Advertisement
[/b]
พลูชื่อวิทยาศาสตร์ : Piper betle Linn.ชื่อตระกูล : Piperaceaeชื่อสามัญ : Betel Piperชื่อท้องถิ่น :– พลู– พลูจีน– เปล้าอ้วน ซีเก๊าะ (ใต้)– ซีเก๊ะ– ซีเก– เปล้ายวน– ปู– ดื่อเจี่ยพลู (Betel Piper) เป็นพืชสมุนไพรที่อยู่คู่กับคนไทยมาตั้งแต่โบราณกาลที่รู้จักกันในคำบอกเล่า กับหมาก ที่นิยมใช้ส่วนใบที่มีรสเผ็ดร้อนมาบดกับปูนขาวหรือปูนแดง ร่วมกับหมาก และก็ใบยาสูบ สำหรับรักษาฟัน แล้วก็บำรุงเหงือก จึงมักพบว่า คนเคี้ยวหมากมักมีฟันแข็งแรง แม้อายุถึงวัยแก่
มีถิ่นเกิดในประเทศอินเดีย มีหลากหลายประเภท คือ จีน เหลือง เขียว และทองหลาง สำหรับเมืองไทยมีแหล่งปลูกที่ปลูกมากในแถบจังหวัดภาคกลาง ภาคตะวันออก และภาคอีสาน มักปลูกเพื่อการบริโภคในท้องถิ่น แล้วก็ปลูกเพื่อการค้า รวมทั้งส่งออกต่างถิ่นในบางส่วน (ส่งไปยังประเทศอินเดีย บังคลาเทศ ประเทศปากีสถาน รวมทั้งกรุ๊ปประเทศตะวันออกกึ่งกลาง)
ลักษณะทางวิชาพฤกษศาสตร์ราพลู[/url][/size][/b]
รากใต้ดินของ เป็นระบบรากฝอย (ต้นจากการปักชำ) โดยประกอบด้วยราก 2 ประเภท คือ รากหาอาหาร รวมทั้งรากยึดเกาะ โดยรากยึดเกาะบางครั้งเรียกว่า รากตุ๊กแก แตกออกตามข้อของลำต้นเพื่อยึดเกาะวัสดุสำหรับช่วยประคองลำต้นเลื้อยขึ้นที่สูงได้ รวมทั้งทำให้ลำต้นไม่หลุดหล่นลงสู่พื้นได้ง่าย ส่วนรากใต้ดินมีรากขนาดใหญ่ และรากแขนงที่แตกออกเป็นวงกว้างตามขนาดทรงพุ่มไม้
ลำต้นพลูเป็นไม้เลื้อย ลำต้นเป็นข้อ แล้วก็มีข้อ ขนาดลำต้น 2.5-5 เซนติเมตร ลำต้นมีลักษณะอวบน้ำ รวมทั้งมีร่องเล็กๆสีน้ำตาลอมแดงตามแนวยาวของลำต้น สันร่องมีสีเขียว โดยลำต้นส่วนปลายจะมีสีเขียว ส่วนลำต้นส่วนต้นจะมีสีเขียวอมเทา
ใบ เป็นใบผู้เดียว ออกเรียงสลับ ใบมีรูปไข่หรือรูปวงกลมปนรูปไข่ ใบกว้าง 4-10 ซม. ยาว 5-18 เซนติเมตร ผิวใบเรียบ ผิวใบด้านบนมีสีเขียวเข้มมากยิ่งกว่าข้างล่าง ใบเป็นร่องยุบด้านใบ มีเส้นใบโดยประมาณ 5-7 เส้น โคนใบมีลักษณะกลมเบี้ยวหรือมีลักษณะเป็นรูปหัวใจ ปลายใบแหลมหรือเรียวแหลม มีเส้นใบนูนเด่น ใบอ่อนมีสีเหลืองอ่อน รวมทั้งเบาๆกลายเป็นสีเขียวอ่อน และก็สีเขียวเข้ม เมื่อแก่เต็มกำลังจะมีสีเหลือง เนื้อใบออกจะครึ้ม เป็นเงา และก็มีกลิ่นฉุน ใบข้างล่างมักมีขนาดใหญ่กว่าใบข้างบน
