Advertisement
[b]สมุนไพร[/b].com/wp-content/uploads/2017/09/%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B9%87%E0%B8%87.png" alt="" border="0" />
สมุนไพรเต็[/size][/b]
เต็ง Shorea obtuse Wall.บางถิ่นเรียก เต็ง (กึ่งกลาง) เคาะเจื้อ เอื้อ (ละว้า-เชียงใหม่) งัดแงะ (เหนือ) จิก (ตะวันออกเฉียงเหนือ) ชันตก (จังหวัดตราด) เต็งขาว (ขอนแก่น) เน่าใน (แม่ฮ่องสอน) ประจั๊ด (เขมร-บุรีรัมย์) ประเจิ๊ก (เขมร-สุรินทร์) พะเจ๊ก (เขมร-พระตระบอง) ล่าไน้ (กะเหรี่ยง) แลเน่ย (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) เหล่ไน้ (กะเหรี่ยง-เหนือ) อองเลียงยง (กะเหรี่ยง-จังหวัดกาญจนบุรี).
ไม้ใหญ่ ขนาดกลางถึงขั้นใหญ่ สูง 10-20 มัธยม ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกว้างๆเปลือกสีน้ำตาลปนเทา แตกเป็นร่อง และเป็นสะเก็ดหนา มักตกชันสีเหลืองขุน กะพี้สีน้ำตาลอ่อน แก่นสีเข้ม. ใบ รูปขอบขนาน หรือ รูปไข่กลับ กว้าง 4-7 ซม. ยาว 10-16 เซนติเมตร เนื้อใบหนา ใบอ่อนมีขนเรี่ยราย ปลายใบ
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/b] และก็โคนใบมน เส้นแขนงใบมี 12-15 คู่. ดอก เล็ก สีขาว ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ช่อดอกมีขนนุ่ม ก้านดอกสั้นมาก กลีบรองกลีบดอก 5 กลีบ ชายกลีบซ้อนทันกัน กลีบดอกไม้ 5 กลีบ เรียงเวียนไปทางเดียวกัน เกสรผู้มี 20-25 อัน อับเรณูรูปไข่รีๆรังไข่มี 3 ช่อง แต่ละช่องมีไข่อ่อน 2. ผล รูปไข่ปลายแหลม ปีกยาว 3 ปีก รูปไข่กลับรีๆหรือ รูปใบพาย กว้าง 1 ซม. ยาว 6 ซม. แต่ละปีกมีเส้นตามทางยาว 9 เส้น.
นิเวศน์วิทยา: ขึ้นตามป่าเต็งรัง และก็ป่าเบญจพรรณแล้ง บนดินแดง เขาหินทราย ปนเปอยู่กับพวกไม้รัง เหียง พลวง.
สรรพคุณ : ต้น เปลือกฝนกับน้ำปูนใส รับประทานเป็นยาฝาดสมาน แก้ น้ำเหลืองเสียและช่วยห้ามเลือด