Advertisement
[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />[url=http://www.xn--42cg8cuanoj5b9czdzg.com/2017/09/%E0%B8%81%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%87/]สมุนไพรกะทั[/size][/b]
กะทัง Litsea monopetala Pers.บางถิ่นเรียก กะทัง (ภาคใต้) พอครั้ง (นครศรีธรรมราช) โพหน่วย มุหมู (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) เมาะโม (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ยุ๊กเยา (แพร่) สะหมี่ (ชัยภูมิ) หมี (เมืองจันท์) หมีตุ้ม หมีโป้ง (จังหวัดเชียงใหม่) อีเหม็น (ภาคเหนือ)
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพ[/color] ไม้ต้น ขนาดเล็ก หรือ ไม้พุ่ม สูง 6-13 ม. กิ่งก้านค่อนข้างใหญ่ มีขน ใบ ลำพัง ออกเรียงสลับ รูปขอบขนานแคบ รูปไข่ หรือ รูปไข่กลับ ขนาดของใบไม่เหมือนกันมาก มีความยาวตั้งแต่ 5-41 ซม. ปลายใบมน กลม หรือเป็นติ่งแหลม โคนใบแหลม กลม หรือเว้าเป็นรูปหัวใจ ขอบใบเรียบ ด้านบนสะอาดเป็นมัน ด้านล่างมีขน ใบแห้งเป็นสีน้ำตาล เส้นใบมี 5-10 คู่ เส้นใบย่อยเห็นชัดทางข้างล่างของใบ ก้านใบยาว 1.2-2.5 ซม. ดอก สีเหลืองอมเขียว ออกตามง่ามใบเป็นช่อกระจุกแบบซี่ร่ม ช่อหนึ่งมีราว 5-6 ดอก ก้านช่อสั้น มีใบตกแต่ง 4-5 ใบ กลีบรวมโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5-6 กลีบ ขอบกลีบมีขน เกสรเพศผู้มี 9-13 อัน ก้านเกสรมีขน ผล รูปรี หรือ ค่อนข้างจะกลม ยาว 5-7 มม. มีกลีบรวมเป็นฐานรองรับ เมื่อสุกมีสีน้ำเงินอมดำ ผิวเป็นมัน
นิเวศน์วิทยา : เจอขึ้นใกล้ลำธาร ในป่าเบญจพรรณทั่วๆไปสรรพคุณ : ต้น เปลือก เป็นยาฝาดสมาน แก้ท้องร่วงแล้วก็บำรุงธาตุ ผงบดจากเปลือกต้นใช้ตำเป็นยาพอกแก้ปวดเมื่อย ฟกช้ำดำเขียว แก้ปวดบาดแผล หรือ กล้ามทำงานมาก และก็ยังคงใช้พอกขาสัตว์แก้กระดูกเดาะหรือหัก