ดอก มีสีขาว ออกรวมกันเป็นช่อ มีช่อดอกแบ่งเพศกันอยู่คนละต้น ประกอบด้วยช่อดอกตัวเมีย และดอกตัวผู้ มีใบแต่งแต้มดอกขนาดเล็กรูปวงกลม ช่อดอกเพศผู้ยาว 2-12 ซม. ก้านช่อดอกยาว 1.5-3 ซม. ประกอบด้วยเกสรตัวผู้ 2 อัน มีขนาดสั้นมากมาย ส่วนช่อดอกตัวเมียมีความยาวพอๆกับช่อดอกเพศผู้ แต่มีก้านช่อดอกยาวกว่า ดอกมักบานไม่พร้อม จึงทำให้ไม่ค่อยพบเจอผลของ เพราะได้โอกาสผสมเกสรน้อย
ผล และก็เมล็ดผลของมีลักษณะอัดแน่นที่เกิดขึ้นจากดอกในช่อดอก ผลของมีลักษณะค่อนข้างจะนุ่ม ด้านในประกอบด้วย 1 เม็ด เม็ดมีลักษณะกลม ขนาดยาวประมาณ 2.25-2.6 มิลลิเมตร กว้างโดยประมาณ 2 มม.
[/b]
ประโยชน์ซึ่งมาจากพลู และก็ใบพลู– ใช้กินกับหมาก และก็ปูนแดง สำหรับเคี้ยวให้ฟันแข็งแรง
– น้ำมันหอมระเหยจากใบ ใช้สำหรับปรับอากาศ ช่วยกำจัดกลิ่นเหม็นคาว กลิ่นเหม็นอับ
– ใช้เป็นสารสกัดสมุนไพรสำหรับกำจัด แล้วก็ปกป้องแมลงศัตรูพืช
พลูกับหมาก
สารสำคัญที่พบ
– Fluoride
– tectrochrysin
– adunctin A
– yangonin
– fargesin
– pluviatilol
– sesamin
น้ำมันหอมระเหย/น้ำมัน
– eugenol
– chavicol
– chavibitol
– β-situsterol
– P-cymene
– cincole
– eugenol methyl ether
– caryophyllene
– cadinene
สรรพคุณของพลู– แก้วิงเวียนหัว
– แก้เจ็บคอ แล้วก็ช่วยขับเสลด
– แก้โรคหอบหืด และโรคหลอดลมอักเสบ
– แก้อาการท้องเสีย
– ช่วยลดไข้
– ช่วยรักษาโรคริดสีดวง
ลำต้น
– ใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ
ใบ
– ช่วยกระตุ้นน้ำลาย
– ช่วยแก้ไอ
– ช่วยขับเสมหะ
– ช่วยขับเหงื่อ
– ถนอมอาหารเจ็บท้อง
– แก้เลือดกำเดา
– แก้ผื่นคัน และก็อาการผื่นคัน
– ฆ่าพยาธิ
– รักษาแผล แล้วก็ฆ่าเชื้อโรค
– ลดอาการอักเสบ อาหารบวมซ้ำ
– ช่วยสร้างเสริม และก็รักษาฟันให้แข็งแรง เพราะมีสารฟลูออไรด์สูง
ดอกพลู– ใช้บำรุงธาตุ แก้ธาตุพิการ
– ช่วยเจริญอาหาร
ฤทธิ์ทางการปรุงยาของใบพลู- ฤทธิ์ยับยั้งการแบ่งตัวเซลล์ (Antimitotic activity)
สารสกัดจากใบมีผลต้านการแบ่งเซลล์ที่ปลายรากหอม ทำให้โคโมโซมแตกต่างจากปกติ นิวเคลียสมีขนาดใหญ่ขึ้น และไม่มีการเปลี่ยนของไซโตพลาสซึม
- ฤทธิ์คุมกำเนิด (Antifertility activity)
สมุนไพรผสมระหว่าง ผงสกัดแห้งของ
พลู [/i]4.5 กรัม, ผงสกัดแห้งของ Embelia ribes Piper longum และก็Abrus precatorrius, borax 11.25 กรัม Asefoetida 4.05 กรัม และน้ำมัน Polianthes tuberosa 2,025 ซีซี เมื่อรับประทาน ครั้งละ 1 ส่วน ในปริมาณทั้งปวง 40 ส่วน วันละ 2 ครั้ง ตรงเวลา 20 วัน โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 2 ของการมีประจำเดือน และไม่การเพศสัมจำพวก พบว่า ยาสมุนไพรผสมออกฤทธิ์การคุมกำเนิดได้นาน 4 เดือน แต่ว่ายังไม่เป็นที่กระจ่างว่าฤทธิ์การคุมกำเนิดมีเหตุที่เกิดจากผงสกัดแห้งของ
