีย ดูโกเลีย เกาหลี จีน ลงมาถึงตามประเทศที่อยู่ตามแนวเทือกเขา ในภูมิภาคเอเชียใต้ เช่น อัฟกานีสถานที่ปากีสถาน ตอนเหนือของประเทศอินเดีย เมืองสิกขิม ภูฏาน เนปาล รวมทั้งภูมิภาคในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งแต่เมียนมาร์จนกระทั่งเวียดนาม
[url=http://www.disthai.com/]ประโยชน์ทางย[/size][/b]
สรรพคุณทางโบราณว่า ชะมดเช็ดมีรสหอมเย็นแล้วก็คาวน้อย ใช้ปรุงเป็นยาชูกำลังและก็บำรุง จิตใจมิให้ขุ่นหมอง ใช้ผสมในยาแผนไทยต่างๆหลายขนาน ตัวอย่างเช่นยาแก้ลมยาแก้เจ็บคอยาแก้ไข้หนาวสั่น ยาแก้โรคเกี่ยวกับข้อ แก้อาการเกร็งของกล้ามในโรคไอกรน แต่มักใช้ในปริมาณน้อย เพราะเหตุว่ามีราคาแพงและก็หายาก ชะมดเชียงมีองค์ประกอบทางเคมี ชื่อสาร มัสโคลน(muscone)นอกเหนือจากนี้ยังมีชัน(resin)คอเลสเตอรีน(cholesterin) โปรตีนไขมันและสารอื่นๆอีกหลากหลายประเภท ใช้ในอุตสาหกรรมทำน้ำหอม