- ฤทธิ์ต้านทานจุลอินทรีย์ (Antimicrobial activity)
สารสกัดจากใบด้วยน้ำมันปิโตรเลียมอีเทอร์ แล้วก็อัลกอฮอล์ ออกฤทธิ์ยับยั้งการแบคทีเรียที่เป็นต้นเหตุของวัณโรค โดยมีขนาดความเข้มข้นต่ำสุดหนออกฤทธิ์ที่ 1:5,000 ส่วนความเข้มข้นต่ำสุดที่ออกฤทธิ์ยั้งแบคทีเรียที่เป็นสาเหตุของหนองในที่ 1:600 และเชื้อราที่เป็นสาเหตุของโรคกลากที่ 1:400 (ศูนย์ข้อมูลสมุนไพร, 2523)(3)
คุณลักษณะของน้ำมันพลู– มีฤทธิ์ยับยั้งเชื้อโรคการเป็นหนองที่แผลหรือฝี และมีคุณสมบัติลดอาการบวม แล้วก็การอักเสบของแผล
– ใช้รักษาอาการอักเสบของเยื่อจมูก รวมทั้งคอ
– ยั้งการเติบโตของเชื้อวัณโรค
– ออกฤทธิ์ฆ่าเชื้อราที่เป็นสาเหตุของกลากโรคเกลื้อน รวมทั้งฮ่องกงฟุต
– ช่วยลดอาการเกร็งของไส้ ช่วยรักษาอาการปวดท้อง และก็ท้องเดิน
– ออกฤทธิ์เป็นยากระตุ้นการทำงานของสมองอ่อนๆทำให้มีความรู้สึกกระชุ่มกระชวย แจ่มใส
ฤทธิ์ทางเภสัชกรรมของน้ำมันหอมระเหยจากพลู- ฤทธิ์ลดระดับความดันโลหิต (Hypotensive activity)
สุนัขที่ได้รับน้ำมันหอมระเหยของใบ
พลูทางเส้นเลือดดำ ขนาด 15 มก. พบว่า ทำให้ความดันโลหิตน้อยลงชั่วเวลาเดียว แล้วก็การให้น้ำมันหอมระเหยใบแก่หมาที่ได้รับการตัดเส้นประสาทเวกัสมาแล้ว ในขนาด 50 มิลลิกรัม พบว่า หมามีความดันเลือดต่ำลงอย่างคงทน เนื่องมาจากสารออกฤทธิ์กดการทำงานของหัวใจ ทำให้อัตราการเต้น แล้วก็แรงบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจลดน้อยลง
- ฤทธิ์คลายกล้ามเรียบ (Skeletal muscle activity)
น้ำมันหอมระเหยจากใบ ขนาด 2.5 มิลลิกรัม/ล. มีผลต่อการคลายกล้าม rectus abdo minis ของกบได้
- ฤทธิ์คลายกล้ามลาย (Antis pasmodic activity)
น้ำมันหอมระเหยของใบ ขนาด 12.5 มิลลิกรัม/ลิตร สามารถลดการบีบตัวของลำไส้หนูขาวได้ ส่วนขนาด 100 มิลลิกรัม/ล. สามารถทำให้มดลูกของหนูขาวคลายตัวได้
- ฤทธิ์ฆ่าพยาธิ (Anthelmintic activity)
น้ำมันหอมระเหยของใบ ขนาด 1 กรัม/ลิตร มีผลสามารถฆ่าพยาธิไส้เดือนได้
ลักษณะการใช้– ใช้ใบ 1-2 ใบ ตำผสมสุราหรือบดอย่างรอบคอบผสมกับน้ำ ใช้ทาบริเวณผื่นคันหรือกำเนิดลมพิษ
– ใช้ใบ2-3 ใบ บดอย่างรอบคอบ ใช้ทาบริเวณแมลงกัดต่อย ช่วยลดอาการปวด อาการบวมแดง
– ใช้ใบ 2-3 ใบ บดอย่างถี่ถ้วนผสมกับดินสอพอง ใช้ทาบริเวณที่เกิดโรคผิวหนัง ดังเช่นว่า กลาก โรคเกลื้อน
– ใช้ใบบดอย่างถี่ถ้วน ใช้ทาบริเวณแผลสด แผลเปื่อยยุ่ย แผลหนอง
– ใช้ใบ 1-2 ใบ มามวนเหมือนยาสูบ แล้วขยี้ปลายข้างหนึ่งให้ซ้ำ ก่อนสอดเข้ารูจมูกที่มีเลือดกำเดาออก ทิ้งไว้สักพักเลือดกำเดาก็จะหาย
– ใช้ใบ 3-5 ใบ ตำหรือบดให้รอบคอบ และผสมน้ำน้อย กรองมัวแต่น้ำสำหรับดื่มแก้อาการไอ ลักษณะการเจ็บคอ และก็มีเสลด
ความเป็นพิษการทดสอบความเป็นพิษด้วยการให้สารสกัดจาก
พลูแก่หนูถีบจักร พบว่า ปริมาณที่ทำให้หนูตายตั้งแต่กึ่งหนึ่งของจำนวนทั้งหมดทั้งปวงอยู่ที่ 3.22 กรัม/กิโลกรัมหนู ส่วนความเข้มข้นที่ต่ำกว่า 2 กรัม/กก.หนู จะมีผลให้หนูมีลักษณะซึม รวมทั้งหลับ แต่ไม่มีผลต่อการหายใจ รวมทั้งสามารถกลับมาปกติได้ ส่วนความเข้มข้นตั้งแต่ 2.5 กรัม/กิโลหนู ขึ้นไปหนูจะมีลักษณะอาการซึม รวมทั้งหลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ รวมทั้งมีลักษณะอ่อนเพลีย มีอาการซึม รวมทั้งตายจากการหายใจไม่ออก (บุปผาวดี, 2540)(1)
การปลูก และก็ขยายพันธุ์[url=https://www.disthai.com/17039281/%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B9]พล[/b][/i]สามารถปลูก รวมทั้งเพาะพันธุ์ใหม่ด้วยการปักชำกิ่ง โดยใช้กิ่งหรือลำต้นที่มีข้อราวๆ 3-5 ข้อ ปักชำในแปลงปักชำหรือถุงปักชำ เมื่อกิ่งปักชำติดแล้วค่อยย้ายลงปลูกลงในแปลงปลูก
การเก็บใบ
การเก็บใบควรจะเก็บตอนเวลาสาย ด้วยเหตุว่าเป็นตอนที่ใบมีการสังเคราะห์ด้วยแสงสมบูรณ์ โดยเลือกเก็บเฉพาะใบในส่วนล่างถึงตอนกลางของลำต้นที่มีสีเขียวเข้ม ไม่สมควรเก็บใบอ่อนรอบๆยอดหรือเก็บใบแก่ที่เหลืองแล้ว เพราะเหตุว่าใบกลุ่มนี้จะมีสารเคมี หรือน้ำมันหอมระเหยน้อย
เอกสารอ้างอิง- บุปผชาติวดี พุทธานุ, 2540. สารต้านทานเชื้อราและฆ่าลูกน้ำยุงจากใบพลู.
- ลัดดาวัลย์ บุญรัตนกรกิจ, 2527. การปรุงยารักษาโรคผิวหนังจากสารสกัดใบ.
- ศูนย์ข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล, 2523. ก้าวไปกับสมุนไพร เล่ม 2. ธรรมใจการพิมพ์.
- ปิยะวดี เจริญวัฒนะ, 2550. การทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพจากสารสกัดจากสะค้านแล้วก็ในการยั้งการเจริญก้าวหน้าของเชื้อราบางประเภท.
Tags : ประโยชน์พลู
